Nikon D40 Jak Robić Dobre Zdjęcia | Nikon D40 Instructional Guide By Quickpro Camera Guides 최근 답변 136개

당신은 주제를 찾고 있습니까 “nikon d40 jak robić dobre zdjęcia – Nikon D40 Instructional Guide By QuickPro Camera Guides“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://th.taphoamini.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: th.taphoamini.com/wiki. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Quickpro Camera Guides 이(가) 작성한 기사에는 조회수 22,198회 및 좋아요 404개 개의 좋아요가 있습니다.

Table of Contents

nikon d40 jak robić dobre zdjęcia 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

아래 상세 동영상 보기

d여기에서 Nikon D40 Instructional Guide By QuickPro Camera Guides – nikon d40 jak robić dobre zdjęcia 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

nikon d40 jak robić dobre zdjęcia 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Nikon D40 – Fotografowanie | Fotopolis.pl

Może to sprawiać wrażenie, że aparat jest gotów do pracy po upływie tak długiego czasu. Nic bardziej mylnego. Czas, po jakim można wykonać zdjęcie jest tak …

+ 여기에 표시

Source: www.fotopolis.pl

Date Published: 8/17/2021

Jak robić dobre zdjęcia lustrzanką – rady dla początkujących …

Po prostu rób zdjęcia · Największym przyjacielem fotografa jest kosz · Grunt to prostota · Światło to twój sprzymierzeniec · Szukaj kadrów · Niech …

+ 여기에 표시

Source: fotoblogia.pl

Date Published: 2/3/2021

Jak Robić Ostre Zdjęcia | Poradnik Dla Początkujących 2022

Jeżeli nominalnie jasność naszego obiektywu wynosi f/2,8 to w miarę dobrej ostrości zdjęcia możemy otrzymać przy przysłonie f/4 (1EV). Jeśli obiektyw jest …

+ 여기를 클릭

Source: waskiel.pl

Date Published: 6/19/2022

Jak robić ostre zdjęcia w ruchu lustrzanką i cyfrówką – Jest Rudo

Jak robić ostre zdjęcia w ruchu oraz jak ustawić aparat, … Nikon – VR), jeśli jesteś jednym ze szczęśliwców, upewnij się, że jest włączona …

+ 여기에 보기

Source: www.jestrudo.pl

Date Published: 1/12/2021

instrukcja_nikon_D40_pl.pdf – Nie można znaleźć strony

Jak najprościej robić zdjęcia? … Jak robić dobre zdjęcia krajobrazów? … Dziękujemy za zakup cyfrowej lustrzanki jednoobiektywowej Nikon D40 …

+ 더 읽기

Source: upload.cyfrowe.pl

Date Published: 11/25/2022

Nikon D40 – Optyczne.pl

Jakość zdjęć zależy przede wszystkim od obiektywów i osoby fotografującej – ten aparat ma wszystko co potrzebne aby wykonać zdjęcia bardzo dobrej jakości.

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: www.optyczne.pl

Date Published: 5/2/2022

Kurs obsługi lustrzanki i bezlusterkowców – jak robić dobre …

Kurs na którym przejmiesz sprawy w swoje ręce. Prosto i przystępnie nauczysz się robić ostre i dobrze naświetlone zdjęcia.

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: www.akademianikona.pl

Date Published: 5/25/2022

Co sądzicie o Nikonie D40 oraz D40x – DIGITAL FOTO VIDEO

Mi sie dobrze Nim robiło zdjecia! Mój apetyt rósł w trakcie jedzenia i z czasem sie przesiadłem na wyzszy model, ale D40 cały czas leży w szafce!

+ 더 읽기

Source: www.dfv.pl

Date Published: 8/11/2022

주제와 관련된 이미지 nikon d40 jak robić dobre zdjęcia

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Nikon D40 Instructional Guide By QuickPro Camera Guides. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

주제에 대한 기사 평가 nikon d40 jak robić dobre zdjęcia

Author: Quickpro Camera Guides
Views: 조회수 22,198회
Likes: 좋아요 404개
Date Published: 2020. 1. 30.
Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=iC1iT1BlkCw

Nikon D40 – Fotografowanie

Szybkość działania

Ocena szybkości reakcji aparatu na włączenie w wypadku Nikona D40 nie należy do łatwych. Po przekręceniu tarczy włączania na pozycję ON, informacje na monitorze pojawiają się po upływie mniej więcej sekundy. Może to sprawiać wrażenie, że aparat jest gotów do pracy po upływie tak długiego czasu. Nic bardziej mylnego. Czas, po jakim można wykonać zdjęcie jest tak krótki, że nie da się go zmierzyć bez specjalistycznego sprzętu. Choć nie wyświetlają się informacje, to czterdziestka może robić zdjęcia. Według specyfikacji technicznej czas ten wynosi 0,18 s i pewnie jest tak w rzeczywistości. Opóźnienia reakcji na wciśnięcie spustu migawki w ogóle się nie odczuwa.

Należy podkreślić jeszcze jedną istotną cechę. Podczas wykonywania testu Nikona D80 okazało się, że informacje dotyczące szybkości wykonywania zdjęć seryjnych mają się nijak do faktycznego działania aparatu. Pracował on sporo wolniej, niż podawała specyfikacja (więcej informacji w teście). Natomiast w wypadku D40 Nikon nie zaliczył już takiej wpadki. Szybkość wykonywania zdjęć seryjnych co do joty zgadza się z danymi – 2,5 klatki na sekundę z wyłączoną redukcją szumów w serii do 100 zdjęć. Po włączeniu redukcji szumów prędkość spada do 1,7 kl/s, a po ustawieniu ekwiwalentu czułości w pozycji HI-1 już tylko 1 kl/s. Jak na lustrzankę klasy amatorskiej to dobry wynik.

Spore zastrzeżenia można mieć do szybkości działania autofokusa. Bardzo precyzyjny system ustawiania ostrości spowalniany jest przez wolno pracujący silnik wbudowany w obiektyw z zestawu. Na przestawienie ostrości z odległości minimalnej na nieskończoność obiektyw potrzebuje około sekundy. Na pocieszenie czterdziestka dysponuje bardzo precyzyjnym autofokusem, więc kręcenie pierścieniem ostrości w jedną i drugą stronę bez złapania właściwej ostrości zdarza się rzadko.

Tryby ekspozycji

W Nikonie D40 spotykamy się z typowym dla amatorskich lustrzanek zestawem programów ekspozycji. Na tarczy wyboru sposobu fotografowania znaleźć można wszystkie z nich. Oto one:

automatyka programowa z fleksją (P)

automatyka z preselekcją czasu (S)

automatyka z preselekcją przysłony (A)

tryb manualny (M)

program w pełni automatyczny

program w pełni automatyczny z wyłączoną lampą błyskową

programy tematyczne [LST

] Po wybraniu programu tematycznego na monitorze pojawia się informacja o dokonanym wyborze, a po naciśnięciu przycisku oznaczonego ? przeczytać można opis wybranego programu.

informacje o wybranym programie fotografowania, wyświetlane po naciśnięciu przycisku oznaczonego znakiem zapytania

Nikona mini wyposażono w jedno kółko nastaw. W programie manualnym za jego pomocą zmienia się parametry czasu naświetlania. Aby przestawić wartość przysłony, należy wcisnąć i przytrzymać przycisk +/- znajdujący się obok spustu migawki, a następnie kółkiem nastawczym wybrać właściwą wartość przysłony. Nic w tym dziwnego, we wszystkich aparatach z jednym kółkiem wygląda to podobnie. Zastrzeżenia budzi jednak precyzja wykonania wspomnianego przycisku w testowanym egzemplarzu. Niestety, nie wyczuwa się momentu wciśnięcia, w efekcie czego trzeba się z nim trochę siłować. Choć D40 jest najmniejszą i najtańszą lustrzanką Nikona, takie działanie przycisku nie pasuje do wizerunku firmy.

Natomiast, jak na Nikona przystało, w omawianym maluchu znalazło się miejsce na punktowy tryb pomiaru światła. Obejmuje on około 2,5% powierzchni klatki i zajmuje obszar o średnicy około 3,5 mm na środku aktywnego pola AF. Dla przykładu warto dodać, że Canon swoje lustrzanki wyposaża w pomiar punktowy dopiero od modelu EOS-a z numerem 30, a jego poprzednik – EOS 20D – nie miał takiego sposobu pomiaru światła. Ale czy w aparacie dla początkujących taki tryb pomiaru jest niezbędny?

Oprócz trybu punktowego do dyspozycji mamy jeszcze skoncentrowany z uwypukleniem środka kadru (75% wagi pomiaru przypisano obszarowi w środku kadru o średnicy 8 mm) oraz pomiar matrycowy 3D Color Matrix II. Ten ostatni znamy już z modeli D50 i D80. Przeprowadzany jest przy pomocy 420-segmentowego czujnika RGB. W przeciwieństwie do większych braci mininikona nie wyposażono w przycisk bezpośredniego dostępu do trybów pomiaru światła. Zmienić je można z poziomu menu lub przez dokonanie odpowiedniego wyboru na monitorze w trybie wyświetlania informacji o parametrach fotografowania.

Korekta ekspozycji następuje po wciśnięciu przycisku +/- znajdującego się przy spuście migawki. Kółkiem nastaw dokonuje się wyboru obserwując zmiany na monitorze albo w wizjerze na typowej drabince ekspozycji. Zaskakująca jest decyzja o zrezygnowaniu z funkcji bracketingu w najmniejszej lustrzance. Czyżby inżynierowie Nikona sądzili, że w aparacie amatorskim to ekstrawagancja? No cóż, naszym zdaniem większą ekstrawagancją jest punktowy pomiar światła, niezwykle trudny w praktyce i niechętnie wykorzystywany przez początkujących fotoamatorów, do których skierowano przecież D40.

Obiektyw

nowy obiektyw AF-S Nikkor 18-55 mm 1:3.5-5.6 GII ED

Po przeanalizowaniu ostrości i rozdzielczości kitowego obiektywu AF-S Nikkor 18-55 mm 1:3.5-5.6 GII ED łatwo dojść do wniosku, że to konstrukcja typowo amatorska. Obarczony jest on cechami typowymi dla niezaawansowanej optyki. Duża strata jakości na brzegach obrazu przy ustawieniach szerokokątnych, a przy ogniskowej 18 mm nawet bardzo duża, nie świadczy o nim najlepiej. Niestety, przy wyborze szerokiego kąta trzeba też liczyć się z dużą aberracją chromatyczną w rogach obrazu. Wraz ze wzrostem przysłony obie te wady stają się mniej widoczne, jednak powyżej F11 zaczyna się spadek rozdzielczości.

zdjęcie ilustrujące aberrację chromatyczną z zaznaczonym fragmentem prezentowanym niżej w skali 1:1

wysoka aberracja chromatyczna przy ogniskowej 18 mm, fragment zdjęcia w skali 1:1

Po zmianie ogniskowej do średnich wartości poprawia się zdecydowanie jakość obrazu na brzegach (zarówno spadek ostrości i aberracja chromatyczna), ale nieznacznie spada rozdzielczość. Przy wysunięciu optyki do najdłuższej ogniskowej spadek rozdzielczości jest wyraźny, jednak nie występuje już pogorszenie jakości na brzegach.

przykład ostrości na brzegu kadru przy ogniskowej 18 mm (na górze) i 55 mm, w obu przypadkach zastosowano maksymalny otwór przysłony

Środek kadru wolny jest od błędów. Tę część obrazu cechuje dobra rozdzielczość i ostrość. Czytelnicy przyzwyczajeni do prezentowanych ostatnio tablic ostrości fotografowanych aparatami z matrycą 10-megową mogą być zaskoczeni pozornie słabszymi wynikami D40, przypomnijmy jednak, że ma on jedynie 6,1 megapiksela.

tablica ostrości z zaznaczonymi fragmentami przedstawionymi w skali 1:1

zestawienie zdjęć tablicy ostrości przy ogniskowych (od góry) 18 mm, 34 mm i 55 mm, przysłona F5.6

Przysłony powyżej F16 należy traktować tylko i wyłącznie awaryjnie. Ostrość i rozdzielczość są wtedy tragiczne.

Silnik ultradźwiękowy pracuje bezszelestnie, lecz dosyć powoli. Bądźmy jednak szczerzy, w konstrukcji amatorskiej ważniejsza jest precyzja ustawienia ostrości niż prędkość.

Maksymalne powiększenie, jakie daje się uzyskać opisywanym obiektywem, przyjemnie zaskakuje. Minimalna odległość ostrzenia wynosi 28 cm. Przy ogniskowej ustawionej na 55 mm można uzyskać takie efekty:

rajskie jabłuszka sfotografowane z wykorzystaniem maksymalnego powiększenia

Pomiar ostrości

Pomiar ostrości oparty na systemie detekcji fazowej TTL przy użyciu modułu autofokusa Nikon Multi-CAM530 działa niezawodnie. Jednak z obiektywem kitowym AF-S Nikkor 18-55 mm 1:3.5-5.6 GII ED dosyć wolno. W juniorze nie obyło się bez zmian, które są rewolucyjne jak na firmę Nikon. Otóż zrezygnowano z wbudowanego w korpus aparatu silnika napędzającego mechanizm przesuwu soczewek! Wynika z tego, że D40 będzie automatycznie ustawiał ostrość tylko i wyłącznie z obiektywami wyposażonymi we własne silniki, czyli optykę Nikkor AF typu G lub D (a dokładnie AF-S oraz AF-I). Już od dawna można było spodziewać się takiego kroku. Najłatwiej było tę zmianę wprowadzić w lustrzance dla niezaawansowanych fotoamatorów.

Kolejną niespodziankę odkrywamy po spojrzeniu w wizjer – do wyboru są jedynie trzy punktu pomiaru ostrości. Dla przypomnienia należy dodać, że w D50 punktów tych było pięć. Z ogólnych zmian jednak wynika, że D40 klasuje się półkę niżej, dlatego zmniejszenie liczby punktów pomiarowych da się usprawiedliwić. Do wyboru mamy trzy sposoby pracy pól autofokusa:

jednopolowy autofokus

dynamiczny autofokus

dynamiczny autofokus z priorytetem pierwszego planu

Wybór możliwy jest z poziomu menu lub wyświetlania informacji o parametrach fotografowania.

Tryby ustawiania ostrości są typowe dla pozostałych lustrzanek Nikona. Do dyspozycji mamy:

autofokus pojedynczy (AF-S)

autofokus ciągły (AF-C)

automatyczny wybór autofokusa pojedynczego lub ciągłego (AF-A)

śledzenie ostrości włączane automatycznie przy zmianie stanu fotografowanego obiektu

ręczne ustawianie ostrości (M)

Wyboru trybu można dokonać w menu lub z poziomu informacji wyświetlanych na monitorze. “Czterdziestka” może pochwalić się jeszcze jednym: jest pierwszą lustrzanką cyfrową Nikona, która nie została wyposażona w mechaniczny wybierak sposobu pracy autofokusa. Czy to wada? W lustrzance z najniższej półki raczej nie.

