당신은 주제를 찾고 있습니까 “obiekty białe odbijają prawie całe światło – Fizyka od podstaw: Zjawisko odbicia i rozproszenia światła – optyka, fizyka“? 다음 카테고리의 웹사이트 th.taphoamini.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://th.taphoamini.com/wiki. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Fizyka od Podstaw 이(가) 작성한 기사에는 조회수 117,828회 및 좋아요 2,315개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
obiekty białe odbijają prawie całe światło 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Fizyka od podstaw: Zjawisko odbicia i rozproszenia światła – optyka, fizyka – obiekty białe odbijają prawie całe światło 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Tym razem opowiem o prawie odbicia światła. Dowiecie się co to jest kąt padania i odbicia światła oraz co nazywamy normalną. Opowiem też o rozszczepieniu światła i zastosowaniu prawa odbicia. Dowiecie się, że w trakcie spoglądania w chmury możemy zauważyć ciekawe zjawisko zwane flarą. Satelity iridium za to odpowiadają. Link do miejsca w którym możemy dowiedzieć się kiedy taka flara nastąpi nad naszymi głowami możecie znaleźć na stronie:
https://www.heavens-above.com/
———————————————————
Zobacz też moje inne filmy:
1. Czym zajmuje się fizyka https://youtu.be/qbnlGWfo1vc
2. Wielkości fizyczne cz.1 https://youtu.be/NSVcm13HOeA
3. Wielkości fizyczne cz.2 https://youtu.be/Au8hjp807to
4. Pomiar i błąd pomiaru https://youtu.be/3TfHxftx17c
5. Rodzaje oddziaływań https://youtu.be/VWN1WbgDQ4Q
6. Siła jako wektor https://youtu.be/B-2dw92bIBk
7. Siła wypadkowa https://youtu.be/kLFcrlS1zEM
8. Atomy i cząsteczki https://youtu.be/WLY0MqbZoRM
9. Oddziaływania międzycz. https://youtu.be/CemC7odVohw
10. Siła ciężkości https://youtu.be/T4xytG–A2Q
11. Gęstość substancji https://youtu.be/5qAAtB4zz6U
12. Ciśnienie i parcie https://youtu.be/UROJ3b1YL6o
13. Ciśnienie hydrostatyczne https://youtu.be/EJRaVhpumrE
14. Prawo Pascala https://youtu.be/kBK-V3NTOn8
15. Prawo Archimedesa wyporu https://youtu.be/TulFtxO6l6w
16. Archimedes pływanie ciał https://youtu.be/Xb9gT7q0218
17. Ruch i jego względność https://youtu.be/RSQJA7lFrBk
18. Wykresy opisujące ruch https://youtu.be/otygcFsgwAk
19. Ruch jednostajny prosto https://youtu.be/yiqlwZXEkE8
20. Prędkość średnia https://youtu.be/sxQAzpkty-E
21. Ruch przyspieszony https://youtu.be/xe_4yVlnQQI
22. Pierwsza zasada dynamiki https://youtu.be/ItkC3FEpH_Q
23. Druga zasada dynamiki https://youtu.be/XKNBR4s4o_c
24. Spadek swobodny https://youtu.be/pH6wkUAjbDY
25. Trzecia zasada dynamiki https://youtu.be/Iy9HOKLV8QI
26. Siła tarcia https://youtu.be/wdUXSPnGMDs
27. Praca, rodzaje energii https://youtu.be/1mgL63oCXqs
28. Moc mechaniczna https://youtu.be/vo-frne8Faw
29. Energia kinetyczna https://youtu.be/UAtmRXQSxXw
30. Energia potencjalna https://youtu.be/bY47tv5Crk8
31. Energia mechaniczna https://youtu.be/jon7KeZht28
32. Energia wewnętrzna https://youtu.be/GNu7l5XDKXU
33. Zasada termodynamiki https://youtu.be/R0ljRiA3byQ
34. Sposoby przekazu ciepła https://youtu.be/jMFDMU1GSe4
35. Ciepło właściwe https://youtu.be/ZAn0VlPQ54A
36. Stany skupienia bilans https://youtu.be/ojoGjFI0HSo
37. Elektryzowanie ciał https://youtu.be/2pZcAOTPU8Y
38. Przewodniki i izolatory https://youtu.be/ww92JaS_MtA
39. Elektryzowanie indukcja https://youtu.be/zjAnXa4Uk28
40. Prawo Coulomba i pole https://youtu.be/WzJdDNkI9m0
41. Napięcie i natężenie https://youtu.be/jrM9IvHe0e8
42. Pomiar prądu elektrycz. https://youtu.be/_m55ntDgn_4
43. Prawo ohma, rezystancja https://youtu.be/WPHt94ubqDM
44. Praca i moc prądu elekt. https://youtu.be/cn1r_4kvJv8
45. Magnetyzm,elektromagnet. https://youtu.be/VTNTokzGZF0
46. Siła elektrodynamiczna https://youtu.be/5VzUPz5BbJs
47. Ruch drgający, fale https://youtu.be/TOiv5ZElH4k
48. Wykresy ruchu drgającego https://youtu.be/TAKleQBRuBM
49. Fale mechaniczne https://youtu.be/4LKzKRGlQgU
50. Fale dźwiękowe https://youtu.be/qROXb3AdSt8
51. Głośność dźwięku https://youtu.be/Gmj0jJNCyu4
52. Fale elektromagnetyczne https://youtu.be/x8tJGv8sNQA
53. Światło i jego własności https://youtu.be/5D5asDYeEaQ
54. Odbicie i załamanie https://youtu.be/gV_hvE0EfbA
55. Zjawisko cienia https://youtu.be/Lg5O1u8e8-E
56. Zwierciadła https://youtu.be/imtdDMTS0cQ
57. Konstrukcje obrazów https://youtu.be/u-reinbibYk
58. Załamanie światła https://youtu.be/uDsvlJp2VaA
59. Soczewki konstrukcje https://youtu.be/ODLGnvTGVxg
#projektfizyka
#fizykaodpodstaw
#fizyka
Literatura:
https://www.youtube.com/watch?v=XLhiJtko9N8
https://www.youtube.com/watch?v=Bx_5wMYNlRc
https://www.youtube.com/watch?v=AlSip26f0vA
https://www.youtube.com/watch?v=TjOjdfK6_sM
https://www.youtube.com/watch?v=Zih6Py7zTT4
https://www.youtube.com/watch?v=MTGVuPr9Epg
https://www.youtube.com/watch?v=5bT0BQx9UI8
https://www.youtube.com/watch?v=pDxz7pVGJ1s
https://www.youtube.com/watch?v=4I2RSO6I9RQ
obiekty białe odbijają prawie całe światło 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Jaka jest różnica między białym przedmiotem a lustrem?
Funkcja lustra jest taka sama, odbija również całe światło. … Lustra „odbijają” światło w przewywalnym kierunku, białe obiekty rozpraszają światło.
Source: fizyka.narkive.pl
Date Published: 6/11/2021
View: 5219
Odbicie światła. Prawa odbicia światła. Zwierciadło płaskie
Prawa odbicia światła ustalamy za pomocą specjalnego przyrządu zwanego … odbijają światło ciała o białej barwie; czarna powierzchnia pochłania prawie całe …
Source: mozok.click
Date Published: 12/19/2021
View: 6054
Dlaczego przedmioty odbijają różne kolory? Dlaczego świat …
Podobnie, jeśli na biały obiekt pada tylko zielone światło, obiekt musi odbijać … Z drugiej strony śnieg odbija prawie całe padające na niego światło …
Source: podarilove.ru
Date Published: 10/30/2021
View: 522
Jakiego koloru światło przepuszcza kawałek zwykłego szkła …
Podsumowując, odbite są w przybliżeniu równe ilości światła niebieskiego, zielonego i czerwonego, tak że szklane okno odbija białe obiekty na biało.
Source: pl.helpr.me
Date Published: 9/20/2021
View: 4853
Optyka – Doświadczenia domowe – Fizyka LO Turek
Tam również część wiązki się odbija i wraca przez płytkę wychodząc z powrotem. … Wyjaśnienie: Przedmioty o białej barwie odbijają prawie całe światło, …
Source: fizyka.net.pl
Date Published: 12/11/2021
View: 6883
주제와 관련된 이미지 obiekty białe odbijają prawie całe światło
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Fizyka od podstaw: Zjawisko odbicia i rozproszenia światła – optyka, fizyka. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 obiekty białe odbijają prawie całe światło
- Author: Fizyka od Podstaw
- Views: 조회수 117,828회
- Likes: 좋아요 2,315개
- Date Published: 2019. 4. 14.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=gV_hvE0EfbA
Jaka jest różnica między białym przedmiotem a lustrem?
Myślę, że może nie chodzi o to, jak gładka jest powierzchnia, ponieważ biała farba może być równie gładka, a jednocześnie nie działać jak lustro. Z drugiej strony śnieg działa jak potłuczone szkło, w którym rozbite pojedyncze płatki odbijają światło słoneczne, nadając mu biały wygląd. To głównie w widmie absorpcji lub strukturze molekularnej / wiążącej określa kolor obiektu i być może to, jak obiekt rozprasza światło, które to poziomy elektronów albo pochłaniają, odbijają, są przezroczyste i / lub trochę załamują, niektóre, większość i / lub całe światło. Myślę, że być może białe obiekty odbijają i rozpraszają białe światło we wszystkich i przypadkowych kierunkach, podczas gdy lustra odbijają całe światło w równym, prostym kierunku.
Ale zauważam to. Powiedzmy, że do rośliny dociera białe światło pochodzące z oryginalnego źródła światła, takiego jak słońce lub żarówka. Chlorofil zawarty w liściach pochłonie większość kolorów w świetle i będzie odbijał i rozpraszał głównie światło zielone. Kiedy zielone światło dociera do naszych oczu, widzimy, że roślina jest zielona. Jeśli roślina znajduje się obok lustra, lustro będzie odbijać zielone światło z rośliny tylko w równym, prostym kierunku, a kiedy dotrze do naszych oczu, zobaczymy w lustrze kolejny obraz zielonej rośliny. Jeśli roślina znajduje się obok białego obiektu, takiego jak biała ściana, wówczas biały obiekt może absorbować zielone światło odbijające się od rośliny, w przeciwieństwie do lustra, ale biały obiekt będzie również odbijał i rozpraszał białe światło z pierwotnego źródła światła. Więc widzimy ścianę jako białą, ale nie widzimy innego obrazu zielonej rośliny na ścianie. Może są inne sposoby na to, że lustro różni się od białego przedmiotu, ale mam nadzieję, że odpowiedziałem na pytanie.
Dlaczego przedmioty odbijają różne kolory? Dlaczego świat jest kolorowy? Kolejne ciekawe wyjaśnienie
Opis prezentacji na poszczególnych slajdach:
1 slajd
Opis slajdu:
2 slajdy
Opis slajdu:
Poznaj naturę koloru. Zbadanie wpływu różnych kolorów na życie człowieka. Dowiedz się, jak wykorzystać tę wiedzę w Życie codzienne. Zapoznaj się z literaturą dotyczącą kwestii kolorystycznych. Ustal związek między światłem a kolorem. Dowiedz się o właściwościach i symbolice każdego koloru. Zbierz materiał fotograficzny ilustrujący projekt. Wyciągnij wnioski na podstawie zebranych informacji.
3 slajdy
Opis slajdu:
Światło jest jednym z podstawowych warunków istnienia życia na ziemi. Myślimy, że światło jest białe. Ale w rzeczywistości składa się z różne kolory. Możemy to zweryfikować obserwując pojawianie się tęczy po deszczu. Światło słoneczne, przechodząc przez kroplę deszczu, rozbija się na kolory widma. Czerwony, żółty i niebieski to kolory podstawowe – są to czyste kolory i nie można ich uzyskać przez zmieszanie innych. Pozostałe trzy (pomarańczowy, zielony i fioletowy) nazywane są kolorami drugorzędnymi, ponieważ uzyskuje się je przez zmieszanie równych części z mieszaniną dwóch najbliższych im kolorów podstawowych. Związek między światłem a kolorem. Pierwszym naukowcem, który udowodnił, że biel jest mieszanką kolorów, był Isaac Newton.
4 slajdy
Opis slajdu:
Długi czas ludzie nie mogli zrozumieć natury koloru. Myśleli, że oczy emitują kolorowe promienie, które barwią przedmioty w różne kolory. Żółty promień światła wypadł z oka kurczaka i widzimy go jako żółty, zielony promień padł na liść drzewa, liść będzie zielony. Teraz wiemy, że to światło Słońca lub innego źródła światła pada na przedmioty, odbija się od nich, uderza w nasze oczy i widzimy te ciała. Dlaczego widzimy je w różnych kolorach? Każdy przedmiot odbija światło w inny sposób: odbija część promieni tworzących białe światło, a część pochłania. Róża jest czerwona, ponieważ odbija tylko czerwone promienie. Zielony liść pochłania wszystkie kolory widma słonecznego z wyjątkiem zielonego. I widzimy zielony liść. Śnieg jest biały, więc odbija promienie słoneczne wszystkie kolory. Węgiel jest czarny, ponieważ pochłania wszystkie promienie. Przezroczyste ciała – woda, powietrze, szkło – przepuszczają promienie światła i dlatego nie mają koloru. Dlaczego ludzie widzą świat w różnych kolorach?
5 slajdów
Opis slajdu:
Czerwony to pierwszy kolor, od którego dana osoba zaczęła się izolować kolorowe malowanie pokój. I zaczęło oznaczać to, co najważniejsze – życie. W Starożytna Rosja słowo „czerwony” nie miało nic wspólnego z kolorem. Oznaczało piękno. „Lunch nie jest czerwony z ciastami, czerwony z jedzącymi”. A czerwony kolor w tamtych czasach nazywano „szkarłatnym”, ponieważ z małych robaków powstała farba tego koloru. Wesoły, gorący czerwony kolor uwielbia wiele narodów świata. Na przykład w Chinach żadne wakacje nie są kompletne bez tego koloru. Chiński ślub nazywa się „czerwonym szczęściem”.
6 slajdów
Opis slajdu:
Czerwone rendery największy wpływ na osobę. Kojarzy się z męskością i nie bez powodu wiele sztandarów wojskowych ma ten kolor. Czerwony to kolor zwycięstwa. Z drugiej strony to kolor krwi. A zatem kolor wojny, walki, agresji i gniewu. Czerwony kolor ostrzega przed niebezpieczeństwem. Czerwone światło oznacza „Nie ma mowy”. Znaki zakazu są czerwone. To jest kolor ognia, nie bez powodu kolor wozu strażackiego też jest czerwony.
7 slajdów
Opis slajdu:
Kolor czerwony wywołuje uczucie siły, energii, determinacji, radości i zwycięstwa. U ludzi ten kolor zwiększa poziom wydajności. Z drugiej strony wzmaga niepokój, wywołuje podniecenie, podnosi temperaturę ciała. Osoba, która lubi kolor czerwony, charakteryzuje się odważną, silną, porywczą i towarzyską.
8 slajdów
Opis slajdu:
kolor pomarańczowy uzyskany przez zmieszanie czerwonego i żółtego. Ten kwiat nosi nazwę drzewa pomarańczowego. Kolor ten jest bardzo popularny na Wschodzie, gdzie oznacza słońce i płodność, nadzieję na przyszłość i pomyślność. Pomarańczowy to kolor paleniska. We Francji głowę panny młodej wciąż zdobi wianek z kwiatów pomarańczy, czyli tzw. wieniec z kwiatów drzewa pomarańczowego, jako symbol szybkiego rozwoju rodziny. W Japonii pomarańcza kojarzy się również z miłością i szczęściem rodzinnym. W Europie pomarańczowy jest symbolem protestu. Pokazuje siłę, wytrzymałość i sukces. To jest kolor narodowy Holandia. W średniowieczu był ulubionym kolorem rycerzy i oznaczał pragnienie przygody.
9 slajdów
Opis slajdu:
Pomarańczowy to kolor radości i optymizmu. Radosny pomarańczowy kolor aktywuje towarzyskość w człowieku, łagodzi negatywne emocje, poprawia nastrój i promuje procesy myślowe. Kolor pomarańczowy przyspiesza krążenie krwi i zwiększa apetyt. Sławny artysta Kazimierz Malewicz nie tylko malował obrazy, ale także badał wpływ koloru na działalność człowieka. Jako pierwszy zasugerował użycie pomarańczowych kurtek dla robotników drogowych. Ponieważ ten kolor zapewnia maksymalną widoczność osoby nawet w złych warunkach. warunki pogodowe. Pełni też dobrą funkcję sygnalizacyjną, przyciąga naszą uwagę i jest dobrze widoczny z daleka. To jest aktywny kolor. Kochają go dzieci i sportowcy. Kolor pomarańczowy preferują osoby z intuicją. Są namiętnymi marzycielami.
10 slajdów
Opis slajdu:
Żółty to najbardziej kontrowersyjny kolor. Żółty sprawia bardzo ciepłe, przyjemne wrażenie. To kolor słońca, złota, szczęścia. Na wschodzie złoty żółty uważany za kolor mądrości, aw Chinach przez wieki tylko cesarz mógł nosić żółte szaty. W Japonii żółte chryzantemy są prezentem dla najbardziej ukochanych i szanowanych ludzi. A w Indiach kolor ten kojarzy się z handlem i udanymi transakcjami. Jednocześnie jednak ten kolor symbolizuje zazdrość, oszustwo, zdradę i tchórzostwo. Wśród Słowian żółty do naszych czasów oznacza rozstanie.
11 slajdów
Opis slajdu:
Żółty kolor ma bardzo pozytywny wpływ na człowieka. Napawa optymizmem i radością, poprawia nastrój, pamięć, odpędza zmęczenie. Naukowcy odkryli, że żółty stymuluje myślenie. Kombinacja czarnej czcionki na żółtym tle najlepiej utrwala się w pamięci. Ludzie, których pociąga kolor żółty, często wyróżniają się subtelną intuicją i zdolnością przewidywania. Żółty kolor wybierają osoby spokojne, inteligentne i wyluzowane w związkach.
12 slajdów
Opis slajdu:
Zielony jest najczęściej używanym kolorem, kolorem natury. Przede wszystkim czcimy zielony kolor na Wschodzie. Jest związany z życie wieczne, nieśmiertelność. Tradycyjnie uważany za symbol równowagi i harmonii, nadziei i radości, wiosny i odrodzenia. Zielony to narodowy kolor Irlandii. jest symbolem kraju zielony liść koniczyna. A Brytyjczycy kojarzyli zielony kolor ze szczęściem i patronatem leśnych duchów, wróżek, elfów. W staroruski było słowo „zel”, co oznaczało „młodą zieleninę, trawę”. Od niego pochodzi słowo „eliksir”. Wcześniej była to nazwa zwykłego naparu z ziół, a później nabrała bajecznego odcienia – zaczęła oznaczać coś w rodzaju magicznego napoju.
13 slajdów
Opis slajdu:
Zielony to dozwolony kolor sygnalizacji świetlnej. To kolor obrońców środowisko którzy jednoczą się w Partii Zielonych. Żywy i orzeźwiający zielony kolor podnosi wydajność, poprawia ostrość widzenia i koncentrację. Tworząc atmosferę ciszy i spokoju, kolor ten jest szczególnie skuteczny w leczeniu chorób serca i zmęczenia nerwowego. Wcześniej lekarze stale nosili białe ubrania – kolor czystości. Wtedy, na początku XX wieku, słynny chirurg zaczął ubierać się na zielono, ponieważ uznał, że będzie to lżejsze dla oczu. Późniejsza praktyka wykazała, że zielony kolor najlepiej nadaje się do operacji, ponieważ jest najbardziej komfortowy dla ludzkich oczu, a zmiana koloru oczu z czerwonego na zielony zmniejsza ryzyko przepracowania. Ale zielony ma negatywne interpretacje. Na przykład o osobie, która łatwo wpada w gniew, mówią, że zzielenieł ze złości. A kiedy się nudzimy, mówimy „tęsknota jest zielona”. Kolor zielony jest zwykle preferowany przez osoby szczere, spokojne, otwarte i towarzyskie.
14 slajdów
Opis slajdu:
Jasnoniebieski to najzimniejszy ze wszystkich kolorów. Ten jasny i przejrzysty kolor czystej wody daje uczucie lotu, działa uspokajająco. W wielu kulturach świata niebieski odcień jest uważany za symbol czystej niewinności, zwiewnej lekkości i dziecięcej lekkości. W Anglii i wielu innych krajach niebieski jest postrzegany jako jasny odcień niebieski i nie wyróżnia się jako niezależny kolor. A w Rosji niebieski to kolor snów. Nic dziwnego, że jest ustaw wyrażenie„niebieski sen”, czyli idealny, piękny i nieuchwytny. Szlachetni Egipcjanie używali specjalnej niebieskiej farby do rysowania żył na rękach i nogach, aby podkreślić ich szlachetne pochodzenie. Być może właśnie od tego zwyczaju znajome wyrażenie „ Błękitna krew”, oznacza przynależność osoby do rodziny arystokratycznej.
15 slajdów
Opis slajdu:
Niebieski jest uważany za kolor duchowej czystości. Jest to kolor wody i powietrza, dlatego często stosuje się go tam, gdzie konieczne jest stworzenie efektu orzeźwiającego chłodu. Niebieski jest niezbędny w gorących krajach i ciasnych duszne pokoje. Niebieski kolor odpręża i promuje wewnętrzną harmonię. Łagodzi stres psychiczny, obniża temperaturę, rozluźnia mięśnie i zwiększa odporność organizmu na różne stresy. Ludzie, którzy kochają kolor niebieski, są otwarci, przyjaźni, łatwo się z nimi rozmawia, są optymistyczni. Nie boją się zmieniać znajomego otoczenia, kochają podróże i nie zapominają o marzeniach. Ale jednocześnie nie można ich nazwać powierzchownymi: wolą zagłębić się w istotę i doprowadzić rozpoczętą pracę do końca.
16 slajdów
Opis slajdu:
Niebieski to najspokojniejszy kolor w spektrum. W inne językiświecie, słowa oznaczające niebieski pojawiły się znacznie później niż słowa oznaczające czerń, biel, czerwień, zieleń i żółć. Być może wynika to z faktu, że starożytni autorzy odczuwali iluzję i nierealność koloru niebieskiego. Wywołuje wrażenie rozległych pustynnych przestrzeni i czegoś latającego w oddali. Jest ogromny i niezrozumiały, jak bezkresne niebo i bezdenny ocean. Ten kolor jest symbolem uczciwości i lojalności. W wersji ciemnej niebieski symbolizuje władzę i sukces (ciemnoniebieskie garnitury tradycyjnie nosili urzędnicy państwowi). Podobnie jak inne kolory, niebieski jest niejednoznaczny i tajemniczy. Kojarzy się z zamyśleniem, smutkiem i melancholią. A w Japonii jest uważany za kolor łajdaków i oszustów.
Opis slajdu:
Fiolet jest najbardziej złożonym ze wszystkich kolorów w spektrum. Jest to mieszanka czerwieni i niebieskie kwiaty. W średniowieczu przy budowie katedr w witrażach (szkło z kolorowego szkła) najczęściej używano szkieł w kolorach czerwonym i niebieskim. Połączenie czerwieni – koloru krwi – i błękitu – koloru nieba – stworzyło efekt fioletowych tonów, które uważano za kolor modlitwy, wszystkiego, co wiąże się ze światem duchowym. Nic dziwnego, że od dawna uważany jest za kolor filozofów i poetów. Fioletowy reprezentuje wszystko, co niestandardowe. To kolor naszej fantazji, magii, magii. W Anglii w XVII wieku fioletowe ubrania mogli nosić tylko członkowie rodziny królewskiej.
19 slajdów
Opis slajdu:
Fioletowy kolor skłania nas do refleksji nad wiecznością i wywołuje smutek. On cudownie potrafi poprawić efektywność pracy twórczej osób, wpływać na rozwój duchowy człowieka.Fiolet i liliowy stosowane są w leczeniu chorób serca, przy wzroście ciśnienia krwi. Nic dziwnego, że ten kolor jest uważany za najbardziej odpowiedni do ubrań starszych kobiet. Zwiększa wytrzymałość serca i płuc, jest niezbędny w leczeniu wstrząśnienia mózgu. Kolor fioletowy wybierają zdecydowane i tajemnicze natury, wykazujące zainteresowanie wszystkim, co tajemnicze i magiczne.
20 slajdów
Opis slajdu:
O istotności rozważanego zagadnienia Światło jest jednym z niezbędne warunki istnienie życia na ziemi Oczyma człowiek otrzymuje 70% informacji o otaczającym go świecie.Kolory grają bardzo ważna rola w naszym życiu: Kolor wpływa na nasz stan i zachowanie Kolory sygnalizują i ostrzegają nas przed niebezpieczeństwem Kolory tworzą pewną atmosferę Mogą nawet wpływać na nasze samopoczucie
Kolory przedmiotu. Dlaczego widzimy kartkę papieru jako białą, a liście roślin jako zielone? Dlaczego przedmioty mają różne kolory?
Kolor ciała zależy od jego substancji, struktury, warunki zewnętrzne i procesy, które w nim zachodzą. Te różne parametry określają zdolność ciała do pochłaniania padających na nie promieni o jednym kolorze (kolor zależy od częstotliwości lub długości fali światła) i odbijania promieni o innym kolorze.
Odbite promienie wnikają do ludzkiego oka i określają postrzeganie kolorów.
Kartka papieru wydaje się biała, ponieważ odbija białe światło. A ponieważ białe światło składa się z fioletu, niebieskiego, cyjanowego, zielonego, żółtego, pomarańczowego i czerwonego, biały przedmiot musi odbijać wszystko te kolory.
Dlatego jeśli na biały papier pada tylko czerwone światło, to papier je odbija, a my widzimy to jako czerwone.
Podobnie, jeśli na biały obiekt pada tylko zielone światło, obiekt musi odbijać zielone światło i wydawać się zielony.
Jeśli papier zostanie dotknięty czerwoną farbą, zmieni się właściwość pochłaniania światła przez papier – teraz odbijane będą tylko czerwone promienie, cała reszta zostanie pochłonięta przez farbę. Papier będzie teraz czerwony.
Liście drzew i traw wydają się nam zielone, ponieważ zawarty w nich chlorofil pochłania kolory czerwony, pomarańczowy, niebieski i fioletowy. W efekcie od roślin odbija się środek widma słonecznego – zielony.
Doświadczenie potwierdza przypuszczenie, że kolor przedmiotu to nic innego jak kolor światła odbitego przez przedmiot.
Co się stanie, jeśli czerwona księga zostanie oświetlona zielonym światłem?
Początkowo zakładano, że zielone światło księgi powinno zmienić się na czerwone: gdy czerwona księga zostanie oświetlona tylko jednym zielonym światłem, to zielone światło powinno zmienić się w czerwone i zostać odbite, aby księga wyglądała na czerwoną.
Jest to sprzeczne z eksperymentem: zamiast czerwonego, w tym przypadku książka wydaje się czarna.
Ponieważ czerwona księga nie zmienia koloru na czerwony i nie odbija zielonego światła, czerwona księga musi pochłaniać zielone światło, aby żadne światło nie było odbijane.
Oczywiście obiekt, który nie odbija światła, wydaje się czarny. Ponadto, gdy białe światło oświetla czerwoną księgę, księga musi odbijać tylko czerwone światło i pochłaniać wszystkie inne kolory.
W rzeczywistości czerwony przedmiot odbija trochę pomarańczowy i trochę fioletowe kolory, ponieważ farby używane do produkcji czerwonych przedmiotów nigdy nie są całkowicie czyste.