Wadą natomiast jest brak podglądu głębi ostrości. Nawet najprostsze lustrzanki powinny zostać wyposażone w tę funkcję. Przecież możliwość sprawdzenia ostrości to jedna z najważniejszych cech lustrzanek. Co prawda D50 również pozbawiono tej możliwości, ale nie znaczy to, że w czterdziestce nie powinno jej być. I znowu inżynierowie Nikona za bardzo się rozpędzili przy redukcjach funkcji juniora…

Balans bieli

Wybór balansu bieli obywa się na dwa sposoby (jak większość parametrów fotografowania). Albo przez menu, albo bezpośrednio z poziomu informacji wyświetlanych na monitorze. Konstruktorzy umożliwili jeszcze jeden wygodny sposób zmian parametrów. Programowany przycisk Fn ułatwia natychmiastowy dostęp do wybranego parametru (w menu należy ustalić, który interesuje fotografa). Jedną z możliwości stanowi ustawienie balansu bieli.

zdjęcie z zaznaczonym fragmentem przedstawionym niżej w skali 1:1, widoczne prawidłowe oddanie barw przy ustawieniu balansu bieli w pozycji auto

fragment w skali 1:1

Wśród trybów pracy balansu bieli znalazły się następujące ustawienia:

auto

światło żarowe

światło fluorescencyjne

słońce

światło błyskowe

zachmurzone niebo

głęboki cień

ustawienie według wzorca

Warto zwrócić uwagę na fakt umieszczenia światła żarowego na drugim miejscu. Tryb auto aparatów cyfrowych nie radzi sobie ze światłem o temperaturze poniżej 3400 Kelvinów, dlatego ustawienie na światło żarowe jest używane najczęściej po auto.Martwi brak ustawień na wybraną temperaturę określoną w Kelvinach. Szkoda. Jeden z bezpośrednich rywali, Olympus E-400 dysponuje taką możliwością. Dziwi decyzja Nikona, która stawia swojego juniora poniżej możliwości konkurencji. Ale przynajmniej tryb automatyczny radzi sobie dobrze ze światłem o temperaturze powyżej 3400 Kelvina oraz mieszanym.

możliwości ustawień balansu bieli

Niestety, opisywany aparat nie dysponuje bracketingiem, w związku z czym nie ma też możliwości bracketingu balansu bieli. Natomiast znalazło się doprecyzowanie temperatury barwowej każdego z ustawień. W dziewięciostoniowej skali można obniżyć lub podnieść temperaturę.

Opcje korekty obrazu

Pomimo braku paru istotnych funkcji “czterdziestka” została obficie wyposażona w możliwości korekty obrazu wzorem bardziej zaawansowanego modelu D80. I tak po wejściu w zakładkę Optymalizacja zdjęć można wybrać jedno z siedmiu predefiniowanych ustawień:

Normalne

Bardziej miękkie

Żywe

Jeszcze żywsze

Portretowe

Czarno-białe

Ustawienia osobiste

Polskie tłumaczenie menu w tym wypadku jest na tyle jasne, że właściwie nie ma potrzeby wyjaśniać, do czego służą poszczególne ustawienia.

Jak robić dobre zdjęcia lustrzanką – rady dla początkujących fotografów

Jak robić dobre zdjęcia lustrzanką – to pytanie zadawał sobie chyba każdy początkujący fotograf, który zamienił swój kompakt na lustrzankę. Oto kilka skutecznych rad na początek fotograficznej przygody, które pomogą ci robić lepsze zdjęcia.

Po prostu rób zdjęcia

Dużo zdjęć. Najwięcej nauczysz się podczas prób. Z cyfrową lustrzanką niewiele też będzie Cię to kosztowało (w przypadku analogowej to bardziej bolesna, ale nieunikniona metoda). Ktoś powiedział, że prawdziwym fotografem stajesz się dopiero po zrobieniu 10 000 zdjęć. W dobie cyfry można jednak uznać, że powinno być ich znacznie więcej. Jeśli jednak chcesz wiedzieć, jak robić dobre zdjęcia lustrzanką, musisz ponieść takie koszty.

Największym przyjacielem fotografa jest kosz

Lustrzanką cyfrową robi się tysiące zdjęć, więc bardzo ważne jest wyrzucanie tych, które są źle naświetlone, skadrowane, nieciekawe lub po prostu nie spełniają twoich oczekiwań. Nie będą Ci zaśmiecały komputera, a zmotywują do poprawy.

“Dwanaście świetnych fotografii każdego roku to wspaniały plon.”

Grunt to prostota

Im więcej będziesz chciał pokazać na zdjęciu, tym większa szansa, że w chaosie widz nie będzie wiedział, na co zwracać uwagę – czyli nie pokażesz właściwie nic. Lepiej więc pokazać mniej, a dobrze i wyraźnie.

“Kto chce jednym spojrzeniem ująć wiele równocześnie przedmiotów, ten żadnego z nich nie widzi wyraźnie.”

Światło to twój sprzymierzeniec

Nie chodzi tu tylko o to, czy będziesz mógł zrobić zdjęcie przy krótkim czasie, czy będzie niebezpieczeństwo poruszenia. Ważne jest też, jakie światło pada na fotografowaną scenę – od tego zależy jej nastrój, klimat i emocje, jakie wywołuje. Przecież fotografia to “malowanie światłem”. Jeśli więc chcesz wiedzieć, jak robić dobre zdjęcia lustrzanką, panuj nad nim.

Fotografujesz krajobrazy przy świetle dziennym? Najlepiej rób to popołudniem. Ciekawe efekty możesz też osiągnąć przy wschodzie lub zachodzie słońca. Jeśli więc trafiłeś na ciekawe miejsce, a masz czas, warto wrócić w nie w innej porze dnia, może światło będzie lepsze. W studiu natomiast stracisz trochę czasu, zanim ustawisz odpowiednio lampy, ale efekt na pewno będzie lepszy.

Szukaj kadrów

Pamiętaj o podstawowym podziale kadru – tzw. trójpodziale i umieszczaj ważne dla zdjęcia elementy w mocnych punktach, a nie nudno – symetrycznie. W aparatach często można włączyć funkcję pokazywania takich linii podziału w wizjerze. Dbaj też o czystość kadru, uważając, by nic niepowołanego się w nim nie znalazło (patrz: poradnik Pawła Łącznego “Jak świadomie korzystać z kompozycji w fotografii”).

Nawet niewielkie, ale wyraźnie odstające od reszty elementy mogą skutecznie odciągnąć wzrok widza i zepsuć całą fotografię. Nie stój też w jednym miejscu. Jeśli to możliwe – obejdź fotografowany przedmiot wokoło, szukając różnych kadrów oraz sposobów jego pokazania.

Robiąc zdjęcia ludzi, nie ścinaj im głów, a jeśli już to robisz, to zdecydowanie – by było widać, że to zamierzony efekt (patrz: poradnik Tomasza Woźnego “Dyscyplina kadru, czyli jak zrobić “czyste” zdjęcie”). Podobnie jest z ostrością: “Jedno nieostre zdjęcie to pomyłka. Dziesięć nieostrych zdjęć to eksperyment. Sto nieostrych zdjęć to styl.”

Niech twoi modele przypominają ludzi, a nie manekiny

Robiąc portrety, warto rozmawiać z osobą fotografowaną, przyzwyczajać do obecności aparatu. W przypadku analogów często początek sesji można zrobić nawet bez kliszy, by oswoić swojego modela (oczywiście, nie powinien o tym wiedzieć). Po pewnym czasie zacznie zachowywać się naturalniej. Nie ustawiaj też ludzi tak, by słońce lub inne źródło światła świeciło im prosto w twarz – będą mrużyć oczy.

Poznaj swój aparat

Możesz robić cały czas zdjęcia na trybie auto, jednak czy nie lepiej w pełni panować nad tym, co robisz? Ale spokojna głowa, między auto a manualem jest jeszcze cała gama trybów tematycznych, a także preselekcja przysłony i migawki. Grunt to czytać instrukcję i sprawdzać ją w praktyce. Odpowiedź na pytanie: jak robić dobre zdjęcia lustrzanką?, to również: znać ją!

Pamiętaj, aby zdjęcie miało czym “oddychać”

Jeśli w kadrze osoba patrzy np. w lewo, to skadruj ją po prawej stronie (lub przynajmniej zostaw przestrzeń po lewej), bo naturalną naszą reakcją jest spoglądanie w miejsce, na które patrzy model. To da ci też okazję pokazać kontekst zdjęcia, ale o tym za chwilę. Podobnie, fotografujesz drogę, która ciągnie się daleko do linii horyzontu, wzrok widza automatycznie powędruje nią – pokaż ją całą.

Nie aparat robi zdjęcia, ale Ty

Nie jest aż tak ważne, jakim sprzętem dysponujesz, nawet iPhone’em można zrobić dobre zdjęcie (patrz: Z iPhone’em na wojnę). Ktoś powiedział kiedyś mądre zdanie: “Amator martwi się o sprzęt, Profesjonalista martwi się o kasę, a Mistrz martwi się o światło”. Nie zmienia to faktu, że dobrze jest znać swój aparat.

Umieszczaj zdjęcia w kontekście

Osoba przedstawiona na zdjęciu w kontekście, jest ciekawsza niż sama. / fot. Jakub Knoll

Możesz sfotografować jedną osobę w ciekawej koszulce, ale jeśli pokażesz w tle innych ludzi w takim samym stroju, którzy dodatkowo wsiadają na wyciąg, to będzie wiadomo, że to jakaś zorganizowana wycieczka. Zdjęcie utworzy pewną historię, a nie będzie jedynie wycinkiem z rzeczywistości, nic nie mówiącym widzowi, którego tam nie było.

Nie przestawaj się uczyć

Czytaj książki o fotografii, przeglądaj fotoblogi, chodź na spotkania z fotografami, szukaj wszelkich porad, jak robić dobre zdjęcia lustrzanką. Podpatruj różne style i metody, a wkrótce wypracujesz swoje własne. Dziel się wiedzą i pozwól się oceniać, by stawać się coraz lepszym. Bierz też udział w konkursach – to motywuje do działania, a zwycięstwo może zapewni Ci kiedyś lepszy sprzęt (a na pewno jest szalenie miłe).

Jak robić dobre zdjęcia lustrzanką? Łamiąc zasady!

“Nie istnieją reguły opisujące dobrą fotografię, są tylko dobre fotografie.”

Słowa Adamsa, to prawda stara jak świat, ale sprawdza się zawsze – kreatywność i odważne podejście do fotografowania mogą dać w rezultacie świetne zdjęcie, nawet jeśli nie w pełni zgodne z kanonem. Żeby łamać zasady, trzeba je jednak na początku znać. Ale pamiętaj też: “Najlepsze zdjęcia są popełniane przez błędy.”

Jak robić ostre zdjęcia

Chcesz robić ostre zdjęcia? Zastanawiasz się, jak poprawić ostrość swoich fotografii i wykorzystać ją do przekazywania emocji widzom? Przeczytaj praktyczny poradnik, dzięki któremu błyskawicznie poprawisz jakość swoich kadrów.

Jak robić ostre zdjęcia

Podobno ostrość na zdjęciach jest już niemodna… Trudno!

Nigdy nie kroczyłem za modą i nadal nie będę zwracał na nią uwagi. W tym wpisie będę szczerze namawiał Cię do zaprzyjaźnienia się z ostrością… chociaż stosowaną w bardzo przemyślanym zakresie.

Co to znaczy ostre zdjęcie

Myślałeś kiedyś, co to w ogóle znaczy, że zdjęcie jest „ostre”? Na pewno widziałeś już mnóstwo fotografii różnych autorów. Zauważyłeś, że wielu z nich przedstawia niektóre fragmenty kadru jako wyraźne, a niektóre jako rozmazane?

Po prostu – ostrość w kadrze to jeden ze środków artystycznego wyrazu. Dla większości widzów najbardziej istotny jest najostrzejszy obiekt na zdjęciu. Natomiast to co jest nieostre, rozmyte traci na znaczeniu.

Ostre zdjęcia dobrze świadczą o warsztacie fotografa. Dzięki ostrości możesz zwracać uwagę widza na ważne fragmenty kadru.

Przed naciśnięciem spustu migawki każdy fotograf musi zastanowić się, jak dobrana ostrość wpłynie na kompozycję kadru. fot. Marek Waśkiel

Za pokazanie ostrych i mniej ostrych fragmentów zdjęcia odpowiada fotograf, dobierając kilka elementów. Oto najważniejsze z nich:

Odległość płaszczyzny ostrości od matrycy aparatu (ustawiona ręcznie bądź automatycznie)

Stopień otwarcia przysłony (oznaczany literką f)

Ogniskowa używanego obiektywu (wyrażana w mm)

Ostrość można ustawiać ręcznie (manualnie) albo za pomocą automatycznego systemu (autofokusa).

Jak poprawić ostrość zdjęć

Na początku zawsze trzeba określić, o czym jest nasze zdjęcie. Świadome fotografowania znacznie upraszcza sposób ustawiania ostrości.

Komponując kadr, ważne elementy zdjęcia podkreślimy ostrością, a mniej ważne zbagatelizujemy (np. poprzez ładne nieostrości).

Nie jest to jedyny element komponowania sceny, ale w tym poradniku zajmę się tylko tym komponentem świetnego kadru.

Pamiętaj – za prawidłowe ustawienie ostrości zawsze odpowiada fotograf. Jego decyzje, podjęte przed wykonaniem kadru oraz podczas i po realizacji zaplanowanej sesji, będą miały wpływ na jakość finalnego obrazu.

Łatwo zwalić winę za kiepską jakość kadrów na sprzęt fotograficzny.

Jednak zanim zaczniesz narzekać na swój sprzęt – zauważ, że jedynie człowiek decyduje jaki aparat kupić, jak go użytkować, jak dobrać parametry ekspozycji, tryb pracy autofokusa itp.

Błędny wybór obiektywu (np. podczas jego zakupu) może być dla fotografa „kulą u nogi” na długie miesiące lub nawet lata. Niestety na ogół najpierw dokonuje się zakupu „jakiegoś sprzętu”, a znacznie, znacznie później podejmuje decyzję o wyborze fotograficznych tematów, które mamy ochotę realizować.

Jakże często osobowość fotografa, jego marzenia o świetnych kadrach, umiejętności, wiedza oraz kupiony sprzęt nie są ze sobą zsynchronizowane. Efektem najczęściej jest twórcza katastrofa.

Na początku zawsze inwestuj w wiedzę i umiejętności. Tylko na solidnych podstawach można zbudować trwałe i niezawodne rozwiązania. Jeżeli chcesz błyskawicznie zdobyć najważniejsze umiejętności fotograficzne, wykorzystaj kurs fotografii online.

Jakość obiektywu a ostrość zdjęć

Mnóstwo aparatów sprzedawanych jest w zestawach z podstawowym obiektywem. Niestety większość tanich obiektywów nie daje ostrego obrazu przy maksymalnym otworze przysłony. Jednak nie jest to wyłącznie ich problem! Jakże często tak zachowują się także droższe obiektywy, a nawet takie bardzo, bardzo drogie!

Dobrą receptą jest fotografowanie z nieco domkniętą przysłoną o minimum 1 działkę przysłony w stosunku do pełnego otworu przesłony (niestety często lepsze rezultaty daje przymknięcie o 2 działki przysłony).