Podobnie zielona księga będzie odbijać głównie zielone światło i pochłaniać wszystkie inne kolory, a niebieska księga odbija głównie niebieski i pochłania wszystkie inne kolory.
Odwołaj to czerwony, zielony i niebieski to kolory podstawowe. (O kolorach podstawowych i wtórnych). Z drugiej strony, ponieważ żółte światło jest mieszaniną czerwieni i zieleni, żółta książka musi odbijać zarówno światło czerwone, jak i zielone.
Podsumowując, powtarzamy, że kolor ciała zależy od jego zdolności do pochłaniania, odbijania i transmitowania (jeśli ciało jest przezroczyste) światła o różnych kolorach na różne sposoby.
Niektóre substancje, takie jak przezroczyste szkło i lód, nie absorbują koloru z kompozycji światła białego. Światło przechodzi przez obie te substancje i tylko niewielka ilość światła odbija się od ich powierzchni. Dlatego obie te substancje wydają się niemal tak przezroczyste jak samo powietrze.
Z drugiej strony śnieg i mydliny wydają się białe. Ponadto pianka niektórych napojów, takich jak piwo, może wydawać się biała, pomimo faktu, że ciecz zawierająca powietrze w bąbelkach może mieć inny kolor.
Ta pianka wydaje się być biała, ponieważ bąbelki odbijają światło od ich powierzchni, tak że światło nie wnika wystarczająco głęboko w każdą z nich, aby mogło zostać pochłonięte. Ze względu na odbicie od powierzchni, mydliny i śnieg wydają się białe zamiast bezbarwne jak lód i szkło.
Filtry światła
Jeśli przepuszczasz białe światło przez zwykłe bezbarwne, przezroczyste szkło okienne, to białe światło przez nie przechodzi. Jeśli szkło jest czerwone, to światło z czerwonego końca widma przejdzie, a inne kolory zostaną pochłonięte lub odfiltrowane.
W ten sam sposób zielone szkło lub inny zielony filtr przepuszcza głównie zieloną część widma, a niebieski filtr przepuszcza głównie niebieskie światło lub niebieską część widma.
Jeśli dwa filtry o różnych kolorach są ze sobą połączone, przejdą tylko te kolory, które przeszły przez oba filtry. Dwa filtry światła – czerwony i zielony – połączone razem praktycznie nie przepuszczają światła.
Tak więc w fotografii i druku kolorowym, stosując filtry barwne, można stworzyć pożądane kolory.
Efekty teatralne tworzone przez światło
Wiele ciekawych efektów, które widzimy na scenie, to proste zastosowania zasad, do których właśnie zostaliśmy wprowadzeni.
Na przykład możesz sprawić, że postać w kolorze czerwonym na czarnym tle prawie całkowicie zniknie, przełączając światło z białego na odpowiedni odcień zieleni.
Kolor czerwony pochłania zieleń, dzięki czemu nic nie jest odbijane, przez co postać wydaje się czarna i wtapia się w tło.
Twarze pomalowane czerwoną tłustą farbą lub pokryte czerwonym rumieńcem wyglądają naturalnie w świetle reflektorów czerwonych, ale wydają się czarne w świetle reflektorów zielonych. Czerwień pochłonie zieleń, więc nic nie zostanie odbite.
Podobnie czerwone usta wydają się czarne w zielonym lub niebieskim świetle sali tanecznej.
Żółty garnitur zmieni kolor na jasnoczerwony w szkarłatnym świetle. W niebiesko-zielonym świetle reflektorów szkarłatny garnitur będzie wyglądał na niebieski.
Badając właściwości absorpcyjne różnych farb, można uzyskać wiele różnych efektów kolorystycznych.
Obiektywnie: jakiego koloru jest sukienka?
Tak się złożyło, że wszyscy jesteśmy różnymi ludźmi, trzeba to zaakceptować i, jak mówią, zrozumieć i przebaczyć. Ostatnio miałam bardzo nieprzyjemna sytuacja z jednym klientem: kolor zamówionego hipopotama nie odpowiadał podanym oczekiwaniom fotograficznym. Swoją drogą zgodziłem się to zmienić bez żadnych problemów. Jednak to podsunęło mi pomysł, aby w przyszłości uniknąć takich konfliktów, zrobić kolaże ze zdjęć tkanin (mojej i producenta) oraz zdjęcia finalnego produktu. Nie wiem dlaczego, ale niektóre tkaniny (głównie szare i żółte) są fotografowane przez mój Nikon D300s zupełnie niepoprawnie. I ogólnie dość często zdarzają się sytuacje nieprawidłowego postrzegania odcienia. Dlatego w tym artykule pojawiła się próba wyjaśnienia, dlaczego inaczej postrzegamy kolory, dlaczego od aparatu, monitora, naszej fizjologii tak bardzo zależy, a co należy zdyskontować po otrzymaniu efektu końcowego.
Prawie wszystkie tkaniny zamawiam przez internet, naturalnie wybierając je ze zdjęcia, więc mam też przypadki, gdy przychodzi coś innego niż to, co zamówiłem. Biorąc pod uwagę mój piekielny perfekcjonizm, jak rozumiesz, to prawie tragedia), ale nic, możesz to wszystko przetrwać i wyhodować zen)
Spróbujmy więc dowiedzieć się, czym jest nasze oko i jak działa? Więc jakiego koloru jest sukienka?
Na początek mała krótka anatomia. Gałka oczna to kula składająca się z trzech muszli. Zewnętrzna, włóknista błona składa się z nieprzezroczystej twardówki o grubości około 1 mm, która przechodzi do rogówki z przodu.
Na zewnątrz twardówka pokryta jest cienką przezroczystą błoną śluzową – spojówką.
Środkowa warstwa twardówki nazywana jest warstwą naczyniową. Z nazwy jasno wynika, że zawiera wiele naczyń krwionośnych, które odżywiają gałkę oczną. Tworzy w szczególności ciało rzęskowe i tęczówkę. Za tęczówką znajduje się soczewka, kolejna soczewka, która załamuje światło.
Wewnętrzną wyściółką oka jest siatkówka. Siatkówka to prawdziwa tkanka mózgu, wysunięta na obrzeża, podzielona na dwie części:
-optyczna część siatkówki nerw wzrokowy do linii zębatej i jest bardzo zróżnicowaną linią)
ślepa część siatkówki (od linii zębatej do krawędzi źrenicy, gdzie tworzy brązową granicę źrenicy)
W siatkówce jest 10 warstw, jedną z nich jest warstwa pręcików i czopków.
Łączna liczba szyszek to ok. 7 mln, pręcików 130 mln. Pręciki mają wysoką światłoczułość, zapewniają zmierzch i widzenie peryferyjne. Czopki pełnią subtelną funkcję: centralne widzenie i postrzeganie kolorów.
Ze względu na swoją budowę i funkcje oczy można porównać z układem optycznym, na przykład aparatu fotograficznego. Obraz na siatkówce (analogicznie do kliszy fotograficznej) powstaje w wyniku załamania promieni świetlnych w układzie soczewkowym znajdującym się w oku (rogówka i soczewka) (analogicznie do soczewki).
W procesie percepcji i przetwarzania zaangażowane są dwie strony: obiekt, na który patrzymy i samo oko ludzkie, a także mózg przetwarzający informacje otrzymywane przez oczy.
Przyjrzyjmy się, jak widzimy kolor. Jak wspomniano wcześniej, siatkówka oka ludzkiego zawiera zarówno receptory czopków, jak i pręcików. W oku znajduje się około 130 milionów pręcików i 7 milionów czopków. Rozkład receptorów na siatkówce jest nierównomierny: w okolicy żółta plama szyszki przeważają, a pręcików jest bardzo niewiele; na obrzeżu siatkówki, przeciwnie, liczba czopków gwałtownie spada i pozostają tylko pręciki. Co więcej, liczba czopków różnych typów może być nierówna u różnych osób (stąd czasami inaczej widzimy kolory). Czopki odpowiadają za postrzeganie koloru, pręciki z kolei odpowiadają za widzenie o zmierzchu. Na przykład w nocy nie widzisz kolorów, wszystko widzisz na szaro, ponieważ działają pręciki, aw ciągu dnia działają zarówno czopki, jak i pręciki.
Oko jest najczęściej porównywane z aparatem, wydaje mi się, że Lew MELNIKOV, akademik, mówił o tym w najbardziej przystępny sposób Akademia Rosyjska kosmonautyka im. K.E. Tsiołkowski, poniżej, koszty jego artykułu na temat, który tak bardzo nas interesuje:
“G oko jest porównywane do aparatu. Rzeczywiście, podobnie jak w aparacie, główną częścią naszego narządu wzroku jest światłoczuły „film”. Nazywa się siatkówką, która rodzi całą tę barwną różnorodność świata. Siatkówka to półkula, prawdziwy „Graal”, pełen tajemnic. Składa się z ogromnej liczby wrażliwych na światło komórek, neuronów. Istnieją dwie odmiany. Ich nazwa pochodzi od ich kształtu „pręty” i „szyszki”. Ze względu na niezawodność natura często tworzy zbędne narządy: mamy więc dwa płuca, dwie nerki, dwoje oczu i ucho… Tak stało się z morfologią narządu wzroku. W siatkówce znajduje się pandemonium wrażliwych komórek: jest ich prawie 137 milionów. Zgadza się, dla normalnego widzenia wystarczyłoby o rząd wielkości mniej.
Czasami natura, z naszego punktu widzenia, robi coś bardzo inteligentnie, czasami nie. W drugim przypadku po prostu nie rozumiemy jego intencji.
Krótkie zakończenie artykułu (który jest zbyt leniwy, by czytać): dzieła sztuki, jako niezwykle złożone obiekty percepcji, nie mogą być badane metodami „fizycznymi” i „fizjologicznymi”. Te ostatnie nadają się tylko do pojedynczych zjawisk, takich jak kolor lokalny. Wizerunek artystyczny wymaga podejścia zintegrowanego, uwzględniającego wszelkie powiązania i relacje psychologiczne i estetyczne.
Więc teraz już trochę więcej rozumiesz, jak działa nasze oko. Ale co najważniejsze, jak świat nasz mózg postrzega. Co więcej, fizjologia, fizjologia, ale nikt nie odwołał psychologicznego czynnika percepcji kolorów:
Psychologia percepcji kolorów to zdolność osoby do postrzegania, identyfikowania i nazywania kolorów.
Percepcja koloru zależy od zespołu czynników fizjologicznych, psychologicznych, kulturowych i społecznych. Początkowo badania percepcji kolorów prowadzono w ramach nauki o kolorze; Do problemu włączyli się późniejsi etnografowie, socjologowie i psychologowie.
W kolorymetrii w ten sam sposób definiuje się niektóre kolory (np. pomarańczowy czy żółty), które w życiu codziennym postrzegane są (w zależności od lekkości) jako brąz, „kasztan”, brąz, „czekolada”, „oliwka” itp. Jedna z najlepszych prób zdefiniowania pojęcia Kolor, należąca do Erwina Schrödingera, jest usuwana przez prosty brak wskazań na zależność odczuć barwnych od wielu specyficznych warunków obserwacji. Według Schrödingera kolor jest właściwością składu widmowego promieniowania, wspólną dla wszystkich rodzajów promieniowania, które są wizualnie nie do odróżnienia dla ludzi.
Ze względu na naturę oka światło wywołujące wrażenie tego samego koloru (np. białego), czyli o takim samym stopniu wzbudzenia trzech receptorów wzrokowych, może mieć różny skład spektralny. Większość ludzi nie zauważa ten efekt, jakby „spekulował” kolor. Dzieje się tak, ponieważ chociaż temperatura barwowa różnych źródeł światła może być taka sama, widma światła naturalnego i sztucznego odbijane przez ten sam pigment mogą się znacznie różnić i powodować różne odczucia kolorów.
Pełny tekst artykuły .
Przetłumaczone na normalny język: 2 osoby mogą postrzegać ten sam kolor w zależności od: indywidualnego widzenia, oświetlenia, kąta widzenia obiektu, percepcja psychologiczna zabarwienie.
Wróćmy więc do rewelacyjnego zdjęcia „Jakiego koloru jest suknia?” i jego naukowe wyjaśnienie:
Sukienka wydaje się niebiesko-czarna lub biało-złota w zależności od tego, czy twoje oko ma więcej “prętów” lub “stożków” i warunków oświetleniowych w pomieszczeniu. (Stało się to możliwe dzięki różne kolory które mieszają się wokół ciebie.) Różni ludzie mają różne pozostałości „prętów” i „szyszek” – cierpią osoby z ślepotą barw.
Ale pręciki są również bardzo wrażliwe na światło, wykrywają kolor za pomocą pigmentu zwanego rodopsyną, która jest bardzo wrażliwa na słabe światło, ale miga i znika w wyższych temperaturach. wysokie poziomy oświetlenie. Ponowne dostosowanie powinno zająć około 45 minut (innymi słowy, jak twoje oczy potrzebują czasu, aby przyzwyczaić się do nocy). W zasadzie, jeśli spojrzysz na sukienkę w jasnym świetle i zobaczysz jeden kolor, to jeśli wejdziesz na pół godziny do ciemnego pokoju i wrócisz, suknia prawdopodobnie zmieni kolor.
Również różny kolor stroju u różnych osób wiąże się z indywidualnymi różnicami w postrzeganiu kolorów. Jeśli kiedykolwiek próbowałeś fotografii, prawdopodobnie natknąłeś się na balans bieli – aparat próbujący wyrównać go w nieodpowiednich warunkach oświetleniowych. Twój mózg dokonuje własnego balansu bieli, co automatycznie oznacza, że albo ignorujesz niebieski odcień i widzisz biało-złoty obraz, albo ignorujesz żółty odcień i widzisz niebiesko-czarne zdjęcie.
Okuliści twierdzą, że odmienne postrzeganie koloru sukienki nie oznacza, że masz problemy z oczami czy psychiką. Każda osoba ma indywidualne cechy widzenia. Mózg przetwarza fale świetlne, które trafiają do siatkówki w wyjątkowy sposób, więc ktoś widzi jakieś kolory, ktoś inny.