Jeżeli nominalnie jasność naszego obiektywu wynosi f/2,8 to w miarę dobrej ostrości zdjęcia możemy otrzymać przy przysłonie f/4 (1EV). Jeśli obiektyw jest słabej jakości, może okazać się, że trzeba przymknąć obiektyw o wartość 2 EV, czyli f 5,6.

Krajobrazy z reguły fotografujemy przy przysłonie domkniętej do f/8 albo f/11. fot. Marek Waśkiel

Trzeba to po prostu sprawdzić poprzez wykonanie serii zdjęć próbnych z różnymi wartościami przysłony (najlepiej fotografując ze statywu i z zastosowaniem krótkich czasów ekspozycji).

Zbyt mała przysłona też może zaszkodzić!

Z drugiej strony domykanie przysłony w aparacie cyfrowym ponad pewne wartości nie jest wcale korzystne dla naszych zdjęć. Nie wnikając w prawa fizyki (zjawisko dyfrakcji), np. dla matrycy APS-C, (a takie rozmiary mają matryce w większości popularnych lustrzanek) taką graniczną przysłoną jest około f/16. Powyżej tych wartości zdjęcia stają się znowu… nieostre. Nie warto nazbyt przymykać przysłony, bowiem zdjęcia będą gorszej jakości.

Okazuje się, że użyteczna skala przesłon dla wielu popularnych obiektywów może zawierać się wyłącznie pomiędzy wartościami np. f/8 a f/16, czasami f/5,6 a f/16. Otwieranie i przymykanie przesłony poniżej i powyżej tych wartości może dać nam nieostry obraz, czyli mówiąc w fotograficznym żargonie: „mydełko”.

Należy pamiętać, że przy takim, stosunkowo nawet niewielkim, zakresie użytecznych przesłon można wykonać piękne zdjęcia. Zresztą wielu fotografów popełnia wielki błąd myśląc, że kupionym obiektywem np. 50 mm i jasności f 1,4 należy fotografować wyłącznie przy pełnym otworze. Taka taktyka nie sprawdzi się w wielu sytuacjach. Z tego artykułu dowiesz się, jak zrobić dobre zdjęcie.

Jak robić ostre zdjęcia lustrzanką czyli ostrzenie ręczne

Znajdziemy co najmniej kilka rodzajów fotografii, w których ostrzenie ręczne będzie miało wielki sens. Zaliczyłbym do nich np. krajobraz, makro, zdjęcia nocne, zdjęcia martwych natur itp.

Wówczas przydaje się funkcja Live View w aparacie. Dzięki niej (i możliwości powiększania obrazu) można bardzo precyzyjnie ustawić ostrość na wybranych fragmencie kadru. Obraz powiększa się z reguły ikonką lupki, znajdującą się na korpusie aparatu.

Zauważania ostrości oraz znaczenia głębi ostrości, jako kreatywnego narzędzia w fotografii, trzeba się po prostu nauczyć. Na początku swej przygody z fotografią wiele osób nawet nie zauważa, że wykonuje nieostre zdjęcia. Warto jak najczęściej oglądać kadry mistrzów fotografii w galeriach sztuki oraz albumach, aby zauważyć jak istotny jest ten parametr. Dzięki niemu można rewelacyjnie podkreślać najważniejsze fragmenty naszego zdjęcia.

Wskazówki jak robić ostre zdjęcia lustrzanką bez statywu

Nieustannie namawiam fotografów krajobrazu do używania statywu w czasie wykonywania każdego zdjęcia. Nie wyruszam w plener bez statywu i zawsze znajdę czas oraz okazję, aby go wykorzystać. Sporadycznie fotografuję „z ręki”. Jednak w tym poradniku podpowiem co uczynić, aby zwiększyć szansę na dobre technicznie zdjęcia lustrzanką bez użycia statywu.

Oto 6 praktycznych wskazówek, które mogą Ci pomóc:

1. Wybieraj krótkie czasy otwarcia migawki

Jedna ze starych zasad mówi, aby z ręki fotografować czasem zbliżonym do efektywnej ogniskowej używanego obiektywu. Jeśli fotografujesz obiektywem o ogniskowej 50 mm i aparatem z matrycą pełnoklatkową to najdłuższy czas otwarcia migawki będzie wynosił około 1/50 s, jednak lepiej go skracać. 1/60 s będzie jak najbardziej odpowiednia. Jeśli matryca jest mniejsza np. APSC to należy skrócić czas o połowę, czyli będzie to 1/125 s. Zwróćmy uwagę, że w przypadku obiektywów długoogniskowych czasy ekspozycji mogą być ekstremalnie krótkie np. 1/500 albo 1/1000 s.

Jedno z nielicznych moich zdjęć wykonanych „z ręki”. Fotografowałem z pokładu łodzi, na której nie można ustawić statywu. fot. Marek Waśkiel

2. Dobierz przysłonę do zaplanowanej kompozycji

Dobór przysłony jest jednym z ważniejszych elementów kompozycji, wpływa bowiem na finalny wygląd kadru i jego odbiór u widza. W przypadku zdjęć krajobrazowych stosowane są raczej małe otwory przysłon np. f/8, f/11 albo f/16. Zapewniają one pokazanie wielu planów jako ostrych. Podczas fotografowania z ręki, jeżeli fotografowane plany są daleko i głębia ostrości może być stosunkowo mała, po prostu otwórz przysłonę do f4 albo f 5,6. Jeżeli jednak zależy nam na dużej głębi ostrości, a domknięcie przysłony spowoduje niebezpieczne wydłużenie czasu ekspozycji, zostaje nam krok 3.

Poznaj Pakiet Kursów i Zaoszczędź 259 zł

3. Podnieś ISO

W wielu modelach, szczególnie starszych, aparatów nawet niewielkie podniesienie czułości (np. ze 100 na 400) ISO bardzo mocno wpływa na spadek jakości zdjęcia, szczególnie poprzez zwiększenie zaszumienia i pojawienie się artefaktów. Stąd decyzja o podniesieniu ISO powinna być podjęta dopiero po tym, gdy okazuje się, że skrócenie czasu ekspozycji oraz otwarcie przysłony nie daje dobrych wyników. Natomiast w nowszych aparatach granice wysokiego ISO zostały bardzo mocno podniesione. Trzeba po prostu sprawdzić, jaka wysokość czułości daje akceptowane przez nas obrazy (np. ISO 800 albo 1600) i nie przekraczać tej granicy.

Jedno z nielicznych moich zdjęć wykonanych „z ręki”. Statyw był o 3 cm za wysoki.

Położyłem aparat na ziemi i podparłem obiektyw na patyku. fot. Marek Waśkiel

4. Trzymaj prawidłowo aparat

Warto się nauczyć stabilnego trzymania aparatu. Trzeba tę technikę poćwiczyć, aby w odpowiedniej chwili bez zastanowienia ją wykorzystać. Polega ona na utworzeniu z ciała swego rodzaju statywu kompensującego potencjalne ruchy trzymanego w rękach aparatu. Trzeba stanąć bokiem do fotografowanego obiektu – w lekkim rozkroku na ugiętych kolanach. Łokcie trzeba trzymać blisko ciała, podpierając aparat jedną z rąk od dołu – tak by kompensowała nacisk drugiej na spust migawki. Fotografuj patrząc przez wizjer (nie w trybie Live Viev), ponieważ oparcie aparatu o czoło daje efekt dodatkowej stabilizacji. Można ciało dodatkowo oprzeć o ścianę albo o solidne drzewo. Dobre wyniki daje też obniżenie środka ciężkości, czyli np. położenie się na ziemi lub umieszczenie aparatu na plecaku i wyzwolenie migawki za pomocą wężyka spustowego albo trybu samowyzwalacza. Przy dłuższych ogniskowych poszukajmy naturalnego podparcia obiektywu np. płot, pień, gruba gałąź.

5. Fotografuj w trybie zdjęć seryjnych

Kiedy naciskasz spust migawki z reguły następuje lekkie przesunięcie się aparatu (opisana powyżej postawa może je zmniejszyć). Jednak nawet drobne poruszenie aparatu spowoduje rozmycie obrazu, czyli brak jego ostrości. Kiedy fotografuje się w trybie zdjęć seryjnych, jest duża szansa, że wprawdzie pierwsza klatka będzie poruszona ale kolejne mogą być ostrzejsze.

6. Włącz stabilizację obrazu

Jeżeli Twój aparat albo obiektyw posiada taką funkcję, w skrajnych przypadkach zbyt długiego czasu ekspozycji, warto włączyć stabilizację obrazu. W nowych typach obiektywów i aparatów ta funkcja bywa skuteczna w ograniczonym zakresie. W trakcie moich terenowych testów, używanie stabilizacji podczas fotografowania z ręki dawało akceptowalne wyniki przy wydłużeniu czasu do 1 – 1,5 EV. Sprawdź wcześniej, czy stabilizacja w Twoim sprzęcie będzie mogła Ci pomóc i w jakim zakresie. Należy, że podczas fotografowania ze statywu stabilizacja powinna być wyłączona.

Lubię fotografować ze statywu. Daje mi mnóstwo twórczej swobody! fot. Marek Waśkiel

Kiedy oglądam zdjęcia lubię zachwycać się ich walorami estetycznymi oraz technicznymi. Dlatego pozostanę wielkim zwolennikiem używania statywu podczas wszystkich sesji krajobrazowych. Można wówczas stosować wiele rozwiązań, które niczym nie krępują wyobraźni fotografa np. różne warianty czasów ekspozycji i przesłon. Fotografowanie z ręki w fotografii krajobrazowej powinno być sporadyczne i stosowane w sytuacjach awaryjnych, kiedy rzeczywiście nie można użyć statywu – najwierniejszego przyjaciela każdego fotografa.

Ostrzenie zdjęć na statywie

Ostrzenie na statywie jest zdecydowanie skuteczniejsze.

Co jednak robić, jeśli aparat jest umieszczony na statywie, ostrość jest ustawiana prawidłowo (za pomocą autofokusa albo ustawień ręcznych) a zdjęcia są rozmyte, nieostre?

Trzeba pamiętać, że samo umieszczenie aparatu na statywie nie gwarantuje powstania ostrych zdjęć. Należy zwrócić jeszcze uwagę na kilka elementów, mogących wpływać na drgania aparatu przytwierdzonego do statywu.

Drgania aparatu są podstawowym powodem nieostrości na zdjęciach i mogą wynikać z wielu przyczyn:

1. Zły statyw

Podstawową przyczyną nieostrości może być zła jakość statywu oraz jego niewłaściwy dobór. Statyw musi być solidny i wygodny o odpowiednim tzw. udźwigu, czyli mogący unieść ciężar naszego aparatu wraz z obiektywem. Podobnie właściwie musi być dobrana głowica oraz np. szybkozłączka mocująca aparat z głowicą. Wszystkie elementy statywu muszą być solidnie skręcone. Jeżeli jesteś przed zakupem statywu lub poszukujesz odpowiedniego dla siebie skorzystaj z mojego poradnika jaki statyw wybrać?

2. Nieodpowiednie ustawienie statywu

Statyw trzeba umieścić na stabilnym podłożu. Nie może on drgać, przesuwać się i wibrować. Warto zwrócić uwagę, że trójnóg ustawiony np. na kępach trawy, piasku, śniegu, na dnie wartko płynącego strumienia albo w morzu może się poruszać. Podobnie ustawiony na moście, pomoście, wieży widokowej nie będzie stabilny, ponieważ może poruszać się wraz z konstrukcją. Podczas fotografowania na silnym wietrze można ograniczyć poruszanie się statywu poprzez osłonięcie go swoim ciałem. Jednak nadal pod żadnym pozorem nie należy go dotykać.

3. Dotykanie aparatu i statywu

W czasie wykonywania zdjęcia nie powinno się dotykać bezpośrednio aparatu ani statywu. Nie można wyzwalać migawki poprzez bezpośrednie dotykanie korpusu. Należy to zrobić poprzez wężyk spustowy, pilot albo co najmniej przez tryb samowyzwalacza. Nie można też podtrzymywać statywu rękoma podczas wykonywania zdjęcia. Każde z takich działań jest przyczyną powstania drgań i w konsekwencji nie powstaną ostre zdjęcia.

Odbicie chmur w wodzie uwydatnia nieco wydłużony czas ekspozycji tu także niezbędny jest statyw. fot. Marek Waśkiel

4. Pasek od aparatu

Często przyczyną drgań są paski aparatu lub inne przedmioty przymocowane np. do statywu (plecaki, torby itp.), które są poruszane silnym wiatrem. Najlepiej przed sesją jest odpiąć pasek od aparatu. Jeżeli podwiesza się plecak w celu dociążenia statywu musi on stać stabilnie na podłożu. Nie może się poruszać na wietrze.

5. Stabilizacja obrazu

W zdecydowanej większości przypadków podczas fotografowania ze statywu należy wyłączyć stabilizację obrazu – bez względu na to czy jest umieszczona w obiektywie, czy w korpusie.

Tylko w bardzo rzadkich przypadkach może być konieczne włączenie stabilizacji obrazu. Na przykład stabilizacja obrazu w niektórych super teleobiektywach Nikon jest przeznaczona do użycia na statywie. Innym razem stabilizacja obrazu na statywie może być pomocna podczas fotografowania z niestabilnej platformy. Opis w jakich sytuacjach stabilizacja obrazu powinna i nie powinna być włączona jest umieszczony w instrukcji aparatu i obiektywu.

6. Uderzanie lustra

W lustrzankach cyfrowych uderzanie lustra o korpus może być źródłem drgań aparatu wpływających na jakość zdjęć w czasie fotografowania w warunkach słabego oświetlenia i z długimi ogniskowymi. Warto wówczas użyć funkcji Mirror Up albo fotografować w trybie Live Viev z samowyzwalaczem lub wężykiem spustowym. Można także wykorzystać funkcję opóźnienia ekspozycji. Po włączeniu trybu opóźnienia ekspozycji aparat podniesie lustro, zaczeka na określony czas, a dopiero potem zrobi zdjęcie

7. Używanie obiektywów o długich ogniskowych

Wystarczy krótka obserwacja podczas fotografowania obiektywami o długich ogniskowych, by przekonać się jak wielkie są drgania obrazu nawet przy minimalnym dotknięciu korpusu. Podczas fotografowania takimi obiektywami bardzo przydatna jest właśnie funkcja elektronicznej przedniej migawki albo wspomniane powyżej techniki opóźnienia włączenia migawki lub użycia funkcji „Mirror Up” w lustrzankach cyfrowych. Nawet bardzo stabilne statywy ze świetnymi głowicami wymagają bardzo precyzyjnego ustawiania kadru i często czekania na ustabilizowanie się sprzętu po niewielkim nawet dotknięciu.

8. Działanie migawki mechanicznej

Bez względu na to czy fotografuje się bezlusterkowcem czy lustrzanką źródłem drgań korpusu bywa migawka. Jeżeli pojawią się takie problemy (z reguły sporadycznie) można rozważyć włączenie elektronicznej przedniej kurtyny migawki. Jeżeli nie masz w aparacie takiej możliwości jedynym wyborem będzie albo użycie trybu „Mirror Up” opisanego powyżej, albo kombinacji ekspozycji poprzez opóźnienie i samowyzwalacz.

Efekty złego ustawienia ostrości

Niezwykle często podczas fotografowania zapomina się o owych źródłach powstawania nieostrych zdjęć. Dopiero po powrocie do domu okazuje się, że wiele kadrów nie nadaj się do pokazania. Dlatego zawsze namawiam do cierpliwego i powolnego fotografowania.