Jest naukowe wyjaśnienie dlaczego ludzie widzą różne kolory na tym samym obrazku. To złudzenie optyczne. Przedmioty odbijają światło o różnych długościach fal lub kolorach i ludzki mózg określa kolor przez odbite światło. Przedmioty wokół mogą również odzwierciedlać kolor i wpływać na percepcję. Na tym zdjęciu jest wiele innych kolorów i mieszają się, a mózg nie może od razu określić koloru sukienki. Tak więc ludzie, którzy postrzegają otaczające światło jako ciemne, widzą biel zamiast niebieskiego. To zależy od procesu percepcji przez mózg. Profesor Uniwersytetu Waszyngtońskiego, Jay Neitz, mówi, że od 30 lat bada różnice w kolorach i ten przypadek jest jedną z najbardziej oczywistych różnic, jakie kiedykolwiek widział. Nawiasem mówiąc, suknia wydawała mu się biała.
KOMPETENTNY: Oto jak wyjaśnia to zjawisko szwedzki profesor Per Sederberg, słynny profesor psychologii z Ohio State University, który udzielił wywiadu gazecie Svenska Dagbladet:
„Obraz cyfrowy składa się z maleńkich elementów, które tworzą powierzchnię obrazu, zwanych pikselami. Gdy wyświetlany jest obraz cyfrowy, każdy element daje nam kombinację trzech podstawowych kolorów – czerwonego, zielonego i niebieskiego. Zmieniając intensywność każdy z tych kolorów uzyskujemy specyficzną percepcję światła. Jeżeli jednocześnie wyświetlacz jest oświetlony światłem zewnętrznym, to światło to jest odbijane i mieszane z tym, które emituje każdy element obrazu. Całość odbierana jest przez optykę oko „przekazywane” do siatkówki. Ogromną rolę w ostatecznym postrzeganiu obrazu mogą odgrywać indywidualne cechy oka osoby – mianowicie zdolność do rejestrowania tych samych trzech podstawowych kolorów, o których mówiliśmy powyżej. po prostu reguluje względną proporcję każdego z trzech podstawowych kolorów między elementami obrazu. Interpretacja obrazu zależy od tego. ”
Wracając więc do fotografii, dlaczego aparat nie widzi fotografowanego obiektu w taki sam sposób, w jaki my go widzimy?
Kolory przedmiotów, które widzimy, nie są własnością samych przedmiotów, ale własnością naszego widzenia. Trawa wygląda na zieloną tylko dlatego, że promienie światła odbite od niej o długości fali w zakresie 500-565 nm, padają na światłoczułe receptory oka, wywołują w mózgu wrażenie zielonego koloru. Przyzwyczajeni do tego, że zazwyczaj trawa jest zielona, widzimy ją zieloną nawet w niecodziennym oświetleniu. Ludzkie widzenie charakteryzuje się stałością kolorów. Nasz mózg równoważy kolory tak, aby przedmioty w jak największym stopniu zachowały dla nas swoje naturalne kolory, niezależnie od koloru oświetlenia. biały papier wydaje nam się równie biały, że w dzień, gdy rozświetla go zimne światło lejące się z okna, że wieczorem, gdy pada na ciepłe światło lampy żarowe. Mózg wie, że papier powinien być biały i podejmuje działania, aby skorygować rzeczywistość, a głupi aparat zgodnie z prawdą przedstawi papier jako niebieski w jednym przypadku i pomarańczowy w drugim. Jak to czasem bywa, na zdjęciu uzyskuje się jeden kolor, klient oczekuje go, a inny przychodzi. Rozczarowanie jest zrozumiałe.
W fotografii ustawienia balansu służą do uzyskania naturalnego efektu. biały kolor, dostosowując go w zależności od warunków oświetleniowych, niezależnie lub powierzając ten proces trybowi automatycznemu. Uważam, że głównym problemem błędnego postrzegania szarości i żółte kwiaty na moim aparacie jeszcze w matrycy, bo w ustawieniach próbowałem już wszystkiego co znam. Jeśli masz jakieś pomysły, jak to naprawić, będę wdzięczny.
Dodam, że kiedy osobiście napotykam problemy i kłopoty, odbieram to jako wyzwanie, analizuję swoje błędy i robię wszystko, aby te błędy się nie powtórzyły. Niestety wiele osób ma nieco inną politykę, aby za wszystko obwiniać innych i całkowicie uchylać się od odpowiedzialności. Gdyby każdy sam poprawiał swoje błędy i był odpowiedzialny za siebie i otaczających go ludzi, życie byłoby znacznie łatwiejsze, prawda?
Kandydat nauk chemicznych O. BELOKONEVA.
Nauka i życie // Ilustracje
Nauka i życie // Ilustracje
Nauka i życie // Ilustracje
Wyobraź sobie, że stoisz na nasłonecznionej łące. Ile wokół? żywe kolory: Zielona trawa, żółte mlecze, czerwone truskawki, liliowo-niebieskie dzwonki! Ale świat jest jasny i kolorowy tylko w dzień, o zmierzchu wszystkie obiekty stają się jednakowo szare, a w nocy są zupełnie niewidoczne. To światło, które pozwala zobaczyć otaczający Cię świat w całej jego kolorowej wspaniałości.
Głównym źródłem światła na Ziemi jest Słońce, ogromna gorąca kula, w głębi której nieustannie zachodzą reakcje jądrowe. Część energii tych reakcji Słońce wysyła nam w postaci światła.
Czym jest światło? Naukowcy spierają się o to od wieków. Niektórzy wierzyli, że światło jest strumieniem cząstek. Inni przeprowadzali eksperymenty, z których wyraźnie wynikało: światło zachowuje się jak fala. Obie okazały się słuszne. Światło jest promieniowanie elektromagnetyczne, który można przedstawić jako falę wędrującą. Fala powstaje w wyniku fluktuacji pól elektrycznych i magnetycznych. Im wyższa częstotliwość oscylacji, tym więcej energii niesie promieniowanie. A jednocześnie promieniowanie można uznać za strumień cząstek – fotonów. Na razie ważniejsze jest dla nas to, że światło jest falą, choć w końcu będziemy musieli też pamiętać o fotonach.
Ludzkie oko (niestety, a może na szczęście) jest w stanie odbierać promieniowanie elektromagnetyczne tylko w bardzo wąskim zakresie długości fal, od 380 do 740 nanometrów. To widzialne światło jest emitowane przez fotosferę – stosunkowo cienką (mniej niż 300 km grubości) powłokę Słońca. Jeśli rozłożymy „białe” światło słoneczne na długości fal, otrzymamy widmo widzialne – dobrze znaną tęczę, w której fale o różnej długości są przez nas odbierane jako różne kolory: od czerwieni (620-740 nm) do fioletu (380-450 nm). Promieniowanie o długości fali większej niż 740 nm (podczerwień) i mniejszej niż 380-400 nm (ultrafiolet) jest niewidoczne dla ludzkiego oka. W siatkówce oka znajdują się specjalne komórki – receptory odpowiedzialne za percepcję koloru. Mają kształt stożkowy, dlatego nazywane są stożkami. Osoba ma trzy rodzaje czopków: niektóre najlepiej odbierają światło w obszarze niebiesko-fioletowym, inne w żółto-zielonym, a inne w kolorze czerwonym.
Od czego zależy kolor otaczających nas rzeczy? Aby nasze oko mogło zobaczyć jakikolwiek obiekt, konieczne jest, aby światło najpierw uderzyło w ten obiekt, a dopiero potem w siatkówkę. Widzimy przedmioty, ponieważ odbijają one światło, a to odbite światło, przechodząc przez źrenicę i soczewkę, dociera do siatkówki. Światło zaabsorbowane przez przedmiot nie jest widoczne dla oka. Na przykład sadza pochłania prawie całe promieniowanie i wydaje się nam czarna. Z drugiej strony śnieg odbija prawie całe padające na niego światło równomiernie i dlatego wydaje się biały. A co się stanie, jeśli światło słoneczne padnie na pomalowaną na niebiesko ścianę? Tylko niebieskie promienie zostaną od niego odbite, a reszta zostanie pochłonięta. Dlatego kolor ściany odbieramy jako niebieski, ponieważ zaabsorbowane promienie po prostu nie mają szans trafić w siatkówkę.
Różne przedmioty, w zależności od tego, z jakiej substancji są wykonane (lub jaką farbą są pomalowane), w różny sposób pochłaniają światło. Kiedy mówimy: „Kula jest czerwona”, mamy na myśli to, że światło odbite od jej powierzchni oddziałuje tylko na te receptory siatkówki, które są wrażliwe na czerwień. A to oznacza, że farba na powierzchni kuli pochłania wszystkie promienie świetlne poza czerwonymi. Sam obiekt nie ma koloru, kolor pojawia się, gdy odbijają się od niego fale elektromagnetyczne z zakresu widzialnego. Gdybyś został poproszony o odgadnięcie, jakiego koloru jest papier w zapieczętowanej czarnej kopercie, w ogóle nie zgrzeszysz przeciwko prawdzie, jeśli odpowiesz: „Nie!”. A jeśli czerwona powierzchnia zostanie oświetlona zielonym światłem, to będzie wyglądać na czarną, ponieważ zielone światło nie zawiera promieni odpowiadających czerwieni. Substancja najczęściej pochłania promieniowanie w różne części widmo widzialne. Na przykład cząsteczka chlorofilu pochłania światło w obszarach czerwonych i niebieskich, a odbite fale wytwarzają kolor zielony. Dzięki temu możemy podziwiać zieleń lasów i traw.
Dlaczego niektóre substancje pochłaniają światło zielone, a inne czerwone? Jest to określone przez strukturę cząsteczek, z których składa się substancja. Oddziaływanie materii z promieniowaniem świetlnym zachodzi w taki sposób, że w jednym momencie jedna cząsteczka „połyka” tylko jedną porcję promieniowania, czyli jeden kwant światła lub foton (tutaj idea światła jako strumień cząstek się przydał!). Energia fotonu jest bezpośrednio związana z częstotliwością promieniowania (im wyższa energia, tym większa częstotliwość). Po zaabsorbowaniu fotonu cząsteczka przechodzi do wyższego poziom energii. Energia cząsteczki nie wzrasta płynnie, ale gwałtownie. Dlatego cząsteczka nie wchłania żadnych fale elektromagnetyczne, ale tylko takie, które jej odpowiadają pod względem wielkości „porcji”.
Okazuje się więc, że żaden przedmiot nie jest malowany sam. Kolor powstaje w wyniku selektywnej absorpcji przez materię widzialne światło. A ponieważ w naszym świecie istnieje bardzo wiele substancji zdolnych do wchłonięcia – zarówno naturalnych, jak i stworzonych przez chemików – świat pod słońcem jest ubarwiony jaskrawymi kolorami.
Częstotliwość drgań ν, długość fali światła λ i prędkość światła c są powiązane prostym wzorem:
Prędkość światła w próżni jest stała (300 milionów nm/s).
Długość fali światła jest zwykle mierzona w nanometrach.
1 nanometr (nm) jest jednostką długości równą jednej miliardowej części metra (10 -9 m).
W jednym milimetrze jest milion nanometrów.
Częstotliwość oscylacji jest mierzona w hercach (Hz). 1 Hz to jedna oscylacja na sekundę.
Dlaczego powyższy żółty obrazek w rzeczywistości nie jest żółty? Ktoś powie co do cholery? Nadal mam wszystko w porządku z oczami i monitor wydaje się działać.
Rzecz w tym, że akurat ten sam monitor, z którego wszystko oglądasz, w ogóle nie odwzorowuje żółtego koloru. W rzeczywistości może wyświetlać tylko czerwono-niebiesko-zielony.
Kiedy zbierzesz w domu dojrzałą cytrynę, zobaczysz, że jest naprawdę żółta.
Ale ta sama cytryna na monitorze lub ekranie telewizora będzie początkowo fałszywym kolorem. Okazuje się, że oszukiwanie mózgu jest dość łatwe.
A ten żółty uzyskuje się przez skrzyżowanie czerwonego i zielonego, a nie ma nic z naturalnego żółtego.
Czy naprawdę jest kolor?
Co więcej, wszystkie kolory, nawet w rzeczywistych warunkach, patrząc na nie na żywo, a nie przez ekran, mogą się zmieniać, zmieniać swoje nasycenie, odcienie.
Niektórym może się to wydawać niewiarygodne, ale głównym powodem tego jest to, że kolor mi tak naprawdę nie istnieje.
Większość takich stwierdzeń jest zagadkowa. Jak tak, widzę książkę i doskonale rozumiem, że jest czerwona, a nie niebieska czy zielona.
Jednak inna osoba może zobaczyć tę samą książkę w zupełnie inny sposób, na przykład, że jest bagienna, a nie jaskrawoczerwona.
Tacy ludzie cierpią na protanopię.
Jest to pewien rodzaj ślepoty barw, w której niemożliwe jest prawidłowe rozróżnienie odcieni czerwieni.
Okazuje się, że jeśli różni ludzie zobaczyć ten sam kolor na różne sposoby, nie chodzi wcale o kolorystykę przedmiotów. Ona się nie zmienia. Chodzi o to, jak to postrzegamy.
Jak widzą zwierzęta i owady
A jeśli wśród ludzi takie „złe” postrzeganie koloru jest odchyleniem, to zwierzęta i owady początkowo widzą inaczej.
Oto przykład tego, jak zwykły człowiek widzi pąki kwiatowe.
Jednocześnie pszczoły tak to widzą.
Dla nich kolor nie jest ważny, dla nich najważniejsze jest rozróżnienie typów kolorów.
Dlatego każdy rodzaj kwiatu jest dla nich czymś w rodzaju innego miejsca lądowania.
Światło to fala
Ważne jest, aby od samego początku zrozumieć, że całe światło to fale. Oznacza to, że światło ma taką samą naturę jak fale radiowe, a nawet mikrofale używane do gotowania.
Różnica między nimi a światłem polega na tym, że nasze oczy widzą tylko pewną część widma fal elektrycznych. Nazywa się widoczna część.
Ta część zaczyna się od fioletu i kończy na czerwono. Po czerwonym pojawia się światło podczerwone. Widmo widzialne to ultrafiolet.
My również go nie widzimy, ale możemy całkiem wyczuć jego obecność, kiedy opalamy się na słońcu.
Dla nas wszystkich znane światło słoneczne zawiera fale o wszystkich częstotliwościach, zarówno widoczne dla ludzkiego oka, jak i nie.
Ta cecha została po raz pierwszy odkryta przez Isaaca Newtona, gdy chciał dosłownie rozdzielić pojedynczą wiązkę światła. Jego eksperyment można powtórzyć w domu.
Do tego będziesz potrzebować:
przezroczysta płytka, na której naklejono dwa paski czarnej taśmy i wąską szczelinę między nimi
Aby przeprowadzić eksperyment, włącz latarkę, przepuść wiązkę przez wąską szczelinę na płytce. Następnie przechodzi przez pryzmat i opada już w stanie rozłożonym w postaci tęczy na tylnej ścianie.
Jak widzimy kolor, jeśli to tylko fale?
W rzeczywistości nie widzimy fal, widzimy ich odbicie od obiektów.
Na przykład weź białą piłkę. Dla każdej osoby jest ona biała, ponieważ odbijają się od niej jednocześnie fale wszystkich częstotliwości.
Jeśli weźmiesz kolorowy obiekt i poświecisz na nim, to tylko część widma zostanie tutaj odzwierciedlona. Który? Tylko ten, który pasuje do jego koloru.
Dlatego pamiętaj – nie widzisz koloru przedmiotu, ale falę o określonej długości, która się od niego odbija.
Dlaczego to widzisz, gdybyś warunkowo świecił na biało? Ponieważ białe światło słoneczne początkowo zawiera wszystkie kolory już w sobie.
Jak sprawić, by przedmiot był bezbarwny?
A co się stanie, jeśli poświecisz cyjanowym kolorem na czerwonym obiekcie lub żółtym na niebieskim obiekcie? Oznacza to, że wiadomo, że świeci tą falą, która nie zostanie odbita od obiektu. I będzie to absolutnie nic.
1 z 2
Oznacza to, że nic nie zostanie odbite, a przedmiot pozostanie bezbarwny lub nawet stanie się czarny.
Taki eksperyment można łatwo przeprowadzić w domu. Będziesz potrzebować galaretki i lasera. Kup ulubione żelkowe misie i wskaźnik laserowy. Pożądane jest, aby kolory twoich niedźwiedzi były zupełnie inne.
Jeśli poświecisz zielonym wskaźnikiem na zielonego niedźwiedzia, wszystko pójdzie dobrze i zostanie odzwierciedlone.
Żółty jest dość zbliżony do zielonego, więc i tutaj wszystko będzie ładnie świecić.
Trochę gorzej będzie z pomarańczowym, choć ma składnik żółty.
Ale czerwień prawie straci swój pierwotny kolor.
To mówi z faktu, że większość zielona fala jest pochłaniana przez obiekt. W rezultacie traci swój „rodzimy” kolor.
Ludzkie oczy i kolor
Zrozumieliśmy fale, pozostaje do czynienia z ludzkim ciałem. Widzimy kolor, ponieważ w naszych oczach mamy trzy rodzaje receptorów, które postrzegają:
długi
średni
krótkie fale
Ponieważ przychodzą one z dość dużym zachodzeniem na siebie, kiedy są skrzyżowane, otrzymujemy wszystkie opcje kolorystyczne. Załóżmy, że widzimy niebieski obiekt. W związku z tym działa tutaj jeden receptor.
A jeśli pokażemy zielony obiekt, to inny zadziała.
Jeśli kolor jest niebieski, dwa działają jednocześnie. Ponieważ niebieski jest jednocześnie niebieskim i zielonym.
Ważne jest, aby zrozumieć, że większość kolorów znajduje się właśnie na przecięciu stref działania różnych receptorów.
W efekcie otrzymujemy system składający się z trzech elementów:
obiekt, który widzimy
Człowiek
światło, które odbija się od przedmiotu i wpada do oczu osoby
Jeśli problem leży po stronie osoby, nazywa się to ślepotą barw.
Gdy problem tkwi z boku przedmiotu, oznacza to, że problem tkwi w materiałach lub błędach, które popełniono przy jego produkcji.
Ale tam jest zainteresowanie Zapytaj, a jeśli wszystko jest w porządku zarówno z osobą, jak i przedmiotem, czy może być problem od jasnej strony? Tak, może.
Zajmijmy się tym bardziej szczegółowo.
Jak przedmioty zmieniają swój kolor?
Jak wspomniano powyżej, osoba ma tylko trzy receptory kolorów.
Jeśli weźmiemy źródło światła, które będzie składało się wyłącznie z wąskich wiązek widma – czerwonego, zielonego i niebieskiego, to przy oświetleniu białej kuli pozostanie ona biała.
Może będzie lekki odcień. Ale co z resztą kwiatów?
I będą po prostu bardzo zniekształcone. A im węższa część widma, tym silniejsze zmiany.
Wydawałoby się, dlaczego ktoś miałby specjalnie tworzyć źródło światła, które słabo odda kolory? To wszystko o pieniądzach.
Żarówki energooszczędne są wynalezione i używane od dawna. I często mają bardzo rozdarte spektrum.
Aby przeprowadzić eksperyment, możesz umieścić dowolną lampę przed małą białą powierzchnią i spojrzeć na jej odbicie przez płytę CD. Jeśli źródło światła jest dobre, zobaczysz gładkie pełne gradienty.
Ale kiedy masz przed sobą tanią żarówkę, widmo zostanie rozerwane i wyraźnie odróżnisz blask.
W tak prosty sposób możesz sprawdzić jakość żarówek i ich deklarowane właściwości z prawdziwymi.
Główny wniosek z powyższego jest taki, że jakość światła wpływa przede wszystkim na jakość koloru.
Jeśli część fali odpowiedzialnej za żółć jest nieobecna lub zapada się w strumieniu światła, wówczas żółte obiekty będą wyglądać nienaturalnie.
Jak już wspomniano, światło słoneczne zawiera częstotliwości wszystkich fal i może wyświetlać wszystkie odcienie. Sztuczne światło może mieć nierówne widmo.
Dlaczego ludzie tworzą takie „złe” żarówki lub lampy? Odpowiedź jest bardzo prosta – są jasne!
Dokładniej niż więcej kolorów może wyświetlać źródło światła, ściemniacz jest porównywany z tym samym przy takim samym zużyciu energii.
Jeśli mówimy o jakimś nocnym parkingu lub autostradzie, to naprawdę ważne jest, aby przede wszystkim było światło. I nie interesuje Cię szczególnie fakt, że samochód będzie miał nieco nienaturalny kolor.
Jednocześnie w domu fajnie jest widzieć różnorodność kolorów, zarówno w salonie, jak i w kuchni.
W galeriach sztuki, na wystawach, w muzeach, gdzie prace kosztują tysiące i dziesiątki tysięcy dolarów, poprawna reprodukcja kolorów jest bardzo ważna. Tutaj dużo pieniędzy wydaje się na wysokiej jakości oświetlenie.
W niektórych przypadkach to właśnie pomaga szybko sprzedać niektóre obrazy.
Dlatego eksperci wymyślili rozszerzoną wersję 6 dodatkowych kolorów. Ale też tylko częściowo rozwiązują problem.
Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że ten wskaźnik jest rodzajem średniej oceny dla wszystkich kolorów jednocześnie. Załóżmy, że masz źródło światła, które renderuje wszystkie 14 kolorów tak samo i ma CRI na poziomie 80%.
W życiu tak się nie dzieje, ale załóżmy, że jest to idealna opcja.
Istnieje jednak drugie źródło, które nierównomiernie wyświetla kolory. A jego indeks również wynosi 80%. I to pomimo tego, że czerwień w jego wykonaniu jest po prostu okropna.
Co robić w takich sytuacjach? Jeśli jesteś fotografem lub kamerzystą, staraj się nie kręcić w miejscach, w których wystawiane są tanie światła. Cóż, a przynajmniej unikaj zbliżeń podczas fotografowania w ten sposób.
Jeśli fotografujesz w domu, używaj bardziej naturalnego oświetlenia i kupuj tylko drogie żarówki.
W przypadku opraw wysokiej jakości CRI powinien dążyć do 92-95%. Jest to dokładnie poziom, który daje minimalną liczbę możliwych błędów.
Jakiego koloru światło przepuszcza kawałek zwykłego szkła okiennego?
Jakiego koloru światło przepuszcza kawałek zwykłego szkła okiennego? Podsumowując, odbite są w przybliżeniu równe ilości światła niebieskiego, zielonego i czerwonego, tak że szklane okno odbija białe obiekty na biało.
Jakiego koloru światło przepuszcza kawałek czerwonego szkła? Jeśli przepuszczasz światło przez kawałek szkła w kolorze czerwonym, po drugiej stronie otrzymasz czerwone światło. Czerwone szkło zablokuje wszystkie inne kolory widma, ale pozwoli na przechodzenie czerwieni.
Jaki kolor światła przepuszcza kawałek niebieskiego szkła? Jakiego koloru światło przepuszcza kawałek niebieskiego szkła? niebieskie i zielone światło.
Jakiego koloru światło przepuszcza kawałek zielonego szkła? kolor C (fioletowy) Wyjaśnienie: Zielone szkło przepuszcza światło zielone i pochłania światło niebieskie i czerwone.
Jakiego koloru światło przepuszcza kawałek zwykłego szkła okiennego? – Powiązane pytania
Dlaczego zwykłe szkło okienne nie ma koloru?
Przezroczysty lub półprzezroczysty materiał, taki jak szkło okienne, przepuszcza część lub całość padającego na niego światła. Oznacza to, że światło przechodzi przez materiał, a nie jest przez niego odbijane. O: Kiedy całe światło jest pochłaniane, żadne nie jest odbijane, więc obiekt wygląda na czarny. Ale czerń nie jest kolorem światła.
Dlaczego niebieski wygląda na czerwony?
W zależności od długości fali ognisko w oczach zmienia się. Doszedł do wniosku, że powodem, dla którego ludzie widzą kolor czerwony przed niebieskim, jest to, że światło o różnych długościach fal rzuca się na różne części siatkówki. Gdy wizja jest obuoczna, powstaje dysproporcja, która powoduje percepcję głębi.
Jaki kolor uzyskamy, gdy kawałek zielonego szkła zostanie umieszczony w czerwonym i niebieskim świetle?
Mieszanie światła niebieskiego i zielonego daje światło cyjanowe. Mieszanie światła czerwonego i niebieskiego daje światło w kolorze magenta. A mieszanie światła czerwonego i zielonego daje światło żółte. 15.
Który kolor nie jest?
W fizyce kolorem jest światło widzialne o określonej długości fali. Czerń i biel nie są kolorami, ponieważ nie mają określonych długości fal. Zamiast tego białe światło zawiera wszystkie długości fal światła widzialnego. Z drugiej strony czerń to brak światła widzialnego.
Czy światło załamuje się przez szkło?
Gdy światło przechodzi przez powietrze do innego przezroczystego materiału (takiego jak szkło), zmienia prędkość, a światło jest zarówno odbijane, jak i załamywane przez szkło. Powoduje to, że widzimy szkło, ponieważ odbija ono i załamuje światło inaczej niż otaczające je powietrze.
Podczas robienia zdjęcia pobliskiego kwiatka należy ustawić obiektyw aparatu?
Odizoluj kwiat od otoczenia
Ustaw aparat/obiektyw tak, aby używał dużej przysłony (np. f/2,8) podczas fotografowania kwiatu, aby tło było nieostre. Jeśli jest na to miejsce, spróbuj również użyć obiektywu o dłuższej ogniskowej lub przybliżyć aparat i zrobić zdjęcie z większej odległości.
Czy zielone szkło przepuszcza czerwone światło?
Szkło ma wiele kolorów. Przebijające się przez nie światło też ma wiele kolorów. Czerwone szkło przepuszcza tylko czerwone światło. Zielone szkło przepuszcza tylko zielone światło.
Czy czerwony i zielony to analogiczne kolory?
Te typy schematów kolorów są ze sobą ściśle powiązane. Oto kilka przykładów analogicznych schematów kolorystycznych: żółty, żółto-zielony, zielony. Fioletowy, czerwono-fioletowy i czerwony.
Dlaczego widzisz przedmioty na zewnątrz przez szybę w oknie?
Widzimy przez szkło, ponieważ przechodzi przez nie światło. Nasze oczy widzą tylko przedmioty — krzesła, telefon, komputer, a nawet przyciemniane szkło — przetwarzając fale świetlne odbite od przedmiotu lub przez niego wchłonięte. Tory wyścigowe nazywane są poziomami energii i określają, czy materiał będzie pochłaniał światło.
Czy szkło kolorowe blaknie?
Kolory witraży nie blakną z upływem czasu. Takie „witraże”, w których kolor nie jest wypalany w bardzo wysokiej temperaturze, mogą wyblaknąć pod wpływem długotrwałej ekspozycji na światło UV.
Czy słońce uszkadza szkło?
Promienie UVB, główne promienie oparzeń słonecznych, są w dużej mierze blokowane przez szkło; ale ponad 50 procent promieni UVA, głównej przyczyny przedwczesnego starzenia się skóry, może przenikać przez szkło.
Jaki kolor byś zobaczył, gdybyś skierował czerwone światło na niebieski przedmiot?
Niebieski przedmiot działa jak „niebieskie lustro”. Widzimy tylko to, co się do nas odbija, w tym przypadku jest to kolor niebieski! Więc co się stanie, jeśli oświetlisz niebieski obiekt tylko czerwonym światłem? Całe to czerwone światło zostaje pochłonięte, a niebieski obiekt będzie wydawał się ciemny, prawie czarny.
Dlaczego niebieski wygląda na czerwony pod czarnym?