Na ogół krajobrazy fotografuję w trybie opóźnienia ekspozycji stosując do tego tryb samowyzwalacza albo wężyk spustowy. Czasami lepiej jest stosować elektroniczną przednią kurtynkę migawki np. podczas fotografowania księżyca w pełni, obiektywami o długich ogniskowych.

Jak wykorzystuję ostrość zdjęć

Mój sposób postrzegania fotografii zakłada, że nie robię przypadkowych „pstryków”, ale wiem, o czym jest moje zdjęcie. Wiem dlaczego je robię i co jest jego tematem, zdaje sobie sprawę, o czym opowiadam i w jaki sposób używam narzędzi wspomagających mnie podczas robienia zdjęć.

Taki sposób fotografowania nie wyklucza udziału emocji i wrażliwości w trakcie tworzenia kadru. One są jeszcze bardziej obecne podczas wszystkich moich sesji, ponieważ w bardzo małym stopniu zajmują mnie sprawy techniczne – mam duże doświadczenie i robię to na swój sposób mechanicznie.

Koncertuję się przede wszystkim na wyrazie artystycznym ujęcia. Nie myślę jak robić ostre zdjęcia? Jakoś to czuję. Po prostu aparat już nie przeszkadza mi w robieniu zdjęć. Jeśli wiem, o czym opowiadam swoim kadrem, wówczas bez najmniejszych problemów dokonam podziału na ważne i mniej ważne fragmenty i w sposób optymalny pokieruję ostrością w zdjęciu.

Zawsze dobieraj właściwy obiektyw i zadbaj o ustawienie płaszczyzny ostrości oraz dobór odpowiedniej przysłony. fot. Marek Waśkiel

Pomyśl o tym nim zaczniesz fotografować! Wykorzystuj ustawienia ostrości do zarządzania uwagą swoich widzów! Raz ważna będzie ostra całość obrazu, ale w innym przypadku może to być jego mały fragment np. jeden z planów albo wręcz pewien detal. Mnóstwo przydatnych informacji znajdziesz też we wpisie fotografia dla początkujących.

Jak fotografować smartfonem? ABC fotografii mobilnej

W tym artykule znajdziesz odpowiedzi na pytania:

1. Jak wybrać odpowiedni smartfon do zdjęć?

2. Jak robić dobre zdjęcia smartfonem?

3. Jak wykonać idealne zdjęcie selfie?

4. Jakie akcesoria fotograficzne dokupić do smarfona?

5. Z jakich aplikacji fotograficznych korzystać?

6. Jakie są najlepsze smartfony i akcesoria do zdjęć?

7. Jak traktować aparat w smartfonie?

Jaki smartfon do zdjeć kupić? Na co zwrócić uwagę?

Wydawaloby się, że im więcej megapikseli, tym lepiej, prawda? Otóż nic bardziej mylnego. Owszem, są one ważne, ale ich liczba nie decyduje bezpośrednio o jakości zdjęcia, a bardziej o jego rozmiarze. Ilość megapikseli ma zatem znaczenie, jeśli planujesz wywoływać uwiecznione smartfonem zdjęcia. Kupując smartfon z zamiarem używania go wylącznie do fotografowania, musisz mieć na uwadze, że na jakość zdjęć wpływa szereg innych opcji, funkcji i czynników, które dzięki dzisiejszej technologii masz na wyciągnięcie ręki. Wybierając sprzęt dla siebie postaw więc na:

Rozmiar matrycy – wyrażany jest w calach. Im jest on większy, tym więcej światła przechwyci matryca. Smartfony najczęściej wyposażane są w matrycę 1/3.2”, 1/3” lub 1/2.3”.Dla Ciebie najważniejszą informacją będzie fakt, że im mniejsza druga cyfra w zapisie, tym większa matryca. I tak, z wymienionych przykładów najlepszym wyborem będzie aparat z matrycą 1/2.3″.

– wyrażany jest w calach. Im jest on większy, tym więcej światła przechwyci matryca. Smartfony najczęściej wyposażane są w matrycę 1/3.2”, 1/3” lub 1/2.3”.Dla Ciebie najważniejszą informacją będzie fakt, że im mniejsza druga cyfra w zapisie, tym większa matryca. I tak, z wymienionych przykładów najlepszym wyborem będzie aparat z matrycą 1/2.3″. Jasność obiektywu – wyrażana za pomocą liczb poprzedzonych literką f. Im niższa wartość, tym większa jasność i lepszy obiektyw. Smartfon z obiektywem o przysłonie f/2.0 lepiej sprawdzi się w trudnych warunkach oświetleniowych niż ten z przysłoną f/2.2.

– wyrażana za pomocą liczb poprzedzonych literką f. Im niższa wartość, tym większa jasność i lepszy obiektyw. Smartfon z obiektywem o przysłonie f/2.0 lepiej sprawdzi się w trudnych warunkach oświetleniowych niż ten z przysłoną f/2.2. Stabilizacja obrazu – większość smartfonów wyposażonych jest w cyfrową stabilizację obrazu. Zmienia ona jedynie parametry wykonywanych zdjęć np. czułość ISO w celu uzyskania krótszego czasu naświetlania. Przekłada się to jednak niestety na obniżenie jakości zdjęcia. Zdecydowanie lepszy jest stabilizator optyczny, który skutecznie niweluje drgania i pomaga w wykonywaniu nieporuszonych ujęć. Na rynku pojawia się coraz więcej modeli z optyczną stabilizacją obrazu, a we flagowych modelach jest ona obecnie niemal normą.

– większość smartfonów wyposażonych jest w cyfrową stabilizację obrazu. Zmienia ona jedynie parametry wykonywanych zdjęć np. czułość ISO w celu uzyskania krótszego czasu naświetlania. Przekłada się to jednak niestety na obniżenie jakości zdjęcia. Zdecydowanie lepszy jest stabilizator optyczny, który skutecznie niweluje drgania i pomaga w wykonywaniu nieporuszonych ujęć. Na rynku pojawia się coraz więcej modeli z optyczną stabilizacją obrazu, a we flagowych modelach jest ona obecnie niemal normą. Możliwość regulowania ustawień ekspozycji – nawet najlepszy aparat nie przewidzi, na czym w danym ujęciu zależy Ci najbardziej. Ręczna regulacja parametrów aparatu daje Ci większą swobodę. Możesz dostosować ustawienia tak, aby otrzymać, jak najlepszy efekt.

Producenci telefonów nie zawsze podają powyższe dane w opisach produktów. Dlatego przed zakupem warto poszukać ich w sieci lub wśród opinii innych, doświadczonych użytkowników. Wiedza w tym zakresie pozwoli wybrać smartfon z aparatem o wielu możliwościach.

8 wskazówek, jak robić dobre zdjęcia smartfonem

Większość zasad fotografowania smartfonem nie różni się od pracy z klasycznym aparatem. Samo wycelowanie aparatu i naciśnięcie spustu migawki nie zawsze daje zadowalające efekty. Wystarczy jednak, że skorzystasz z poniższych wskazówek, a Twoje zdjęcia wyróżnią się w social mediach i zachwycą wszystkich, którzy będą je oglądać. Do dzieła!

Trzymaj smartfon stabilnie

Podczas zdjęć trzymaj smartfon stabilnie. Najlepiej obiema rękami, aby uniknąć rozmazania zdjęcia. Stabilizacja to jedno, ale warto pamiętać również o tej podstawowej zasadzie. Fotografuj w poziomie, zwłaszcza szerokie obiekty. Zagospodarujesz w ten sposób cały kadr. Fotografowanie w pionie ogranicz do utrwalania wysokich obiektów oraz selfie, które trudno wykonać trzymając telefon oburącz. W obu przypadkach chwyt smartfona musi umożliwiać Ci swobodne operowanie palcami jednej dłoni.

Nie kadruj zdjęcia w centralnym punkcie

Intuicyjnie ustawisz kadr tak, aby najważniejszy obiekt był na środku? Nie ma w tym nic złego. Istnieje jednak wiele ciekawszych metod kadrowania. Do najprostszych należy trójpodział, w którym cztery linie dzielą kadr na dziewięć równych prostokątów. Miejsca przecięcia linii to tzw. mocne punkty, w których należy umieścić najważniejsze elementy zdjęcia. Drugą metodą jest złoty podział, w którym miejsca przecięcia linii leżą bliżej siebie. Wypróbuj jedną z nich, a Twoje fotografie będą zdecydowanie atrakcyjniejsze dla odbiorców.

Prosty sposób na poprawę kadrowania

Włączenie siatki trójpodziału w ustawieniach aparatu to najprostszy sposób na poprawę kadrowania. Jeśli Twoje urządzenie nie posiada tej funkcji, możesz pobrać i przetestować jedną z wielu bezpłatnych aplikacji. Dla przykładu Open Camera pozwala tworzyć kompozycje, wykorzystujące zarówno linie poziome, pionowe, jak i skośne. Dostępne są również programy, które automatycznie dobiorą odpowiedni kadr. Przykładem może być aplikacja Camera51. Tylko czy chcesz pozbawić się przyjemności, jaką daje własnoręczne kadrowanie?

Mocne punkty w praktyce

W mocnych punktach umieszczaj elementy zdjęcia, które chcesz wyróżnić. W zdjęciach portretowych mogą to być oczy, a na zdjęciach ulicznych samochody. Fotografując krajobrazy, staraj się umieszczać linię horyzontu na jednej z poziomych linii. Pamiętaj, że nie musisz ściśle trzymać się mocnych punktów. Eksperymentuj z liniami siatki i łącz ze sobą elementy. Tylko w ten sposób uchwycisz niezapomniane kadry.

Pamiętaj o oświetleniu

W smartfonach pomiar światła odbywa się na dwa sposoby. Poprzez ręczny wybór danego trybu lub wskazanie na wyświetlaczu punktu ostrości, który zmienia dodatkowo punkt pomiaru światła. Największym wyzwaniem dla Twojego smartfona będzie sesja nocna. Mała matryca niezbyt dobrze radzi sobie z brakiem dodatkowego oświetlenia. Znamy jednak kilka trików, które w tej sytuacji możesz wykorzystać.

Proste sposoby na zbyt jasne lub zbyt ciemne zdjęcia

Zmagasz się z problemem prześwietlonych lub zbyt ciemnych zdjęć? Oto kilka porad na każdą porę dnia:

Nigdy nie fotografuj pod słońce – ustaw się tak, aby mieć je za plecami lub z boku. Często wystarczy zmienić ustawienie o kilka kroków, by fotografowana osoba była równomiernie oświetlona promieniami słońca.

– ustaw się tak, aby mieć je za plecami lub z boku. Często wystarczy zmienić ustawienie o kilka kroków, by fotografowana osoba była równomiernie oświetlona promieniami słońca. Przetestuj dostępne tryby aparatu – jeśli zdjęcie pomimo zmiany miejsca wciąż jest ciemne.

– jeśli zdjęcie pomimo zmiany miejsca wciąż jest ciemne. Użyj trybu HDR – jeśli jedna część zdjęcia jest zacieniona, a druga rozjaśniona. Aparat wykona kilka zdjęć z różną ekspozycją i połączy je w jedno. Fotografia zachowa więcej szczegółów zarówno w oświetlonych, jak i ciemnych miejscach. Korzystając z trybu HDR pamiętaj, aby trzymać aparat stabilnie lub skorzystaj ze statywu. Nawet drobne poruszenie wystarczy, aby rozmazać zdjęcie.

– jeśli jedna część zdjęcia jest zacieniona, a druga rozjaśniona. Aparat wykona kilka zdjęć z różną ekspozycją i połączy je w jedno. Fotografia zachowa więcej szczegółów zarówno w oświetlonych, jak i ciemnych miejscach. Korzystając z trybu HDR pamiętaj, aby trzymać aparat stabilnie lub skorzystaj ze statywu. Nawet drobne poruszenie wystarczy, aby rozmazać zdjęcie. Zrezygnuj z AWB – czyli automatycznego balansu bieli. Jeśli obiekt wydaje się pozbawiony kolorów, ustaw ten parametr ręcznie. Postaraj się zbliżyć kolor na wyświetlaczu do naturalnego koloru fotografowanego obiektu. Możesz też wyregulować kontrast, nasycenie oraz ostrość w ustawieniach aparatu.

– czyli automatycznego balansu bieli. Jeśli obiekt wydaje się pozbawiony kolorów, ustaw ten parametr ręcznie. Postaraj się zbliżyć kolor na wyświetlaczu do naturalnego koloru fotografowanego obiektu. Możesz też wyregulować kontrast, nasycenie oraz ostrość w ustawieniach aparatu. Dostosuj ręcznie wartość ekspozycji EV – czyli poziom naświetlenia zdjęcia. Im mniejsza wartość ekspozycji, tym kadr będzie ciemniejszy. I odwrotnie: im większa wartość ekspozycji, tym zdjęcie będzie jaśniejsze.

– czyli poziom naświetlenia zdjęcia. Im mniejsza wartość ekspozycji, tym kadr będzie ciemniejszy. I odwrotnie: im większa wartość ekspozycji, tym zdjęcie będzie jaśniejsze. Edytuj czułość matrycy na światło ISO – mała czułość zapewnia lepszą jakość zdjęć i wierniejsze oddanie kolorów. Przy dziennym świetle ustaw niską wartość ISO. Z kolei podczas pochmurnych dni i w zdjęciach nocnych spróbuj stopniowo zwiększać czułość. Na zdjęciu mogą pojawić się szumy w postaci zwiększonej ziarnistości zdjęcia. Fotografia nie będzie jednak rozmazana.

– mała czułość zapewnia lepszą jakość zdjęć i wierniejsze oddanie kolorów. Przy dziennym świetle ustaw niską wartość ISO. Z kolei podczas pochmurnych dni i w zdjęciach nocnych spróbuj stopniowo zwiększać czułość. Na zdjęciu mogą pojawić się szumy w postaci zwiększonej ziarnistości zdjęcia. Fotografia nie będzie jednak rozmazana. Zmień czas naświetlania – niektóre smartfony pozwalają ustawić czas otwarcia migawki. Im jest on dłuższy, tym więcej światła trafia do matrycy. Czas naświetlania wyrażony jest w ułamkach sekund. Jeśli na aparacie wyświetlana jest informacja „115”, oznacza to, że czas naświetlania wyniesie 1/115 sekundy. Pamiętaj, że wszystkie zmiany w kadrze, które zajdą w trakcie otwarcia migawki, będą widoczne na zdjęciu.

– niektóre smartfony pozwalają ustawić czas otwarcia migawki. Im jest on dłuższy, tym więcej światła trafia do matrycy. Czas naświetlania wyrażony jest w ułamkach sekund. Jeśli na aparacie wyświetlana jest informacja „115”, oznacza to, że czas naświetlania wyniesie 1/115 sekundy. Pamiętaj, że wszystkie zmiany w kadrze, które zajdą w trakcie otwarcia migawki, będą widoczne na zdjęciu. Wykorzystuj dodatkowe źródła światła – w domu może to być lampka biurkowa. W plenerze zwykła biała kartka lub elementy otoczenia np. słupy oświetleniowe.