Dzieje się tak, ponieważ niebieska księga pochłania całą czerwień, nie pozostawiając nic do odbicia, więc wydaje się czarna. Białe światło składa się ze wszystkich różnych kolorów (długości fal) światła widzialnego.
Dlaczego czerwony wyróżnia się bardziej niż niebieski?
Czerwień wyróżnia się również wyraźniej na chłodnym, naturalnym tle błękitnego nieba, zielonych drzew lub szarych budynków. Ale został wybrany głównie jako kolor świateł stopu i znaków stopu ze względu na jego uniwersalny związek z niebezpieczeństwem i ostrzeżeniem.
Co się dzieje, gdy czerwone światło uderza w zielony obiekt?
Zielony obiekt pochłonie swoje dopełnienie (magenta = czerwony + niebieski). Tak więc, ponieważ czerwone światło jest WCHŁANIANE przez obiekt o zielonej barwie, BRAK ŚWIATŁA nie odbija się z powrotem do twoich oczu, dzięki czemu „widzisz” czerń.
Jaki kolor ma czerwień i zieleń?
Gdy czerwone i zielone światło mieszają się, wynik jest żółty.
Co się dzieje, gdy białe światło przechodzi przez niebieski filtr?
Kiedy białe światło pada na czerwony obiekt, wszystkie kolory, które tworzą białe światło, są pochłaniane, z wyjątkiem koloru czerwonego, który jest odbijany. Tak więc, gdy niebieskie światło zostanie przepuszczone przez niebieski filtr na niebieski obiekt, obiekt nadal będzie odbijał niebieski i dlatego będzie wyglądał na niebieski.
Dlaczego biały jest kolorem?
Czarny to brak światła. Niektórzy uważają biel za kolor, ponieważ białe światło zawiera wszystkie odcienie widma światła widzialnego. A wielu uważa czerń za kolor, ponieważ łączy się inne pigmenty, aby stworzyć ją na papierze. Ale w sensie technicznym czerń i biel to nie kolory, to odcienie.
Czy złoto jest kolorem?
Złoto, zwane też złotym, to kolor. Złoty kolor sieci jest czasami określany jako złoty, aby odróżnić go od koloru metalicznego złota. Metaliczne złoto, takie jak w farbie, jest często nazywane złotym odcieniem lub złotym odcieniem lub złotem szlifowanym, gdy opisuje się tło z litego złota.
Dlaczego światło załamuje się przez szkło?
Fale świetlne zmieniają prędkość, gdy przechodzą przez granicę między dwiema substancjami o różnej gęstości, takimi jak powietrze i szkło. To powoduje, że zmieniają kierunek, efekt zwany załamaniem. światło przyspiesza, przechodząc w mniej gęstą substancję, a promień odchyla się od normalnego.
Jakie jest najkrótsze lustro, którego możesz użyć, aby zobaczyć cały obraz?
Na poniższym diagramie, jakie jest najkrótsze lustro, które pozwoliłoby Ci zobaczyć całą długość swojego ciała, niezależnie od tego, jak daleko stoisz od lustra? Odpowiedź to połowa twojego wzrostu, a my udowodnimy to w następujący sposób!
optyka, eksperymenty z laserem, odbicie i załamanie światła, rozszczepienie światła białego w pryzmacie i po przejściu przez płytę CD
Doświadczenia domowe – optyka
Doświadczenie 1 Przejście światła przez płytkę równoległościenną Materiały: płytka szklana, papier ścierny, laser, metalowy drucik, taśma klejąca
Przebieg doświadczenia: Prostokątną płytkę ze szkła z jednej strony matujemy papierem ściernym, aby ta powierzchnia rozpraszała światło. Do płytki przyklejamy prostopadle do powierzchni sztywny drucik za pomocą bezbarwnej taśmy klejącej, który będzie pełnić rolę prostej prostopadłej do powierzchni, zwanej inaczej normalną i kładziemy płytkę zmatowiałą powierzchnią na stole. Na płytkę kierujemy promień świetlny ze wskaźnika laserowego (włącznik zaklejamy taśmą klejącą), równolegle do stołu. Jeśli promień laserowy pada na płytkę wzdłuż normalnej to światło nie załamuje się i wiązka przechodzi bez zmiany kierunku. Gdy promień pada na szkło pod pewnym kątem do normalnej, to załamuje się ku normalnej czyli kąt załamania jest mniejszy niż padania. Oprócz tego część wiązki ulega odbiciu. Na przeciwległej ścianie światło przechodząc ze szkła do powietrza załamanie od normalnej czyli kąt załamania jest większy od padania. Tam również część wiązki się odbija i wraca przez płytkę wychodząc z powrotem. Promień świetlny po przejściu przez płytkę równoległościenną jest przesunięty równolegle w stosunku do promienia wchodzącego do płytki. Gdy zwiększamy kąt padania to przesunięcie równoległe wzrasta.
Wyjaśnienie: Jeśli promień świetlny przechodzi przez granicę dwóch ośrodków o różnych prędkościach rozchodzenia się światła, to zmienia swój kierunek czyli załamuje się. Gdy przechodzi z ośrodka o większej prędkości do mniejszej (z ośrodka optycznie rzadszego do gęstszego), na przykład z powietrza do szkła, to załamuje się ku normalnej. Jeśli przechodzi z ośrodka o mniejszej prędkości światła do większej (u nas ze szkła do powietrza) to odchyla się od normalnej. Ponieważ kąt padania na drugiej powierzchni granicznej równa się katowi załamania na pierwszej powierzchni to kąt załamania po wyjściu z płytki jest równy kątowi padania na płytkę i wyjściowy promień jest równoległy do wchodzącego. Następuje jedynie przesunięcie równoległe, im większy jest kąt padania to promień bardziej jest przesunięty. Oprócz tego na każdej powierzchni granicznej część wiązki ulega odbiciu. Zgodnie z prawem odbicia światła kąt odbicia jest równy kątowi padania.
Wykonanie i filmowanie: Szymon Pacześny, lektor: Szymon Bartczak, montaż: Adam Bartczak.
Uwagi do wykonania: dość trudne, laser należy umieścić nieco niżej niż stół z płytką i podkładając papierki należy ustawić go tak, aby promień biegł wzdłuż stołu, płytkę szklaną można kupić za niewielką kwotę u szklarza natomiast laser w sklepie z pamiątkami lub materiałami elektronicznymi (może być prosty wskaźnik laserowy wysyłający światło czerwone, my użyliśmy zielony ponieważ miał większą moc).
Doświadczenie 2 Zabawa w chowanego czyli zjawisko załamania światła Materiały: kubek, moneta, naczynie z wodą (w filmie aby napełnianie kubka wodą było powolne i jednostajnie użyto plastikowej butelki stojącej nieco wyżej i wężyka)
Przebieg doświadczenia: Monetę kładziemy na dnie kubka. Ustawiamy wzrok, a na filmie kamerę tak, aby nie widać było monety. Powoli napełniamy kubek wodą (można powoli nalewać wodę z innego kubka). Czym więcej wody w kubku, tym większa część monety jest widoczna.
Wyjaśnienie: Światło rozproszone na monecie wychodząc z wody ulega załamaniu. Ponieważ przechodzi z ośrodka gęstszego do rzadszego to kąt załamania jest większy niż padania. Czym więcej jest wody tym światło po wyjściu z wody pada na krawędź pod większym kątem. Stąd coraz większa część monety jest widoczna.
Wykonanie i filmowanie: Szymon Bartczak, lektor i montaż: Damian Antczak.
Uwagi do wykonania: bardzo łatwe.
Doświadczenie 3 Ołówek w wodzie – załamanie światła Materiały: szklane naczynie (może być szklanka ale zjawisko załamania lepiej widać w szerszym naczyniu), woda, ołówek przebieg doświadczenia
Przebieg doświadczenia: Do Szklanego naczynia wlewamy prawie do pełna wody i stawiamy w nim ukośnie ołówek. Patrząc z boku widzimy przesunięty obraz ołówka w wodzie i wydaje nam się, że ołówek jest przecięty. W pewnym położeniu widzimy podwójny obraz ołówka. Gdy patrzymy z góry to mamy wrażenie, że ołówek jest krzywy, a długość zanurzonej części ołówka wydaje się krótsza niż w rzeczywistości. Dodatkowo można zobaczyć obraz po odbiciu światła od dna naczynia.
Wyjaśnienie: Zgodnie z prawem załamania promień świetlny przechodząc z wody do powietrza ulega załamaniu czyli zmienia kierunek rozchodzenia się ponieważ zmienia się prędkość światła. Kąt załamania jest wtedy większy niż padania. Docierające do oka promienie są rozbieżne więc nasz mózg konstruuje obraz na przedłużeniu promieni docierających do oka. Ponieważ promienie zmieniły kierunek biegu widzimy obraz w innym miejscu niż w rzeczywistości. Jeśli patrzymy z boku to docierają promienie załamane przez ścianę boczną, jeśli z góry to załamane na powierzchni wody.
Co ciekawe przedmioty zanurzone w wodzie wydają nam się krótsze a w przypadku małych rozmiarów znajdować się płycej niż bez wody. Trudno jest więc wycelować w przedmiot lub żywe stworzenie zanurzone w wodzie gdyż widzimy je w innym miejscu (rysunek przedstawia widzenie ryby w wodzie).
Wykonanie, lektor, filmowanie i montaż: Szymon Bartczak.
Uwagi do wykonania: bardzo łatwe.
Doświadczenie 4 Znikająca moneta Materiały: moneta, szklanka, woda
Przebieg doświadczenia: Na stole kładziemy monetę i na niej stawiamy szklankę. Patrzymy na monetę z boku szklanki, ustawiając oko powyżej niej. Do szklanki powoli nalewamy wody. W pewnym momencie przestajemy widzieć monetę na dnie. Pojawia się za to niewyraźny obraz monety za szklanką.
Wyjaśnienie: Światło przechodząc z wody do powietrza ulega załamaniu czyli zmienia kierunek rozchodzenia się ponieważ zmienia się prędkość światła. Kąt załamania jest wtedy większy niż padania. Kiedy kąt załamania wynosi 90° to taki kąt nazywamy granicznym. Gdy światło pada wychodząc z wody pod kątem większym niż graniczny to światło w całości się odbija i takie zjawisko nazywamy całkowitym wewnętrznym odbiciem.
Promienie odbijane przez powierzchnię monety najpierw wchodzą do szklanki a następnie padają na powierzchnie boczną szklanki i ulegają całkowitemu wewnętrznemu odbiciu i ich nie widzimy. Widzimy jedynie obraz na przedłużeniu promieni, które wychodzą przez górną powierzchnię wody. Gdy wody jest więcej promienie załamane na powierzchni nie dochodzą już do oka i nie widzimy monety. Widzimy za to rozmyty obraz promieni, które uległy całkowitemu wewnętrznemu odbiciu na przeciwległej ścianie i zostały załamane przy przejściu przez górną powierzchnię wody.
Wykonanie, lektor, filmowanie i montaż: Szymon Bartczak.
Uwagi do wykonania: bardzo proste, eksperyment ten można pokazywać jako sztuczkę, nie pokazując, że moneta jest pod spodem szklanki.
Doświadczenie 5 Moneta widmo Materiały: szklanka napełniona wodą, moneta
Przebieg doświadczenia: Napełnioną wodą szklankę ustawiamy na brzegu stołu. Za szklanką w odległości mniejszej niż wysokość wody ustawiamy monetę. Gdy patrzymy od dołu od strony krawędzi stołu to widzimy na powierzchni wody unoszącą się monetę.
Wyjaśnienie: Podczas przechodzenia światła z wody do powietrza zachodzi zjawisko załamania światła. Gdy światło przechodzi z ośrodka gęstszego do rzadszego (np. z wody do powietrza) to dla pewnego kąta padania zwanego granicznym kąt załamania wynosi 90°. Jeśli kąt padania będzie większy od granicznego to nie zajdzie załamanie, tylko cała wiązka ulega odbiciu. Zjawisko to nazywamy całkowitym wewnętrznym odbiciem.
Światło rozproszone na monecie wchodzi do szklanki załamując się, a następnie pada na górną powierzchnię wody pod kątem większym niż graniczny. Zachodzi wtedy całkowite wewnętrzne odbicie i promienie odbite wychodzą do dołu. Ponieważ są one rozbieżne to nasze oko widzi obraz pozorny monety na przedłużeniu tych promieni.
Wykonanie, lektor i filmowanie: Szymon Bartczak, montaż: Damian Antczak
Uwagi do wykonania: bardzo łatwe.
Doświadczenie 6 Wodny światłowód Materiały: laser czerwony i zielony, butelka z wypalonym otworem o średnicy kilku milimetrów, woda
Przebieg doświadczenia: W plastikowej butelce wypalamy gwoździem dziurkę o średnicy kilku milimetrów, zaklejamy ją taśmą i nalewamy wody. Po odklejeniu taśmy woda wypływa z butelki. Za butelką naprzeciwko dziurki ustawiamy laser emitujący światło czerwone. Wiązka laserowa przechodzi przez wodę w butelce i rozchodzi się w strumieniu wypływającej wody. Gdy wyłączymy światło to lepiej można obserwować snop wędrującego światła laserowego. Jeśli oświetlimy strumień wody laserem zielonym obraz jest podobny.
Wyjaśnienie: Strumień wody zachowuje się tak, jak włókno szklane. Promień światła pada na powierzchnię tego strumienia pod kątem większym niż graniczny. Nie ulega on wtedy załamaniu tylko zachodzi całkowite wewnętrzne odbicie czyli odbicie w 100%, bez żadnych strat. Taki “świetlny przewód” nazywamy światłowodem.
Światłowód znalazł zastosowanie w wielu dziedzinach. Używa się go przede wszystkim w telekomunikacji i informatyce do przesyłania informacji, a także w medycynie . W chirurgii pełnią rolę kamery, która wpuszczona przez niewielkie nacięcie w skórze pacjenta, przekazuje obraz lekarzowi. Dzięki temu unika się rozległych cięć i łatwiej jest dotrzeć do głębiej położonych organów. Światłowody służą także do oświetlania i obserwacji zakamarków ludzkiego (na przykład endoskopia). Używa je się też w stomatologii i okulistyce.