– w domu może to być lampka biurkowa. W plenerze zwykła biała kartka lub elementy otoczenia np. słupy oświetleniowe. Wyłącz lampę błyskową – większość smartfonów wyposażona jest w diody LED, które lepiej sprawdzą się jako latarki, a nie źródło dodatkowego światła. Często zdjęcia wykonane z jej użyciem mają chłodną i bladą kolorystykę. Ogranicz użycie lampy do utrwalania tekstu i doświetlania obiektów za dnia. W pozostałych sytuacjach zrezygnuj z niej, by Twoi bliscy nie wyglądali, jak postacie z „The Walking Dead” 🙂

Obiektyw skierowany na źródło światła np. słońce lub słup oświetleniowy sprzyja powstawaniu tzw. efektu flary. Jest to seria niewielkich, kolorowych rozbłysków, układających się w linie. Obiektywy w smartfonach są na to szczególnie podatne ze względu na swój niewielki rozmiar. Możesz go jednak uniknąć, tworząc ręką daszek nad obiektywem. Zasłonisz w ten sposób promienie światła tworzące flarę.

Stosuj filtry z głową

Przemyślane zastosowanie filtrów może zmienić dobre zdjęcie w świetne zdjęcie. Korzystaj z nich z umiarem, by nie osiągnąć efektu odwrotnego od zamierzonego. Nigdy nie nakładaj też filtrów przed zrobieniem zdjęcia. Lepiej mieć oryginalne zdjęcie, które później można wielokrotnie edytować.

Zadbaj o czystość obiektywu

Pamiętaj o czystym obiektywie. W smartfonie łatwo go zabrudzić, pozostawiając np. odciski palców. Z zabrudzonym obiektywem autofokus może nie działać poprawnie, przez co zdjęcia wyjdą zamazane. Przed każdą sesją przetrzyj obiektyw chusteczką lub ściereczką z mikrofibry.

Zapomnij o zoomie

Smartfony wyposażone są w zoom cyfrowy, który „sztucznie” rozciąga obraz. W efekcie w niektórych przypadkach zdjęcie traci na jakości. Jest rozmyte i niewyraźne. Owszem, są i takie które dzisiaj pozwalają już na wielokrotne zbliżenie bez uszczerbku na jakości, ale dotyczą zazwyczaj wyłącznie modeli klasy premium. Jeśli robisz zdjęcie z odległości, lepiej podejdź bliżej do fotografowanego obiektu. Pamiętaj – ta metoda sprawdza się zawsze, bo Twoje nogi to najlepszy zoom.

Znajdź pomysł na zdjęcie

Przed wykonaniem zdjęcia zastanów się, co chcesz na nim pokazać. Nie każ odbiorcy zgadywać, co jest tematem Twojej fotografii. Myśl nieszablonowo. Fotografuj z różnych perspektyw. Opowiadaj historie i kolekcjonuj wspomnienia. Bez pozowania i sztucznych uśmiechów. Spróbuj uchwycić ruch i rozśmieszyć odbiorców. Zajrzyj na Instagram, Flickr lub Pinterest i przeglądaj blogi poświęcone fotografii. Internet to niekończące się źródło inspiracji. Znajdziesz w nim mnóstwo pomysłów na kolejne kadry i stworzysz swoje wirtualne portfolio.

Jak zrobić idealne selfie?

Najważniejsza zasada dobrego selfie – patrz w obiektyw, a nie w wyświetlacz. W ten sposób nawiązujesz kontakt wzrokowy z odbiorcą. Wzmacniasz charakter swojego zdjęcia. Nie wierzysz? Zrób jedno selfie ze wzrokiem skierowanym w obiektyw i drugie, na którym patrzysz w wyświetlacz. Porównaj efekt. Które zdjęcie lepsze? Nie odpowiadać.

6 zasad dobrego selfie:

Postaraj się o maksymalnie stabilny chwyt lub skorzystaj ze statywu,

Wykorzystuj naturalne światło,

Zwróć uwagę, by na zdjęciu nie uchwycić swojej wyciągniętej ręki,

Kluczowa jest naturalność. Niech Twój portret sprawia wrażenie zrobionego „przy okazji”,

Nie używaj lampy błyskowej. Zwłaszcza przy zdjęciach w lustrze.

Pamiętaj, by nie przesadzić z ilością selfie. Publikuj też inne zdjęcia.

4 przydatne gadżety do fotografowania smartfonem

Sam smartfon to nie wszystko. Na rynku znajdziesz dodatkowe akcesoria, które otworzą przed Tobą nowe możliwości. Oto 4 funkcjonalne gadżety, które przydadzą się w kontekście fotografii mobilnej:

Popularne aplikacje mobilne dla fanów fotografii

Na rynku dostępnych jest wiele bezpłatnych aplikacji dla miłośników fotografii. Oto kilka pozycji na systemy Android i iOS, które warto znać:

Najlepsze smartfony i akcesoria do zdjęć

Polecane smartfony do fotografowania

Na koniec: złota rada fotografii mobilnej do zapamietania

Podsumowując powyższe pamiętaj, że bez względu na to, czy jesteś na spacerze, wakacjach, czy koncercie – warto traktować aparat w smartfonie tak samo jak profesjonalną lustrzankę. Przy takim podejściu urządzenie w zupełności wystarczy do rozwijania pasji fotografowania. Poznaj możliwości swojego smartfona i zacznij korzystać z opisanych w artykule wskazówek. Gdy już nauczysz się stosować opisane zasady, zacznij je łamać. W ten sposób zrobisz pierwszy krok do odkrycia własnego stylu i zrobisz prawdziwie unikatowe zdjęcia.

Życzymy samych udanych kadrów i mamy nadzieje, że zaszczepiliśmy w Tobie fotograficznego bakcyla. A może już dawno jesteś pasjonatem mobilnej fotografii? Masz wlasne sposoby na udane zdjęcia? Chętnie je poznamy – czekamy na Twoje sugestie w komentarzach.

Jak robić zawsze ostre zdjęcia

Oto sztuczki i techniki, które umożliwią Ci uzyskanie ostrych jak brzytwa fotografii od razu w trakcie wykonywania zdjęcia

Być może to głupie pytanie, ale w jaki sposób mogę sprawdzić, czy moje zdjęcia są ostre?

Jedynym sposobem pozwalającym sprawdzić, czy zdjęcie jest ostre, jest jego powiększenie i obejrzenie szczegółów. Przyjrzyj się krawędziom obiektów, które według Ciebie powinny znajdować się w polu ostrości: są ostre jak brzytwa czy lekko rozmyte? Jeżeli udało Ci się zrobić serię zdjęć tego samego tematu, przełączaj się pomiędzy kolejnymi zdjęciami przy powiększonym podglądzie: ułatwi to znalezienie najbardziej ostrego obrazu.

Jeśli szczegóły okażą się niewyraźne, co może być najbardziej prawdopodobną tego przyczyną?

Istnieje wiele powodów nieostrości obrazu. Przyczyną bywa kiepskiej jakości obiektyw – tanie zoomy optyczne często mają różne wady optyczne, która mogą zmniejszać ostrość zdjęć – lub wybrany otwór przysłony albo czas migawki. Oczywiście, istotne jest również miejsce, w którym ustawiona została ostrość. Jeśli podczas robienia zdjęcia pozostawisz wybór punktu autofokusa aparatowi, to może się zdarzyć, że zogniskuje on obiektyw na czymś w tle lub na niewłaściwej części tematu (w przypadku portretu na czubek nosa, a nie oczy). Najczęstszą przyczyną powstawania nieostrych zdjęć jest jednak błąd fotografa, ponieważ największym problemem są drgania aparatu.

Ostrość zdjęć a przysłona

Użycie największego otworu względnego obiektywu skutkuje uzyskaniem bardzo małej głębi ostrości, natomiast stosowanie najmniejszych otworów przysłony powoduje ogólne zmiękczenie fotografii, ze względu na zjawisko dyfrakcji. Obiektywy dają zwykle najostrzejszy obraz w środku zakresu, w okolicach f/5,6–11. Ostrość zdjęć a przysłona

Użycie największego otworu względnego obiektywu skutkuje uzyskaniem bardzo małej głębi ostrości, natomiast stosowanie najmniejszych otworów przysłony powoduje ogólne zmiękczenie fotografii, ze względu na zjawisko dyfrakcji. Obiektywy dają zwykle najostrzejszy obraz w środku zakresu, w okolicach f/5,6–11.

Przypomnij mi, o co w tym chodzi? Kiedy robiąc zdjęcie, zamiast używać statywu, trzymasz aparat w rękach, istnieje ryzyko, że poruszenie sprzętu zaowocuje rozmyciem obrazu.

Rozmycie to może przybrać formę lekkiej miękkości lub totalnego bałaganu. Aby uzyskać ostre zdjęcia wykonywane z ręki, należy stosować starą, dobrą zasadę korzystania z czasu naświetlania nie dłuższego niż 1/ekwiwalent ogniskowej obiektywu – zatem używając obiektywu 200 mm zamocowanego do pełnoklatkowej lustrzanki, można uzyskać ostre ujęcia przy czasie ekspozycji wynoszącym 1/200 s lub krótszym.

Fotografując aparatem z mniejszą matrycą – formatu APS-C – ten sam obiektyw będzie już wymagał zastosowania czasu otwarcia migawki około 1/320 s, ponieważ współczynnik pozornego wydłużenia ogniskowej 1,6x takiego aparatu spowoduje zwiększenie wartości ogniskowej z 200 do 320 mm. Oczywiście, najnowsza generacja systemów stabilizacji obrazu sprawia, że obecnie znacznie łatwiej jest uzyskać ostre fotografie z ręki.

Ostrość zdjęć a zakres zoomu

W porównaniu z optyką stałoogniskową, obiektywy typu zoom stanowią pewien konstrukcyjny kompromis – im większy zakres ogniskowych, tym trudniej o zachowanie wysokiej jakości obrazu. Wiele tańszych obiektywów tego typu ma bardzo słabą ostrość na krańcach zakresu ogniskowych dając najostrzejszy obraz w średnim zakresie zoomu. Ostrość zdjęć a zakres zoomu

W porównaniu z optyką stałoogniskową, obiektywy typu zoom stanowią pewien konstrukcyjny kompromis – im większy zakres ogniskowych, tym trudniej o zachowanie wysokiej jakości obrazu. Wiele tańszych obiektywów tego typu ma bardzo słabą ostrość na krańcach zakresu ogniskowych dając najostrzejszy obraz w średnim zakresie zoomu.

Kiedy producenci systemów stabilizacji obrazu mówią o ich skuteczności w zakresie „do czterech stopni przysłony”, co to właściwie oznacza?

Stopnie przysłony to miara ekspozycji, każdy stopień oznacza dwukrotny wzrost ilości światła (gdy jej wartość rośnie) lub zmniejszenie jego ilości o połowę (gdy jej wartość maleje). Na przykład, czas otwarcia migawki 1/25 s jest o jeden stopień dłuższy niż 1/50 s, ponieważ w takim przypadku matryca aparatu rejestruje światło przez dwa razy dłuższy okres. Czas otwarcia migawki 1/100 s jest z kolei o jeden stopień przysłony krótszy niż 1/50 s, gdyż matryca jest wówczas wystawiona na oddziaływanie światła o połowę krócej.

System stabilizacji obrazu zapewniający skuteczność w zakresie do czterech stopni przysłony oznacza, że potencjalnie można wykorzystać czas migawki czterokrotnie dłuższy, niż zalecany przy wykonywaniu zdjęć z ręki – a zatem używając optyki o ogniskowej 200 mm, można mieć szansę uzyskania ostrego zdjęcia przy 1/13 s. Zwróć uwagę, że podkreślamy w tym przypadku brak jakiejkolwiek gwarancji – sukces zależy przede wszystkim od Twojej techniki fotografowania z ręki. Oparcie łokci na solidnym podłożu, np. na stole, ścianie lub nawet na ziemi, podczas robienia zdjęcia, może mieć ogromny wpływ na ostrość obrazu.

Jak wykonywać ostre zdjęcia z ręki

1. Włącz stabilizację obrazu. Obojętnie, czy jest wbudowana w obiektyw czy korpus aparatu, stabilizacja może mieć istotny wpływ na to, czy zdjęcia będą ostre. Wybierz odpowiedni tryb, w zależności od sytuacji – zazwyczaj dostępne jest odrębne ustawienie przeznaczone do poruszających się obiektów.

2. Sprawdź czas otwarcia migawki. Jeśli fotografujesz w trybie preselekcji przysłony, bardzo łatwo jest przestać kontrolować czas naświetlania. Musisz mieć jednak pewność, że jest on wystarczająco krótki, aby zamrozić ruch zarówno Twój, jak i przemieszczającego się tematu.

3. Pewny chwyt. Przyciśnij aparat do oka i podeprzyj obiektyw (jak widać, w tym przypadku obróciliśmy nawet uchwyt mocowania statywowego, aby lepiej ująć tubus). Oprzyj łokcie ma twardym podłożu i delikatnie wciśnij przycisk wyzwalania migawki – w celu zrobienia zdjęcia. Jak wykonywać ostre zdjęcia z ręki

1. Włącz stabilizację obrazu. Obojętnie, czy jest wbudowana w obiektyw czy korpus aparatu, stabilizacja może mieć istotny wpływ na to, czy zdjęcia będą ostre. Wybierz odpowiedni tryb, w zależności od sytuacji – zazwyczaj dostępne jest odrębne ustawienie przeznaczone do poruszających się obiektów.

2. Sprawdź czas otwarcia migawki. Jeśli fotografujesz w trybie preselekcji przysłony, bardzo łatwo jest przestać kontrolować czas naświetlania. Musisz mieć jednak pewność, że jest on wystarczająco krótki, aby zamrozić ruch zarówno Twój, jak i przemieszczającego się tematu.

3. Pewny chwyt. Przyciśnij aparat do oka i podeprzyj obiektyw (jak widać, w tym przypadku obróciliśmy nawet uchwyt mocowania statywowego, aby lepiej ująć tubus). Oprzyj łokcie ma twardym podłożu i delikatnie wciśnij przycisk wyzwalania migawki – w celu zrobienia zdjęcia.

A w jaki sposób na ostrość obrazu oddziałuje przysłona?

Wybór przysłony ma znaczący wpływ na głębię ostrości na zdjęciu. Większe otwory względne (f/2,8 czy f/4) powodują zmniejszenie głębi ostrości, podczas gdy mniejsze otwory (f/16 lub f/22) ją zwiększają. Stosowanie mniejszych otworów przysłony powoduje jednak wydłużenie czasu ekspozycji. W słabym świetle, będzie to prawdopodobnie wymagało użycia statywu w celu ustabilizowania aparatu. Jednak nawet wtedy małe otwory względne mogą prowadzić do powstania miękkich zdjęć w wyniku dyfrakcji, czyli zjawiska ugięcia się promieni światła na krawędzi małego otworu przysłony obiektywu. Kompromis, jakiego wymaga fotografowanie z ręki polega na zwiększaniu wartości ISO i pogodzeniu się z tym, że jakość obrazu może być przez to gorsza.

Podpis w higslide Ostrość zdjęć a obszar kadru

Ostrość obrazu jest zawsze niższa przy krawędzi kadru, niż w jego centrum – szczególnie przy najszerszych otworach przysłony. Zatem jeśli kompozycja zdjęcia na to pozwala, staraj się, by temat główny znajdował się na środku fotografii, co pozwoli Ci zmaksymalizować ostrość.