Wykonanie, lektor, filmowanie i montaż: Szymon Bartczak.
Uwagi do wykonania: średni łatwe, laser czerwony można kupić w sklepie z artykułami biurowymi, zielony w sklepie elektronicznym.
Doświadczenie 7 Powstawanie obrazów w soczewce skupiającej Materiały: lupa, ekran czyli ściana, obserwowany przedmiot czyli trzy świeczki ustawione na podstawce ze styropianu
Przebieg doświadczenia: Skupiamy światło słoneczne przechodzące przez lupę, będącą soczewką skupiającą, na białej kartce papieru. Jest to ognisko soczewki. Odległość od lupy do ogniska nazywamy ogniskową.
Ustawiamy trzy zapalone świeczki w odległości około jednego metra od ściany, która jest ekranem. Pomieszczenie powinno być częściowo zaciemnione. Gdy patrzymy na świeczki z odległości bliższej niż jedna ogniskowa to powstaje obraz pozorny, powiększony i prosty czyli nieodwrócony. Jeśli lupę ustawimy w odległości większej niż jedna ogniskowa, a bliżej niż dwie ogniskowe od świeczek czyli przedmiotu, to powstaje na ekranie obraz rzeczywisty, powiększony i odwrócony. Gdy lupę ustawimy blisko ściany, czyli dalej niż dwie ogniskowe od przedmiotu to powstaje obraz rzeczywisty, pomniejszony i odwrócony.
Wyjaśnienie: Lupa jest soczewką skupiającą. Miejsce skupienia się wiązki promieni równoległych nazywamy ogniskiem rzeczywistym. Gdy przedmiot znajduje się dalej niż ogniskowa to promienie załamane przez soczewkę skupiają się i na ekranie powstaje obraz rzeczywisty. Gdy przedmiot znajduje się bliżej niż ogniskowa to promienie załamane są rozbieżne. Oko ludzkie informację o rozbieżnych promieniach przesyła do mózgu, a tam tworzymy sobie obraz na przedłużeniu promieni rozbieżnych. Jest to obraz pozorny i jego tak naprawdę nie ma, jest to iluzja, ale przyda je się w życiu. Większość z nas przegląda się często w lustrze, a tam powstaje również obraz pozorny.
Konstrukcje obrazu we wszystkich omawianych przypadkach można znaleźć w podręcznikach szkolnych.
Wykonanie: Kamil Mozio, Szymon Kamiński, lektor: Szymon Bartczak, filmowanie i montaż: Kamil Mozio.
Uwagi do wykonania: dość proste, lupę można pożyczyć od biologów lub zdających na maturze geografię.
Doświadczenie 8 Niesferyczne soczewki Materiały: kieliszek, szklanka, woda, zadrukowana kartka papieru
Przebieg doświadczenia: Nalewamy do ustawionych w szereg naczyń wodę. Tuż za naczyniami umieszczamy zadrukowaną kartkę i patrzymy na kartkę przez naczynia.
Wyjaśnienie: Zwykłe soczewki ograniczone są dwoma powierzchniami kulistymi lub jedną kulistą a drugą płaską. W niektórych układach optycznych stosuje się soczewki niesferyczne, ograniczone innymi powierzchniami, na przykład cylindrycznymi lub hiperbolicznymi. Takie soczewki otrzymamy napełniając wodą naczynia o różnych kształtach. Gdy przedmiot umieścimy blisko napełnionego kieliszka lub szklanki powstaje obraz pozorny, prosty i powiększony i zniekształcony.
Wykonanie: Adam Bartczak
Uwagi do wykonania: bardzo łatwe
Doświadczenie 9 Rozpraszanie światła w roztworze koloidalnym Materiały: laser czerwony i zielony, szerokie naczynie szklane, olej jadalny, płyn do mycia naczyń, woda, plastikowe butelki, lejek
Przebieg doświadczenia: Do szerokiego szklanego naczynia wlewamy czystą wodę. Gdy oświetlamy wodę światłem czerwonym to prawie w ogóle nie widzimy rozchodzącej się wiązki. Jeśli oświetlimy wodę laserem zielonym to światło jest bardziej widoczne.
W drugim eksperymencie sporządzamy roztwór koloidalny czyli zawiesinę bardzo małych kropelek oleju w wodzie. W tym celu do butelki wlewamy nieco oleju, trochę płynu do mycia naczyń i uzupełnimy wodą. Zakręcamy butelkę i intensywnie mieszamy. Tak otrzymany roztwór wlewamy do szklanego naczynia. Gdy oświetlamy ten roztwór światłem czerwonym lub zielonym to widzimy szeroką rozszerzającą się, czerwoną wstęgę. W przypadku lasera zielonego rozmycie wiązki jest większe.
Wyjaśnienie: Światło laserowe napotykając na małe kropelki oleju ugina się (następuje dyfrakcja), wyniku czego się rozprasza. Powstaje charakterystyczny stożek świetlny. Zjawisko fizyczne polegające na rozpraszaniu światła przez koloid nazywamy efektem Tyndalla (zjawisko Tyndalla). Rozpraszanie zależy od długości fali światła. Im mniejsza jest długość fali światła tym rozpraszanie jest większe. kolor zielony ma mniejszą długość światła niż czerwony więc bardziej się rozprasza (kąt rozwarcia stożka jest wtedy większy). Rozproszenie dobrze widać patrząc na wiązkę światłą za naczyniem z roztworem (na filmie kolor biały środka wiązki wynika z działania kamery oświetlonej światłem o dużym natężeniu).
Zwykła woda bez zanieczyszczeń słabo rozprasza światło, ale kolor zielony widać lepiej gdyż ma krótszą długość fali.
Wykonanie, lektor, filmowanie i montaż: Szymon Bartczak.
Uwagi do wykonania: średni łatwe, laser czerwony można kupić w sklepie z artykułami biurowymi, zielony w sklepie elektronicznym.
Doświadczenie 10 Świetlne miecze czyli rozpraszanie światła na kropelkach wody Materiały: laser czerwony i zielony, czajnik, woda
Przebieg eksperymentu: W zaciemnionym pomieszczeniu świecimy nad pustym zlewem laserem czerwonym i zielonym. Widzimy jedynie blask odbitego światła od zlewu, a nie widzimy promieni świetlnych. Do zlewu wlewamy z czajnika wrzątek. Obserwujemy smugi światła laserowego.
W drugiej części pod otworem czajnika, w którym wrze woda ustawiamy laser świecący do góry. Również obserwujemy smugi świetlne, które wyglądają tak jak “miecz świetlny”. Jeśli jednocześnie będziemy świecić dwoma laserami oglądamy jakby walkę czerwonego i zielonego miecza świetlnego.
Wyjaśnienie: Czyste powietrze jest przezroczyste dla światła laserowego. Gdy woda intensywnie paruje to wokół zlewu i powyżej otworu w czajniku tworzą się kropelki wody, tak jak podczas mgły. Światło laserowe ugina się na tych kropelkach co powoduje rozproszenie wiązki we wszystkich kierunkach i światło dochodzi do naszych oczu. Zjawisko polegające na rozpraszaniu światła przez zawiesinę małych cząsteczek w powietrzu lub cieczy nazywamy efektem Tyndalla. W podobny sposób światło rozprasza się we mgle lub mętnej wodzie. Wtedy widoczność gwałtownie maleje.
Wykonanie, lektor, filmowanie i montaż: Szymon Bartczak.
Uwagi do wykonania: średnio łatwe, laser czerwony można kupić w sklepie z artykułami biurowymi, zielony w sklepie elektronicznym.
Doświadczenie 11 Emisja światła przez rozgrzany metal Materiały: duży spinacz biurowy, szczypce z izolowanymi rączkami, kuchenka gazowa
Przebieg doświadczenia: Drut z metalowego spinacza prostujemy, chwytamy go szczypcami z izolowanymi rączkami i jego koniec wkładamy do płomienia kuchenki gazowej. Początkowo drucik nagrzewa się, ale nie świeci. Po krótkim czasie zaczyna świecić, wysyłając najpierw światło barwie ciemnoczerwonej, następnie pomarańczowej, aż w końcu żółtej. W miarę ogrzewania wzrasta również intensywność świecenia. Gdy drucik wyjmujemy z płomienia dość szybko przestaje świecić.
Wyjaśnienie: Każde ciało wysyła promieniowanie elektromagnetyczne. Zgodnie z prawem Stefana Boltzmanna ilość wysyłanego światła czyli natężenie światła jest proporcjonalna do czwartej potęgi temperatury w skali Kelwina. Czyli im jest wyższa temperatura to tym więcej, światło wysyła promieniowania. Prawo Wiena natomiast stwierdza, że długość światła odpowiadającego maksimum promieniowania jest odwrotnie proporcjonalna do długości fali. Czyli im wyższa jest temperatura tym fale są krótsze. Ciała w temperaturze pokojowej emitują fale w zakresie podczerwieni. Światło widzialne ma krótszą długość, więc emitowane jest przez ciała o temperaturze przekraczającej 700°C. Najdłuższy jest kolor czerwony i taki kolor pojawia się jako pierwszy, potem kolejne kolory: pomarańczowy i żółty. Warto zauważyć, że płomień palnika gazowego ma fioletową poświatę gdyż jego temperatura jest wysoka i emituje krótkie fale, a kolor fioletowy ma najkrótszą długość spośród całego zakresu światła widzialnego.
Emisja promieniowania przez ciała o różnych temperaturach znalazła zastosowanie w zdjęciach termowizyjnych.
Wykonanie: Anita Wachowska, lektor: Szymon Bartczak, filmowanie i montaż: Adam Bartczak.
Uwagi do wykonania: łatwe.
Doświadczenie 12 Rozpalanie ognia za pomocą soczewki Materiały: lupa, biała kartka papieru, czarny pisak
Przebieg doświadczenia: Fragment białej kartki papieru zamalowujemy czarnym pisakiem. Trzymamy kartkę na nasłonecznionym miejscu i przystawiamy lupę, która jest soczewką skupiającą, tak aby promienie słoneczne skupiały się na białej części kartki. Nawet po dłuższej chwili kartka pozostaje zimna. Kierujemy skupione przez soczewkę światło na zaczernioną część kartki. Kartka szybko się nagrzewa i ukazuje się dym, a zaraz potem mały płomień.
Wyjaśnienie: Przedmioty o białej barwie odbijają prawie całe światło, które ma nie pada, natomiast czarne przedmioty bardzo silnie pochłaniają światło (zachodzi absorpcja). Światło czyli fala elektromagnetyczna przenosi energię. Gdy pada na czarną powierzchnię to w wyniku pochłaniania ciało się nagrzewa, wzrasta temperatura i może się zapalić.
Wykonanie: Kamil Mozio, Szymon Kamiński, lektor: Szymon Bartczak, filmowanie i montaż: Kamil Mozio.
Uwagi do wykonania: bardzo łatwe, lupę można pożyczyć od biologów lub zdających na maturze geografię.
Doświadczenie 13 Dyfrakcja i interferencja światła czyli ugięcie i nakładanie się wiązek świetlnych Materiały: wskaźnik laserowy, spinacz do wieszania bielizny, płytka szklana, farba plakatowa, pędzel, agrafka, linijka, włos ludzki, żyłka nylonowa
Przebieg doświadczenia: Płytkę szklaną malujemy czarną farbą plakatową. Po wyschnięciu farby za pomocą agrafki wzdłuż linijki wykonujemy wąską szczelinę. W innym miejscu rysujemy dwie szczeliny umieszczone blisko siebie. W tym celu za drugim razem odchylamy nieco w bok ostrze agrafki nie zmieniając położenia linijki. Ustawiamy czerwony laser w odległości około jednego metra od ściany, która pełni rolę ekranu. Spinacz od wieszania bielizny blokuje włącznik lasera. W zaciemnionym pomieszczeniu na drodze promienia ustawiamy kolejno: wąską pojedynczą szczelinę, włos ludzki, żyłkę nylonową i dwie wąskie równoległe szczeliny.
Wyjaśnienie: Jeżeli wiązka fal przechodzi przez szczelinę lub omija obiekt (włos ludzki lub żyłkę nylonową), to zachodzi zjawisko ugięcia lub inaczej dyfrakcji. Zgodnie z zasadą Huygensa fala rozchodzi się w ten sposób, że każdy punkt fali staje się nowym źródłem fali kulistej. Za przeszkodą fale nakładają się na siebie zgodnie z zasadą superpozycji. Za przeszkodą pojawiają się obszary wzmocnienia i osłabienia rozchodzących się fal (interferencja). Naprzeciwko przeszkody pojawia się szerokie główne widmo, a po bokach węższe i dużo słabsze wstęgi. Im węższa jest szczelina lub omijany obiekt tym ugięcie jest większe. Gdy na drodze promienia ustawimy włos ludzki to wstęgi są szerokie ale bardzo słabo widoczne. Jeśli użyjemy dość grubej żyłki nylonowej to co prawda wyraźnie widać widmo dyfrakcyjne, ale boczne prążki są bardzo blisko siebie (na filmie niestety te prążki zlewają się w jedną wstęgę).
Gdy światło laserowe przechodzi przez dwie wąskie równoległe szczeliny umieszczone blisko siebie to obserwujemy nakładanie się ugiętych wiązek. W miejscach, gdzie spotykają się grzbiety z grzbietami i doliny z dolinami, czyli fale świetlne o tych samych fazach, następują wzmocnienia czyli jasne prążki. W miejscach gdzie spotykają się grzbiety z dolinami, czyli fale o przeciwnych fazach następują wygaszenia i widać ciemne prążki.
Wykonanie: Szymon Bartczak i Adam Bartczak, lektor i filmowanie: Szymon Bartczak:, montaż: Adam Bartczak.