Czy powinienem zwiększyć ustawianie ostrości w menu aparatu?

Jeśli zapisujesz zdjęcia w plikach JPEG, najlepiej jest ustawić w opcjach aparatu słabe wyostrzanie, aby tylko subtelnie podkreślić szczegóły, potem tylko delikatnie podostrzyć obraz w Photoshopie lub innym podobnym programie. Zbyt mocne wyostrzanie ujęcia od razu podczas jego wykonywania stwarza ryzyko wprowadzenia brzydkich obwódek i innych artefaktów, które pogorszą jakość obrazu i nie będzie można już tego później odwrócić. Aby uzyskać jak najlepszą jakość, powinieneś zdecydować się na rejestrowanie fotografii w formacie RAW. Takie rozwiązanie pozwala dokładnie kontrolować wyostrzenie na etapie edycji.

Technika korzystania ze statywu krok po kroku

Nawet aparat zamocowany na statywie może rejestrować nieostre zdjęcia – na przykład kiedy fotografujesz przy wyjątkowo silnym wietrze lub gdy nie zaciśniesz wszystkich blokad. Jeśli czas otwarcia migawki jest zbyt długi, aby zamrozić ruch obiektu, użycie statywu nie sprawi wielkiej różnicy. Nawet samo wyzwolenie migawki może wywołać drgania, zatem aktywuj funkcję wstępnego podnoszenia lustra i używaj elektronicznego wężyka spustowego.

Jak robić ostre zdjęcia w słabym świetle

Czyli każdy potrzebuje czasem nieco więcej czułości…

W fotografii liczy się przede wszystkim światło. Jednak nie raz zetkniesz się z sytuacją, kiedy po prostu będziesz mieć go zbyt mało, aby uzyskać dobrze naświetlone zdjęcie. Istnieje kilka sposobów postępowania w takich sytuacjach…

Możesz po prostu dopasować parametry ekspozycji tak, aby aparat był w stanie zgromadzić więcej światła, albo skorzystać z pomocy oświetlenia błyskowego, ale te rozwiązania nie zawsze zdają egzamin. Możesz nie mieć pod ręką lampy błyskowej, a ustawienie właściwej ekspozycji czasem wymusza użycie statywu, co bywa niepraktyczne. Podstawowy sposób radzenia sobie w warunkach niedostatecznego oświetlenia polega na dopasowaniu ustawień czułości ISO w aparacie.

Co to jest ISO?

Zanim nastały czasy fotografii cyfrowej, klisze do aparatów analogowych miały różne stopnie czułości. Czulsze filmy pozwalały stosować krótsze czasy otwarcia migawki, niż w przypadku korzystania z mniej światłoczułych błon. Używanie filmów o wyższej czułości było przydatne podczas fotografowania poruszających się obiektów – zwłaszcza w warunkach słabego oświetlenia. Do określania czułości klisz stosowano niegdyś różne skale – dwie najbardziej znane to amerykańska ASA i niemiecka DIN. Ostatecznie obie te miary zastąpione zostały międzynarodową normą ISO.

W aparatach cyfrowych do wskazania czułości matrycy wykorzystywana jest ta sama skala ISO. Choć nie zmienia się przetwornika obrazu w zależności od tematu zdjęcia, mają one odpowiedni układ elektroniczny służący do zwiększania czułości.

Minimalna czułość matrycy w nowoczesnych lustrzankach wynosi zazwyczaj ISO 100. Można ją jednak zwiększać poprzez naciśnięcie odpowiedniego przycisku, a następnie obracanie pokrętłem głównym. Poprzez ustawienie dwa razy wyższej wartości ISO, uzyskujemy dwukrotnie większą czułość matrycy. A zatem zmiana ustawień z ISO 100 na 200 oznacza, że taką samą ekspozycję możesz osiągnąć korzystając z dwa razy krótszego czasu otwarcia migawki.

Każdorazowe podwojenie wartości ISO zwiększa czułość o cały jeden stopień przysłony – na skali są to kolejno liczby 100, 200, 400, 800, 1600, i tak dalej. Maksymalna dostępna w danym aparacie czułość zależy od modelu i wynosi od ISO 3200 do nawet miliona!

Trzeba jednak pamiętać, że wraz ze wzrostem czułości, zwiększa się również ilość tzw. szumu. Szum widoczny jest na zdjęciu w formie ziarnistości oraz plamek na obszarach w jednolitym kolorze. Sugerujemy zatem wykorzystywanie maksymalnych czułości z rozwagą, ze względu na dużą ilość cyfrowych zakłóceń, jaki generują!

Kiedy korzystać z wyższych wartości ISO?

Niektórzy fotografowie starają się za wszelką cenę oprzeć pokusie podnoszenia czułości, dążąc do uzyskania jak najczystszego, pozbawionego szumu obrazu.

Zwiększenie ISO często jednak ma decydujące znaczenia dla poprawy ogólnej jakości obrazu, ponieważ pozwala na skrócenie czasu naświetlania i eliminuje tym samym ryzyko zarejestrowania poruszonego zdjęcia. Lekko ziarnisty obraz zawsze będzie lepszy od zupełnie rozmazanego!

Podczas fotografowania w warunkach słabego oświetlenia, bardzo przydatne są wyższe wartości ISO, jednak można się bez nich obyć, a najlepiej ich w ogóle unikać, jeżeli jest szansa unieruchomienia aparatu. Mając do dyspozycji statyw, ustawienie minimalnej czułości jest zazwyczaj najlepszym rozwiązaniem – pozwala na wydłużenie czasu ekspozycji i poradzenie sobie z ograniczoną ilością światła. Podobnie w przypadku fotografowania z lampą błyskową, nie ma potrzeby zbytniego podnoszenia wartości ISO (choć wpływa to na zwiększenie efektywnego zasięgu flesza).

KROK PO KROKU: JAK ZMIENIĆ CZUŁOŚĆ ISO

Przełącz się na tryb P

Ustaw aparat w programowym trybie ekspozycji. Nie możesz zmienić czułości ISO, jeśli fotografujesz w trybie pełnej automatyki. Ustawienie P również należy do grona automatycznych trybów pracy. Jednakzże umożliwia Ci on dokonywanie pewnych zmian w ustawieniach, takich jak właśnie poziom czułości ISO. Dzięki temu możesz zacząć fotografować mając nieco większą kontrolą nad ostatecznym wyglądem wykonywanych zdjęć.

Przejdź do ustawień czułości ISO

Niektóre modele cyfrowych lustrzanek zaopatrzono w osobny przycisk ISO na korpusie. W przypadku pozostałych zmuszony będziesz dotrzeć do tej funkcji poprzez główne menu ustawień aparatu. Jeśli nie masz pewności co do tego, jak to zrobić, sprawdź w podręczniku użytkownika.

Ustaw ją!

Teraz jedyne, co musisz zrobić, to wybrać nową czułość ISO. Jeśli zależy Ci na wysokiej jakości obrazu, wybierz wartość w okolicach ISO 100 lub 200. Pamiętaj jednak, że przy takich ustawieniach potrzebować będziesz większej ilości światła. I wariant skrajnie odmienny: jeśli przyjdzie ci wykonywać zdjęcia przy słabszym świetle, ustal wyższą wartość, np. ISO 6400. Pamiętaj jednak, że wraz z takim ustawieniem Twoim problemem zacznie być cyfrowy szum na zdjęciach.

ZAUFAJ AUTOMATYCE

Nie masz pewności, z jakiej czułości matrycy skorzystać podczas sesji w zmiennych warunkach oświetleniowych? Pozwól, by aparat zdecydował za Ciebie…

Aparaty cyfrowe umożliwiają ręczny dobór czułości matrycy ale większość modeli potrafi to też robić automatycznie. Jest to bardzo użyteczne, szczególnie gdy warunki oświetleniowe sceny ulegają szybkim zmianom. Gdy funkcja Auto ISO jest aktywna, aparat będzie starał się dobrać jak najniższą czułość ISO w celu zapewnienia najlepszej jakości obrazu. Kiedy jednak natężenie światła spadnie, aparat podniesie czułość matrycy aż do maksymalnego poziomu, aby zachować poprawną ekspozycję obrazu przy określonej wartości przysłony i czasie naświetlania.

REDUKCJA SZUMU

Jak sprawić, by Twoje zdjęcia były mniej ziarniste

W porównaniu z analogowym ziarnem, cyfrowy szum jest znacznie mniej miły dla oka. By ograniczyć jego poziom, można aktywować w aparacie funkcję redukcji szumu. Funkcja ta bywa przydatna, ale niestety często okazuje się destrukcyjna dla drobnych detali – niestety automat nie odróżnia szumu od szczegółów obrazu i wygładzając obraz nieznacznie go też degraduje. Z funkcji tej należy korzystać ostrożnie, ale nie należy się jej obawiać – jeśli nie zamierzamy drukować dużych powiększeń, śmiało odszumiajmy obraz. Poza tym siłę działania funkcji odszumiania możemy regulować. Średnia redukcja dla wysokiego ISO będzie rozsądnym rozwiązaniem.

JEŚLI MUSISZ, UŻYJ WBUDOWANEJ LAMPY

Jeśli światła jest naprawdę mało, wykorzystaj lampę błyskową wbudowaną w korpus Twojego aparatu!

Lampa błyskowa wbudowana w aparat cyfrowy może być całkiem użytecznym narzędziem w sytuacjach, kiedy nie mamy dostępu do wystarczającej ilości światła – na przykład w pomieszczeniach zamkniętych albo nocą. Zapewnia ona krótki lecz mocny impuls świetlny, rozjaśniający fotografowany przez nas obiekt.

Lampę błyskową wbudowaną w aparat można uaktywnić na dwa sposoby. Jeżeli pracujesz w trybie pełnej automatyki, to aparat w momencie wciśnięcia do połowy spustu migawki oceni ilość światła padającego na scenę i jeśli zdecyduje, że jest go za mało, to palnik lampy błyskowej podniesie się automatycznie. Automat określi również, ile konkretnie światła potrzeba do poprawnego oświetlenia tematu. Drugi sposób polega na samodzielnym włączeniu flesza poprzez naciśnięcie przycisku aktywacji lampy błyskowej. Znajduje się on tuż obok palnika lub gdzieś na górnej ściance aparatu.

Równie ważną kwestią podczas korzystania z wbudowanego w aparat flesza jest odległość fotografowanego obiektu. Kiedy znajduje się blisko, to wówczas intensywność błysku będzie duża i w efekcie może się okazać, że tło na zdjęciu wyjdzie nieco za ciemne. Jeżeli natomiast główny temat jest wyraźnie odsunięty, a lampa nie będzie dość silna, to efektem będzie niedoświetlony obraz.

Trzeba pamiętać, że jest to światło kontrastowe i płaskie oraz może powodować powstawanie niezbyt ładnego cienia. Jest tak, ponieważ błysk pochodzi z małego źródła, znajdującego się bardzo blisko obiektywu, przez co światło to ani nie jest rozproszone, ani nie ma charakteru oświetlenia kierunkowego. Z tego właśnie powodu zawodowi fotografowie rzadko posługują się wbudowaną w aparat lampą błyskową, a zamiast niej wolą stosować dodatkowy flesz lub światło zastane.

Dlatego też – choć wbudowana w aparat lampa błyskowa może być bardzo pomocna przy słabym oświetleniu – korzystając z niej nie oczekuj profesjonalnie wyglądających zdjęć. A jeśli Twój aparat wyposażono w lampę, którą możesz odchylić i odbić wiązkę światła od innej powierzchni, to używaj jej w ten sposób zawsze, kiedy tylko masz taką możliwość.

KROK PO KROKU: JAK REGULOWAĆ SIŁĘ BŁYSKU

1

Wybierz tryb Av za pomocą pokrętła głównego i ustaw odpowiednią wartość przysłony. Aparat automatycznie dopasuje czas otwarcia migawki, zapewniający poprawne naświetlenie tła.

2

Zrób zdjęcie testowe, jeśli obszar na pierwszym planie jest zbyt ciemny lub zbyt jasny, zastosuj kompensację siły błysku flesza, aby przy kolejnym ujęciu wyemitował on mniejszą lub większą ilość światła.

3

Jeżeli tło (obszar znajdujący się poza zasięgiem flesza) jest zbyt ciemne lub zbyt jasne, skorzystaj z ustawień normalnej kompensacji ekspozycji, aby zmienić czas otwarcia migawki.

4

Wybierz wartość ujemną, gdy tło okaże się za jasne. Jeżeli wyszło zbyt ciemne, zastosuj dodatnią kompensację ekspozycji (np. +1). Następnie zrób kolejne zdjęcie.

poradnik początkującego fotografa cz 2.

Żeby rozwijać swoje fotograficzne umiejętności fotograficzne musimy zrezygnować z robienia zdjęć w trybie automatycznym. Jak robić lepsze zdjęcia? Musimy skorzystać z jednego z trzech trybów:

– preselekcja czasu (S lub Tv)

– preselekcja przesłony (A lub Av)

– manualny (M)

Trójkąt ekspozycji – jak poprawnie naświetlić zdjęcie?

Zanim jednak przełączymy nasz aparat w jeden z powyższych trybów musimy zrozumieć tzw. trójkąt ekspozycji.

Prawidłowa ekspozycja to nic innego jak odpowiednia ilość światła, która dostaje się do środka aparatu przez obiektyw i pada na matrycę aparatu. Każde zdjęcie, powinno być poprawnie naświetlone. Co to znaczy? Na zdjęciu nie powinno być obszarów zbytnio prześwietlonych – czyli obszarów na zdjęciu gdzie było zbyt dużo światła i aparat nie zarejestrował żadnych informacji o kolorze tego obszaru – na zdjęciu taki obszar będzie całkowicie biały (niezależnie od koloru tego obszaru w rzeczywistości).

I w drugą stronę – na zdjęciu nie powinny znaleźć się obszary, które są niedoświetlone (czarne lub bardzo ciemne) – choć w tę stronę mamy nieco więcej możliwości odzyskania informacji o tym jak wygląda dany obszar podczas wywoływania zdjęcia w programie typu Lightroom, Camera Raw, etc.

Jak uniknąć powyższych błędów?

Musimy poznać zagadnienie, które w fotografii nazywa się trójkątem ekspozycji – jak to w trójkątach, tworzą je trzy parametry:

– ISO – czułość

– Przysłona

– Czas naświetlania

Każdy z powyższych parametrów odpowiada za zwiększenie, lub zmniejszenie ilości światła padającego na matrycę. Poniżej omówię każdy z nich, a następnie złożę wszystko w całość.

ISO – czułość

ISO to nic innego jak czułość matrycy. W czasach aparatów analogowych wkładaliśmy do aparatu film o okreśonej wartości czułości np. 100, 200, albo 400 (lub rzadziej jeszcze wyższe). Im wyższa wartość ISO tym większa podatność błony filmowej na naświetlanie światło, a w dzisiejszych czasach – większa podatność matrycy na naświetlanie. Czyli przy ISO 1600 aparat będzie potrzebował o wiele mniej światła wpadającego przez obiektyw, aby zarejestrować obraz.

Przykład:

Mamy jasny, słoneczny dzień – najbardziej odpowiednie będą niskie wartości ISO – np. 100. Jeśli robimy zdjęcia wieczorem, lub w pomieszczeniach, będziemy raczej korzystać z wartości ISO 800 lub więcej. Mniejsze ustawienia czułości, gdy nie mamy do dyspozycji wystarczająco dużo światła po prostu uniemożliwią nam wykonanie odpowiednio naświetlonego zdjęcia.

Oczywiście nie ma tutaj reguły i konkretna wartość ISO zależy od dwóch pozostałych wartości – przesłony i czasu naświetlania, ale o tym za chwilę.

Przysłona

Przysłonę mierzymy w tak zwanych wartościach f. Co to jest przysłona? To stopień przymknięcia specjalnej bariery wewnątrz obiektywu, która tworzy tylko mały otworek, który przepuszcza minimalną ilość światła – mówimy wtedy o wysokich wartościach przysłony np. f22, f16, f11. Przy tych wartościach przysłony na matrycę aparatu pada bardzo mało światła.

Z drugiej strony możemy usunąć tę barierę, w pełni otwierając przysłonę tak, że na matrycę pada tyle światła na ile tylko pozwala obiektyw. Mówimy tu o w pełni otwartej przysłonie – tzw. “pełnej dziurze”. W pełni otwarta przysłona to wartości: f1.2, f1.4, f1.8, f2, f2,8, f4. Im mniejsza wartość f, tym jaśniejszy obiektyw – umożliwiający “zbieranie” większej ilości światła. Niestety im jaśniejszy obiektyw tym również droższy. Np. profesjonalny obiektyw zmiennoogniskowy 24-70mm o jasności f2,8 kosztuje ok 7.000 PLN (chyba, że zapolujemy na używany). Umożliwi on jednak wykonanie zdjęć na koncercie, ślubie, generalnie wszędzie tam, gdzie warunki oświetleniowe pozostawiają wiele do życzenia – czyli tam gdzie jest mało światła. Bardziej przystępne cenowo będą obiektywy o wartości przysłony f4, ale zmuszą nas one do ustawienia większych wartości ISO – o czym za chwilę.

Przykład:

Robimy zdjęcia w jasny, słoneczny dzień, jest tyle światła że musimy mrużyć oczy – najprawdopodobniej będziemy wtedy pracować na wyższych wartościach przysłony, żeby zbilansować ekspozycję (są sytuacje, gdy pomimo dużej ilości światła będziemy maksymalnie otwierać przysłonę – czytajcie dalej :)). Przymknięcie przysłony, czyli ustawienie wartości f8, 11, etc. umożliwi nam ograniczenie zbyt dużej ilości światła.

Natomiast jeśli jest noc, lub znajdujemy się w ciemnym pomieszczeniu, najprawdopodobniej będziemy pracować na możliwie niskich wartościach przysłony – najniższych na jakie pozwala nasz obiektyw – np f4, f2.8 lub przy stałoogniskowych obiektywach: f2, f1.8, f1.4 bardzo rzadko f1.2 i ekstremalnie rzadko f0,95. Szerokie otwarcie przysłony spowoduje maksymalne otwarcie obiektywu przez który wpadać będzie większa ilość światła.

Czas naświetlania

Ostatnia wartość w ramach trójkąta ekspozycji. Odpowiada za długość otwarcia migawki, która znajduje się w aparacie, przed matrycą. W momencie gdy naciskamy spust migawki – czyli przycisk, za pomocą którego wykonujemy zdjęcie – migawka na chwilę otwiera się odsłaniając matrycę, na którą pada światło, a następnie zamyka się.

Im dłużej otwarta jest migawka aparatu, tym więcej światła pada na matrycę. Czas naświetlania mierzony jest w sekundach i ułamkach sekund. Na wyświetlaczu aparatu wygląda to np. tak: 15” – 15 sekund otwarcia, 1” – jedna sekunda otwarcia, 1/30 lub 30 – jedna 30 sekundy, 1/100 lub 100 – jedna 100 sekundy. Oczywiście wartość czasu na świetlania oprócz ilości światła padającej na matrycę daje również inny ważny efekt w fotografii, który omówię dalej.

Składamy trójkąt ekspozycji w całość

Aby zrozumieć jak wygląda proces odpowiedniego naświetlenia zdjęć musimy teraz zestawić ze sobą trzy powyższe parametry:

– wartość ISO

– wartość przysłony

– czas naświetlania

Aby ekspozycja zdjęcia była prawidłowa należy odpowiednio wyważyć powyższe elementy. O tym czy przy aktualnych ustawieniach mamy za dużo światła czy za mało informuje nas wbudowany w aparat światłomierz. Kiedy spojrzymy w wizjer aparatu, lub na wyświetlacz jeśli nie mamy wizjera, zwykle na dole kadru widzimy mały suwak ze skalą. Na skali widzimy „+” po lewej, „0” na środku i „-” z prawej strony skali. Musimy tak skonfigurować wartość przysłony, ISO i czasu naświetlania, aby wskaźnik ustawiony był w pozycji zero, lub nie odbiegał zbyt daleko od zera w żadną ze stron. Zagwarantuje nam to poprawne naświetlenie zdjęcia.

Co najpierw powinniśmy zmieniać – czułość, czas czy przysłonę?

Aby poprawnie odpowiedzieć na to pytanie, musimy sobie omówić jeszcze jeden aspekt – jaki efekt wywołuje ustawienie niskiej wartości przesłony, długiego czasu ekspozycji, lub wysokiej wartości ISO. Zrozumienie tego sprawi, że będziemy w stanie kontrolować to co się dzieje na naszych zdjęciach. Dlatego właśnie jeśli chcemy robić lepsze zdjęcia musimy “wyjść” z trybów automatycznych. Tylko tryb manualny lub półautomatyczne dają nam pełną kontrolę nad kreowanym obrazem.

ISO

Tu będzie najprościej – jeśli to tylko możliwe, czyli, jeśli mamy wystarczająco dużo światła w miejscu gdzie robimy zdjęcia, powinniśmy dążyć do jak najniższej wartości ISO. Dlaczego? Im większa wartość ISO, tym bardziej wyraźne stają się szumy na zdjęciu – pogarszają one istotnie jakość naszych zdjęć. Zatem o ile to tylko możliwe dążymy do ustawienia minimalnej możliwej wartości ISO. Daje to wyższą jakość prezentowanego obrazu.

Przysłona

Wartość przysłony decyduje o jednym z najbardziej istotnych parametrów w fotografii – głębi ostrości. Co to jest? Gdy robisz zdjęcie osoby na tle krajobrazu, możesz tak ustawić aparat, aby osoba była ostra, a cała reszta tła pięknie rozmyta. Powoduje to, że odbiorca zdjęcia skupia swoją uwagę dokładnie na tym obiekcie, który chcesz. To ty jako fotograf decydujesz. W trybie automatycznym decyduje aparat.

Efekt rozmycia tła powstaje, gdy głębia ostrości jest mała. Uzyskujesz ją ustawiając NISKĄ wartość przesłony.

Przykład:

Robisz zdjęcie konkretnej osoby i chcesz, aby to właśnie na niej skupiał się wzrok oglądających twoje zdjęcie. Wybierasz wartość przysłony 2.8 – powoduje to, że osoba jest wyraźna, a wszystko co znajduje się w pewnej odległości za tą osobą, lub w pewnej odległości przed tą osobą jest niewyraźne, rozmyte. Jeśli przesadzisz z niską wartością przysłony może się okazać, że tylko część twarzy jest wyraźna, a reszta rozmyta.

Rozmycie tła to inaczej efekt bokeh (wymiawiany: boke, z japońskiego – rozmycie). Początkujący często dążą do tego, aby każde ich zdjęcie miało rozmyte tło. Nie należy z tym przesadzać, ale przyznam, że sam jeszcze się z tego nie do końca wyleczyłem :). Najładniejszy bokeh generują obiektywy z niskimi wartościami przysłony f1.2, f1.4 (chodź też zależy to od konkretnego obiektywu)

Należy jednak pamiętać, że przy przesłonie 1.4, gdy fotografowana osoba stoi profilem do nas głębia ostrości jest tak mała, że np. tylko jedno oko będzie wyraźne, a drugie oko – znajdujące się dalej od aparatu będzie rozmyte. Czasami jest to ciekawy efekt artystyczny, a czasami tylko częściowo ostre zdjęcie. Nie należy przesadzać.

Przykład 2:

Jeśli fotografujesz piękny krajobraz chcesz, aby jak największa część kadru była maksymalnie ostra. Wtedy powinieneś ustawić większe wartości przysłony – np. f8, f11. Powoduje to dużą głębię ostrości, czyli większa część fotografowanego obszaru będzie ostra. Dodatkowo przy tych wartościach przysłony większość obiektywów osiąga najlepsze parametry optyczne. Znowu nie należy przesadzać z wysokimi wartościami przysłony. Przy bardzo zamkniętej przysłonie natkniemy się na zjawisko dyfrakcji – niepożądany efekt optyczny obniżający jakość naszych zdjęć.

Czas naświetlania:

Ten parametr umożliwia nam pokazanie ruchu na naszym zdjęciu. Krótki czas naświetlania – obiekty na zdjęciu zamrożone, wyraźne. Długi czas naświetlania – obiekty rozmazane, podkreślony jest ruch danego obiektu.

Jeśli robimy zdjęcia “z ręki” – tzn. aparat nie znajduje się na statywie i chcemy zrobić wyraźne, nie poruszone zdjęcie powinniśmy trzymać się następującej zasady: czas nie powinien być dłuższy niż ułamek ogniskowej. O co chodzi? Robimy zdjęcie obiektywem o ogniskowej 50mm – czas naświetlania powinien być co najmniej 1/50 sek, aby fotografowany obiekt nie był rozmyty (najlepiej 1/60 sek lub więcej). Ogniskowa 85mm czas co najmniej 1/85 sek. W nowoczesnych aparatach/ obiektywach – zależnie od używanego systemu mamy do czynienia z systemami redukcji drgań – tzw. IS (image stabilization), VR (vibration reduction) lub OSS (optical stabilization system). Te systemy umożliwiają czasem nawet znaczne podwyższenie czasu naświetlania, bez efektu poruszenia – po prostu mechanizmy stabilizacji niwelują drgania ręki.

Jeśli robimy zdjęcia korzystając ze statywu (tak przy okazji, jest to najbardziej przydatny gadżet fotograficzny zaraz po aparacie), możemy na zdjęciu uchwycić ruch – wykorzystujemy do tego dłuższy czas naświetlania. Np. 1/30, 1/20 sekundy lub dłużej. Zdjęcia nocne prezentujące długie linie świateł samochodów uzyskiwane są właśnie wykorzytując długi czas naświetlania.

Jeśli chcemy zamrozić ruch powinniśmy ustawić krótki czas naświetlania – co najmniej ułamek ogniskowej – czyli np. 1/50 sek dla obiektywu 50mm. Jednak przy szybko poruszających się obiektach nawet 1/100 sek może się okazać niewystarczająca, aby zamrozić ruch. Dlatego np. przy fotografii sportowej często wykorzystuje się czasy krótsze niż 1/2000 sek, aby skutecznie zatrzymać ruch i uzyskać ciekawe, ostre, wyraźne zdjęcie.

Kilka przykładów – jak robić lepsze zdjęcia korzystając z trybów manualnych

Mam nadzieję, że jesteście jeszcze ze mną. Posłużę się czterema przykładami, aby w praktyce zilustrować na czym polega trójkąt ekspozycji.

Przykład 1:

Idziemy na spacer – jest ładna pogoda, jest jasno, świeci słońce. Będziemy fotografować jakąś osobę. Zależy nam na tym, aby osoba była wyraźna i skupiała wzrok oglądających nasze zdjęcie.

Prawdopodobnie będziemy korzystać z następujących ustawień:

– ISO 100 – nie chcemy podbijać ISO, światła jest dużo, zależy nam na możliwie dobrej jakości zdjęcia

– przysłona – f2,8 (jeśli pozwala na to nasz obiektyw) lub f4 – chcemy, aby fotografowana osoba była wyraźna, a tło rozmyte – aby nie odwracać uwagi oglądającego od tematu zdjęcia

– czas – bardzo krótki – może 1/500, 1/1000 lub 1/2000 sek – jaki dokładnie – taki aby ekspozycja zdjęcia była poprawna. Mamy dużo światła nie chcemy zatem, aby zdjęcie było prześwietlone, jednocześnie nie zależy nam na pokazaniu ruchu fotografowanej osoby – wręcz przeciwnie. Skorzystamy zatem z krótkiego czasu naświetlania.

Przykład 2:

Jesteśmy na imprezie u znajomych, jest noc, na zewnątrz ciemno, w mieszkaniu zapalone jest górne oświetlenie, lampy, etc. nie jest bardzo ciemno, ale światła mało. Będziemy robić zdjęcie sytuacyjne grupka ludzi siedzi przy stole.

Ustawienia:

– przysłona – tutaj musimy się zastanowić, generalnie im mniejsza przysłona tym więcej światła padnie na matrycę i nie będziemy musieli podbijać ISO, ale jeśli ustawimy przysłonę 2.8, a osoby siedzą przy stole – może okazać się, że tylko część osób będzie na zdjęciu wyraźna. Może trzeba będzie ustawić przysłonę 4, 5,6 lub wyższą, aby jak najwięcej osób na zdjęciu była wyraźna.

– czas – jeśli nie chcemy odzwierciedlić ruchu maksymalnie długi, czyli najprawdopodobniej ułamek ogniskowej. Jeśli fotografujemy obiektywem o ogniskowej 50mm 1/5o sek lub dłuższy jeśli mamy stabilizację obrazu – np 1/20 sek. Dlaczego możliwie najdłuższy czas? Robimy zdjęcie w warunkach, gdzie nie mamy za dużo światła – chcemy zatem uniknąć ustawiania wysokiego ISO, aby nie pogarszać jakości naszego zdjęcia.

– ISO – od 800 w górę. Im większą przesłonę ustawimy – bo chcemy, uzyskać dużą głębię ostrości, tym większe ustawienie ISO. Jaka jest maksymalna wartość ISO przy, której jakość zdjęcia będzie akceptowalna zależy od wielkości matrycy w aparacie – zrobię o tym osobny wpis.

Przykład 3:

Bierzemy statyw, idziemy zrobić nocne zdjęcie miasta, z pięknie rozmazanymi światłami samochodów.

Ustawienia:

– statyw – najpierw umieszczamy aparat na statywie

– czas – żeby uzyskać ładnie rozmazane światła samochodów długi czas naświetlania – kilka sekund (zależy od efektu, który chcemy osiągnąć). Dodatkowo jest noc, mamy jedynie światła latarni, samochodów – jest generalnie mało światła. To głównie długi czas naświetlania pozwoli nam uzyskać poprawną ekspozycję zdjęcia.

– przysłona – f8 – chcemy uzyskać dużą głębię ostrości, bez efektu rozmazania drugiego planu. Jak największy obszar ma być na zdjęciu wyraźny

– ISO – możliwie niskie. Jeśli przy ustawionym czasie naświetlania miernik ekspozycji w aparacie pokazuje ISO 100, to świetnie. Jeśli jesteśmy na minusie możemy nieco podbić ISO, albo wydłużyć czas ekspozycji.