Uwagi do wykonania: średnio trudne, laser można kupić na przykład w sklepie z zabawkami lub upominkami.
Doświadczenie 14 Dyfrakcja i interferencja światła na płycie CD Materiały: całkowicie zapisana płyta CD, taśma klejąca, wskaźnik laserowy wysyłający światło czerwone i zielone, spinacze do bielizny
Przebieg doświadczenia: Do całkowicie zapisanej płyty CD przyklejamy taśmę klejącą i odrywamy ją razem z wierzchnią warstwą płyty. Ustawiamy lasery w odległości około jednego metra od ściany, która pełni rolę ekranu. Spinacze od wieszania bielizny blokują włącznik lasera. Włączamy laser czerwony i ustawiamy za nim naszą siatkę dyfrakcyjną. Obserwujemy dwa boczne światełka czyli światełka. Powtarzamy doświadczenie dla lasera zielonego, który ma większą moc i wtedy widać dodatkowe dwa boczne wzmocnienia. Jeśli włączymy jednocześnie oba lasery to widać, że wzmocnienia koloru czerwonego są dalej od środkowego niż dla koloru zielonego. Gdy krawędź płyty natrafi na wiązkę światła laserowego to obserwujemy ugięcie czyli dyfrakcję na krawędzi.
Wyjaśnienie: Wgłębienia na płycie mają szerokość 500 nm, a odległości między kolejnymi ścieżkami wynosi 1,6 ľm. Po oderwaniu wierzchniej osłony powstaje więc siatka dyfrakcyjna czyli układ szczelin, przy czym na jednym milimetrze przypada 625 szczelin (jest to tak zwana stała siatki). Światło na szczelinach płyty CD ugina się czyli ulega dyfrakcji, a następnie ugięte wiązki nakładają się na siebie. W miejscach, gdzie spotykają się grzbiety z grzbietami i doliny z dolinami, czyli fale świetlne o tych samych fazach, następują wzmocnienia i widać boczne światełka. Odległość bocznych wzmocnień zależy od długości fali światła. Im większa jest długość padającego tym boczne wzmocnienia są dalej od środka. Wzmocnienia dla lasera czerwonego zatem są dalej od środkowego niż dla lasera zielonego.
Powyższy eksperyment wykorzystuje się do wyznaczania długości fali światła. Wystarczy zmierzyć odległość od płyty kompaktowej do ekranu (ściany), odległość między wzmocnieniami oraz wykorzystać stałą siatki wynoszącą 625 rys na milimetr.
Wykonanie: Szymon Bartczak i Adam Bartczak, lektor i filmowanie: Szymon Bartczak:, montaż: Adam Bartczak.
Uwagi do wykonania: dość łatwe, laser można kupić na przykład w sklepie z zabawkami lub upominkami.
Doświadczenie 15 Rozszczepienie światła białego po przejściu przez płytę CD Materiały: całkowicie zapisana płyta CD, taśma klejąca, ramka do przeźroczy, czarny papier, rzutnik do przezroczy
Przebieg doświadczenia: Do całkowicie zapisanej płyty CD przyklejamy taśmę klejącą i odrywamy ją razem z wierzchnią warstwą płyty. Do oprawki od slajdów wkładamy obok siebie dwa ucięte paski czarnego papieru tak, aby powstała wąska szczelina. Szczelinę wkładamy do rzutnika do przezroczy, który jest źródłem światła białego. Rzutnik ustawiamy w odległości od jednego do dwóch metrów od ściany, która pełni rolę ekranu. Włączamy rzutnik i ustawiamy ostrość. Gdy za obiektywem rzutnika wstawimy naszą siatkę dyfrakcyjną to widać kolorowe boczne widma (na filmie widmo ciągłe nie składa się z naturalnych kolorów, tylko ze zmieszanych barw zarejestrowanych przez matrycę kamery cyfrowej CCD).
Wyjaśnienie: Wgłębienia na płycie mają szerokość 500 nm, a odległości między kolejnymi ścieżkami wynosi 1,6 ľm. Po oderwaniu wierzchniej osłony powstaje więc siatka dyfrakcyjna czyli układ szczelin, przy czym na jednym milimetrze przypada 625 szczelin (jest to tak zwana stała siatki). Gdy za obiektywem rzutnika wstawimy naszą siatkę dyfrakcyjną to następuje dyfrakcja światła na otworach płyty czyli inaczej ugięcie, a następnie interferencja czyli nakładanie się tych wiązek i powstają boczne wzmocnienia. Światło białe składa się ze wszystkich kolorów. Każdy kolor ma inną długość fali. Im większa jest długość fali światła tym dalej od środkowej wiązki powstaje boczne wzmocnienie. Kolor czerwony ma największą długość fali, a fioletowy najmniejszą, więc kolor czerwony jest najdalej od środka, a fioletowy najbliżej. Następuje tutaj rozszczepienie światła białego na poszczególne kolory.
Wykonanie: Szymon Bartczak i Adam Bartczak, lektor i filmowanie: Szymon Bartczak:, montaż: Adam Bartczak.
Uwagi do wykonania: Trudność może sprawić znalezienie rzutnika do przeźroczy. Rozszczepienie można zobaczyć bezpośrednio bez rzutnika, patrząc przez zapisaną płytę bez wierzchniej warstwy, lub jeszcze prościej patrząc na zapisaną płytę, w której odbija się światło słoneczne lub ze sztucznego źródła.
Doświadczenie 16 Rozszczepienie światła białego w pryzmacie Materiały: pryzmat szklany, ramka do przeźroczy, czarny papier, rzutnik do przezroczy
Przebieg doświadczenia: Do oprawki od slajdów wkładamy obok siebie dwa ucięte paski czarnego papieru tak, aby powstała wąska szczelina. Szczelinę wkładamy do rzutnika do przezroczy, który jest źródłem światła białego. Rzutnik ustawiamy w odległości od jednego do dwóch metrów od ściany, która pełni rolę ekranu. Włączamy rzutnik i ustawiamy ostrość. Za obiektywem ustawiamy szklany pryzmat. Światło białe pochodzące z rzutnika przechodząc przez pryzmat dwukrotnie załamuje się ku podstawie i widać kolorowe widmo (na filmie widmo ciągłe nie składa się z naturalnych kolorów, tylko ze zmieszanych barw zarejestrowanych przez matrycę kamery cyfrowej CCD).
Wyjaśnienie: Światło białe składa się ze wszystkich kolorów, a każdy kolor ma inną długość fali. Najkrótszą długość ma światło fioletowe, a najdłuższą czerwone. Promień świetlny przechodząc z powietrza do szkła załamuje się tym bardziej, im krótsza jest długość fali światła,. Wobec tego najbardziej załamuje się kolor fioletowy, a najmniej czerwony. Po dwukrotnym załamaniu światła białego w pryzmacie następuje więc rozszczepienie światła białego na poszczególne kolory czyli długości fali.
Wykonanie: Szymon Bartczak i Adam Bartczak, lektor i filmowanie: Szymon Bartczak:, montaż: Adam Bartczak.
Uwagi do wykonania: Trudność może sprawić znalezienie rzutnika do przeźroczy, pryzmat można zakupić w Internecie. Rozszczepienie można zobaczyć bezpośrednio bez rzutnika, patrząc przez pryzmat na źródło światła odpowiednio ustawiając pryzmat.
Doświadczenie 17 Krążek Newtona Materiały: nożyczki, dwustronna taśma klejąca, kolorowe kartki (czerwona, pomarańczowa, żółta, zielona, niebieska, jasno niebieska, fioletowa), tektura, obwód z silniczkiem z gry “Zasady elektroniki”, ewentualnie wiertarka lub szlifierka
Przebieg doświadczenia: Kolorowe kartki tniemy tak, aby otrzymać wycinki koła każdego koloru. Za pomocą taśmy dwustronnej przyklejamy je do tektury. Zrobiony krążek zakładamy na silniczek i włączamy przełącznik Gdy wprawimy krążek w szybki ruch obrotowy, przestajemy widzieć poszczególne barwne sektory. Cała powierzchnia wydaje się mieć barwę zbliżoną do białej. Dla lepszego efektu możemy przymocować krążek do szlifierki lub wiertarki i włączyć, aby się szybko obracała.
Wyjaśnienie: W oku następuje opóźnienie w czasie między powstaniem wrażenia wzrokowego u obserwatora a bodźcem wywołującym to wrażenie oraz powodująca trwanie wrażenia po zaniknięciu tego bodźca. Jest to bezwładność wzroku. Dzięki temu mamy wrażenie ciągłości ruchu obrazów filmowych. Przy szybkim obracaniu się krążka nie widzimy więc poszczególnych obrazów dysku ale w jednej chwili oko otrzymuje bodźce od wszystkich sektorów przesuwających się przez miejsce, na które patrzymy. Otrzymując bodźce pochodzące z różnych sektorów, a więc z różnych czopków siatkówki niemal równocześnie człowiek widzi barwę białą lub inną barwę mieszaną.
Wykonanie: Katarzyna Kasprzak, lektor: Szymon Bartczak, filmowanie i montaż: Adam Bartczak
Uwagi do wykonania: łatwe ale potrzebny jest przyrząd wprawiający krążek w ruch obrotowy.
Doświadczenie 18 Emisja promieniowania cieplnego Materiały: dwie jednakowe półlitrowe butelki szklane, duża przezroczysta butelka szklana, karton papieru białego i czarnego, nożyczki, klej, plastikowa rurka kupiona w sklepie motoryzacyjnym, zabarwiona woda, obudowa od długopisu pełniąca rolę pipety, czajnik z gorącą wodą
Przebieg doświadczenia: W zakrętkach dwóch przezroczystych butelek wykonujemy dziurki i łączymy je przezroczystym wężykiem uszczelniając połączenia plasteliną. Do wężyka wprowadzamy kroplę zabarwionej wody i zakręcamy zakrętki. Miedzy butelki wstawiamy dużą butlę oklejoną z jednej strony białym papierem, a z drugiej czarnym. Wlewamy do środkowej butelki gorącą wodę. Kropla cieczy przesuwa się od strony butelki znajdującej się obok czarnej powierzchni w stronę butelki sąsiadującej z biała kartką.
Wyjaśnienie: Każde ciało wysyła promieniowanie elektromagnetyczne. Z prawa Wiena wynika, że im wyższa jest temperatura ciała, tym emitowane fale są krótsze. Przedmioty w temperaturze pokojowej wysyłają promieniowanie podczerwone czyli inaczej cieplne.
Zgodnie z prawem Kirchhoffa dla promieniowania, zdolność emisyjna ciał jest wprost proporcjonalna do zdolności absorpcyjnej, czyli im więcej ciało pochłania (absorbuje) tym więcej energii wysyła (emituje). Czarna powierzchnia całe padające promieniowanie pochłania, ma więc również większą zdolność emisyjną niż biała powierzchnia i wysyła więcej promieniowania, które pochłania stojąca obok butelka. Powietrze zawarte w tej butelce ogrzewa się, rośnie w niej ciśnienie i kropla cieczy przesuwa się w stronę butelki ustawionej z białej strony butli.
Wykonanie: Anita Wachowska, Justyna Kuźnicka, lektor: Szymon Bartczak, filmowanie i montaż: Adam Bartczak.
Uwagi do wykonania: trochę pracochłonne ale za to łatwo uzyskujemy efekt.
Doświadczenie 19 Absorpcja czyli pochłanianie energii promieniowania Materiały: dwie jednakowe przezroczyste butelki szklane, karton papieru białego i czarnego, nożyczki, klej, plastikowa rurka kupiona w sklepie motoryzacyjnym, zabarwiona woda, obudowa od długopisu pełniąca rolę pipety, plastelina, żelazko
Przebieg doświadczenia: Jedną z butelek oklejamy czarnym papierem, a drugą białym. W zakrętkach wykonujemy dziurki i łączymy je przezroczystym wężykiem. Do wężyka wprowadzamy kroplę zabarwionej wody. Wężyk wokół dziurek w nakrętkach uszczelniamy plasteliną. W bliskiej odległości od butelek ustawiamy rozgrzane żelazko. Kropla cieczy przesuwa się w stronę butelki oklejonej białym papierem.
Wyjaśnienie: Ciało o barwie białej odbija w całości padające promieniowanie, więc nie pochłania promieniowania cieplnego. Czarna kartka absorbuje czyli pochłania prawie całe promieniowanie cieplne czyli podczerwone i butelka oklejona tą kartką szybciej się nagrzewa. Powietrze w niej się rozszerza i wypycha kroplę wody do butelki oklejonej kolorem białym.
Wykonanie: Anita Wachowska, Justyna Kuźnicka, lektor: Szymon Bartczak, filmowanie i montaż: Adam Bartczak.
Uwagi do wykonania: dość trudne, wymaga dłuższego przygotowania i starannego wykonania.
키워드에 대한 정보 obiekty białe odbijają prawie całe światło
다음은 Bing에서 obiekty białe odbijają prawie całe światło 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Fizyka od podstaw: Zjawisko odbicia i rozproszenia światła – optyka, fizyka
- fizyka
- optyka
- szkoła podstawowa
- liceum
- gimnazjum
- film edukacyjny
- edukacja
- szkoła
- nauczyciel
- lekcje
- praca domowa
- ciekawostki
- animacje
- iridium
- satelity
- astronomia
- odbicie światła
- rozproszenie
- rozpraszanie światła
- fala świetlna
- światło białe
- światło monohromatyczne
- laser
- mgła
- odbicie
- prawo odbicia
- korepetycje
- online
- zadania
- normalna
- kąt padania
- kąt odbicia
- half life
- wszechświat
- nauka
- fizyka od podstaw
- szkola
- optyka falowa
- optyka fizyka
- fizyka zadania
Fizyka #od #podstaw: #Zjawisko #odbicia #i #rozproszenia #światła #- #optyka, #fizyka
YouTube에서 obiekty białe odbijają prawie całe światło 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Fizyka od podstaw: Zjawisko odbicia i rozproszenia światła – optyka, fizyka | obiekty białe odbijają prawie całe światło, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.