Dla zdjęć wykonywanych przy wykorzystaniu statywu powinniśmy dodatkowo:

– wyłączyć stabilizację obiektywu (lub body – zależnie od naszego sprzętu)

– jeśli robimy zdjęcie lustrzanką powinniśmy włączyć tryb wstępnego podniesienia lustra

– zamiast wciskać przycisk migawki powinniśmy posłużyć się pilotem lub wężykiem spustowym do zdalnego uruchamiania migawki lub ustawić timer na np. 2 sek

Powyższe czynności wykonuje się podczas fotografowania przy wykorzystaniu statywu po to, aby minimalizować wibracje i eliminować efekt poruszenia zdjęcia.

Przykład 4:

Chcemy zrobić zdjęcie wodospadu o poranku, jest dużo światła, a my chcemy uzyskać efekt płynącej wody – rozmycia przy wykorzystaniu dłuższego czasu naświetlania.

Ustawienia:

– statyw – aparat na statywie

– czas naświetlania – 1/20 sek lub dłuższy

– przysłona – f8 lub większa, ale bez przesady

– ISO: 100 lub mniejsze jeśli nasz aparat daje taką możliwość

Okazuje się jednak, że przy powyższych ustawieniach wskaźnik światłomierza znajduje się nadal mocno na plusie. Możemy próbować przymknąć przysłonę, ale zbyt duża wartość f będzie powodować dyfrakcję – negatywny efekt powodujący pogorszenie jakości zdjęcia. Mamy za dużo światła, nie chcemy skracać czasu, bo zależy nam na efekcie płynącej wody. Potrzebujemy w inny sposób ograniczyć ilość światła padającą na matrycę. Jak możemy to osiągnąć?

– wykorzystując tzw. filtr ND (Neutral Density filter – filtr szary) – jest to kawałek szkła oprawiony w ramkę, którą nakręca się na obiektyw właśnie w celu ograniczenia ilości światła padającego na matrycę aparatu. Czasami jest to jedyny sposób, aby uzyskać poprawną ekspozycję zdjęcia przy zachowaniu naszych założeń co do tego jak ma ono wyglądać.

Mam nadzieję, że powyższe przykłady pomogły Ci zrozumieć na czym polega poprawna ekspozycja i jak ją uzyskać.

Jak przełączyć aparat w tryb manualny?

Spójrzcie na górę swojego aparatu – najczęściej po lewej stronie znajduje się pokrętło z różnymi symbolami oraz literkami M, A, S lub M, Av, Tv. To właśnie te trzy literki odpowiadają za manualne lub półautomatyczne tryby Twojego aparatu.

M – tryb w pełni manualny – sam wybierasz ISO, czas, przesłonę – wartość ekspozycji sprawdzasz na wyświetlaczu aparatu na górze, na ekranie lub na dole w wizjerze.

A lub Av – tryb półautomatyczny – ty decydujesz o wartości przysłony, oraz wartości ISO (chyba, że włączysz auto ISO), czas ustawi za ciebie aparat. Chyba najbardziej praktyczny tryb, chyba, że fotografujesz w studiu (wtedy M), lub zależy ci na określonym czasie (wtedy S lub Tv).

S lub Tv – tryb półautomatyczny – ty decydujesz o czasie ekspozycji, oraz wartości ISO, przesłonę ustawi za Ciebie aparat.

Podsumowanie

Zachęcam do wyjścia z trybu auto. Nie bój się eksperymentować, ustaw aparat w trybie M i pobaw się poszczególnymi wartościami. Obserwuj jak wzajemnie wpływają na siebie – skracasz czas naświetlania – otwórz bardziej przysłonę lub zwiększ ISO. Dłuższy czas naświetlania – przymknij przysłonę – wyższa wartość f lub zmniejsz ISO.

Jeśli podobał Ci się ten wpis, powiedz o nim swoim znajomym, udostępnij go na Facebooku. Może dzięki temu i oni bedą mieli szansę lepiej poznać swój aparat :). Jeśli jakieś fragmenty tekstu były niezrozumiałe – daj znać w komentarzu, zastanowię się jak je poprawić. Zachęcam Cię również do lektury wpisu o tym jak kadrować.
[FM_form id=”4″]

Jak robić ostre zdjęcia w ruchu lustrzanką i cyfrówką

Często zgłaszacie się do mnie z tym problemem – zdjęcia są rozmyte, brzegi zamazane, ciężko Wam zrobić porządne ujęcie „z ręki”. Niejednokrotnie zainwestowaliście kupę kasy w fajny aparat, a zdjęcia wyglądają, ekhem, średniawo. W pełni to rozumiem, też kiedyś nie znałam wszystkich sztuczek… mam jednak super wiadomość! Po przeczytaniu tego wpisu nie będziesz mieć żadnych wątpliwości jak robić ostre zdjęcia. Poradnik podzieliłam na trzy części, a na końcu znajduje się jeszcze kilka pomocnych wskazówek i sztuczek, które znacząco podniosą jakość Twoich fotografii i pomogą zamrozić ruch. Wszystko opisane prosto i „do ludzi”, czyli to co tygryski lubią najbardziej. 🙂

Jak robić ostre zdjęcia

PO PIERWSZE – USTAWIENIA APARATU

Okazuje się, że za nieostre zdjęcia w znakomitej ilości przypadków odpowiada brak technicznej wiedzy, a co za tym idzie, nieprawidłowo ustawiony aparat. Jeśli masz problem ze zrozumieniem zależności pomiędzy ISO, czasem naświetlania i przysłoną, będzie Ci ciężko przyswoić ten wpis; przeczytaj najpierw czym są parametry ekspozycji. Jest Rudo to blog fotograficzny, nie mogło zabraknąć tutaj artykułu o podstawach. 🙂

Przeczytane, zakodowane? Jedziemy dalej.

CZAS NAŚWIETLANIA – najważniejszy, kluczowy! To od niego zależy czy uda nam się utrzymać aparat stabilnie i zrobić ostre zdjęcie. Im krótszy czas naświetlania, tym bardziej prawdopodobnym jest wykonanie ostrej fotografii. Do fotografowania z ręki zalecam minimalny czas 1/160s, który, przy odrobinie wprawy, jest wystarczający. Jeśli pomieszczenie jest jasne, możesz skrócić go do 1/250s i wyżej.

PRZYSŁONA – jest to fizyczny otwór w obiektywie, który należy dostosować do oczekiwań. Jeśli chcesz rozmyć tło, zwiększ otwór, ustawiając go np. na f/2.8 czy f/3.2, jeśli zaś obiekty znajdujące się w różnej odległości od kadru, mają pozostać w polu ostrości, zwiększ wartość przysłony do np. f/11. Należy pamiętać, że im mniejsza liczba, tym większy fizyczny otwór, tym większa ilość światła pada na matrycę aparatu.

ISO – czułość matrycy polecam ustawić na samym końcu, dostosowując ją do poprzednich parametrów. Zwróć uwagę – im wyższa wartość ISO, tym więcej szumu na zdjęciach.

OSTROŚĆ – często bardzo lekko podchodzimy do korzystania z AF, wielu początkujących fotografów pozwala swojemu aparatowi wybrać punkt, w którym skupi się ostrość. Nie podchodź do tego tak lekko, nie, jeśli życzysz sobie najwyższej jakości. Zawsze poświęć chwilę na dokładne ustawienie ostrości, jeśli robisz portret, ostrość ma być na źrenicy, brew nie jest akceptowalna, nos też nie!

STABILIZACJA OBRAZU – coraz więcej aparatów i obiektywów ma wbudowaną funkcję stabilizacji obrazu (Canon – IS, Nikon – VR), jeśli jesteś jednym ze szczęśliwców, upewnij się, że jest włączona.

Często w przypadku fotografowania telefonem, nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo brudny jest obiektyw naszego aparatu, nie inaczej wygląda to w standardowych lustrzankach czy aparatach kompaktowych. Szkło obiektywu musi być więc krystalicznie czyste, zadbaj także o czyszczenie matrycy, jeśli często zmieniasz obiektywy.

PO DRUGIE – STATYW

Odpowiedź na zapytanie jak robić ostre zdjęcia nie jest jednoetapowa! Ostre zdjęcie równa się zdjęcie nieporuszone. Dlatego tak ważne jest, aby, w miarę możliwości zawsze unieruchomić aparat. Jeśli masz statyw, świetnie. Możesz także wykazać się kreatywnością i użyć stołu, woreczka z piaskiem, ramienia męża czy mocno naprężonego sznurka. W sieci jest cała masa tutoriali DIY. Statyw to jednak dopiero połowa sukcesu – naciskając spust migawki, wprawiasz aparat w drgania. Nie jest to oczywiście tak katastrofalny efekt, jak fotografowanie „z ręki”, ale można zredukować drgania do minimum, poprzez: wężyk spustowy, pilot do aparatu albo, jeśli nie posiadasz żadnego z nich, samowyzwalacz.

Statyw pozwala wydłużyć czas naświetlania, bez szkody dla jakości. Jeśli z kolei wydłużysz czas, możesz obniżyć wartość ISO i ponownie podnieść jakość zdjęcia.

Mam dla Ciebie coś specjalnego. Ten e-book pomoże Ci ogarnąć podstawy fotografii w 1 GODZINĘ. Teraz udostępniam go zupełnie za darmo! Jeżeli: jesteś „świeżakiem” w temacie foto

nie wiesz jak zacząć

przytłaczają Cię techniczne aspekty fotografii

boisz się trudnych pojęć

masz mało czasu

rozumiesz niektóre podstawy fotografii, ale nie umiesz ich połączyć TEN PORADNIK JEST DLA CIEBIE!

PO TRZECIE – WYOSTRZANIE W PROGRAMIE GRAFICZNYM

Jeżeli rozumiesz jak działa Twój aparat, prawidłowo dostosowałeś parametry, a na dodatek użyłeś statywu i samowyzwalacza, powinieneś mieć teraz, jak to się paskudnie mówi, zdjęcia ostre jak żyleta. Wiadomo jednak, że czasem sprzęt nie spełnia naszych oczekiwań, poza tym kto powiedział, że nie można udoskonalić rzeczywistości? Tutaj z pomocą przychodzą nam programy graficzne. Nie musisz mieć najnowszej wersji Photoshopa! Z wyostrzeniem świetnie poradzi sobie edytor zdjęć online np. Be Funky. W Photoshopie wystarczy zastosować krok 3 z tego tutoriala lub skorzystać z Maski Wyostrzającej (Unsharp Mask).

Kolejne, niecierpiące zwłoki pytanie brzmi:

JAK ROBIĆ OSTRE ZDJĘCIA W RUCHU

Pytanie to może dotyczyć na przykład uchwycenia ruchliwego dziecka (istnieją w ogóle dzieci statyczne?), kogoś w biegu, ptaków czy jadącego pojazdu. Chodzi o to, aby dobrać odpowiednio krótki czas naświetlania i zamrozić ruch. Dzięki temu ruchomy obiekt na zdjęciu będzie ostry i wyraźny, a zdjęcie przyciągnie uwagę.

Ciężko podać konkretne parametry, jakie przyniosą sukces, ale zasada jest prosta – im szybciej porusza się obiekt, którego ruch chcemy zamrozić na zdjęciu, tym krótszy czas naświetlania. Dla dziecka powinno wystarczyć 1/250, a dla pociągu będzie to prawdopodobnie nie mniej niż 1/1000.

Mam nadzieję, że powyższy tekst odpowiedział na Twoje pytanie jak robić ostre zdjęcia? Nieważne czym fotografujesz: lustrzanką czy cyfrówką. Nieważne czy zależy Ci na zdjęciu ostrym w ruchu czy portrecie. To kompleksowy poradnik, na pewno znajdziesz tutaj potrzebne podpowiedzi.

Przeczytaj również bardzo przydatny artykuł o 3 głównych przyczynach nieostrych zdjęć.

Wartościowy artykuł? Popchnij go dalej:

Optyczne.pl

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Kurs obsługi lustrzanki i bezlusterkowców

Obsługa aparatu fotograficznego dla wielu osób stanowi wielki problem. Nie uczono nas w szkole, czym są przysłona, czas naświetlania czy korekcja ekspozycji. Aby świadomie fotografować, aby wykorzystać możliwości, jakie daje lustrzanka cyfrowa, trzeba się tego nauczyć.

Kursy są najskuteczniejszym sposobem nauki, blisko 10 razy efektywniejszym niż samodzielne czytanie instrukcji i książek. Możliwości uczenia się od doświadczonego nauczyciela i zadawania na bieżąco pytań nie da się zastąpić wiedzą „internetową”. Kurs w Akademii Nikona gwarantuje najlepszą jakość. Jedyne, co uczestnik musi, to chcieć się uczyć.

Co sądzicie o Nikonie D40 oraz D40x

robertwronski wrote: PizMc wrote: Jak to mówią: szukanie i myślenie nie boli po co w ogóle zakładać JAKIEKOLWIEK wątki BO WSZYSTKIE SĄ W NECIE!!!! aren’t they??(…)

robertwronski, trafiłeś w sedno!!!

Dodam tylko od siebie, że właśnie takim gadaniem (jak kolega PizMc i wielu innych, gdy mają gorszy dzień ) onieśmielacie niektórych (w tym poniekąd mnie) do pytania o sprawy ważne, w których moglibyście koledzy pomóc, bo od tego jest w końcu forum.

Oczywistym jest, że niemal każdy wątek gdzieś tam już w necie istnieje, oczywistym też jest, że w wyszukiwarce można znaleźć wiele poruszonych już wcześniej spraw, ale jak ktoś pyta “jestem początkujący, zastanawiam się nad aparatem A lub aparatem B” to tych konfiguracji A i B jest tak wiele, że niekoniecznie oba te aparaty były już porównywane, a wyłuskanie z archiwum kilku opinii o aparacie A i B z różnych, przepełnionych offtopicami, wątków wcale nie musi być łatwe… Ale większość zaraz powie “to już było”, a zazwyczaj jest tak, że owszem było, ale coś podobnego, niekoniecznie to. Owszem, czasem faktycznie coś się powtarza, ale mam wrażenie, że wielu z Was nadużywa odsyłania do archiwum. Ciekawą sprawą zresztą jest ten zadziwiająco długi wątek, gdzie cierpliwość forumowiczów do odpowiadania na wiele “laickich” pytań osiągnęłą niemalże apogeum zeszłego roku – i o to chodzi! Rozmawiajmy o czym się da, na tym polega forum! A jak Wam się nie chce, to nie piszcie;-)

P.S. Mam nadzieję, że nikogo nie uraziłem, starałem się pisać bezosobowo, a niech każdy odniesie to do siebie wg własnego sumienia;-)

키워드에 대한 정보 nikon d40 jak robić dobre zdjęcia

다음은 Bing에서 nikon d40 jak robić dobre zdjęcia 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Nikon D40 Instructional Guide By QuickPro Camera Guides

동영상
공유
카메라폰
동영상폰
무료
올리기

Nikon #D40 #Instructional #Guide #By #QuickPro #Camera #Guides

YouTube에서 nikon d40 jak robić dobre zdjęcia 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Nikon D40 Instructional Guide By QuickPro Camera Guides | nikon d40 jak robić dobre zdjęcia, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.