당신은 주제를 찾고 있습니까 “nauka gry w tenisa stołowego – Podstawy gry w tenisa stołowego z Aleksandrą Falarz – Strefa Ruchu Książenice“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://th.taphoamini.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: th.taphoamini.com/wiki. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Strefa Ruchu Książenice 이(가) 작성한 기사에는 조회수 36,065회 및 좋아요 340개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
nauka gry w tenisa stołowego 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Podstawy gry w tenisa stołowego z Aleksandrą Falarz – Strefa Ruchu Książenice – nauka gry w tenisa stołowego 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Zadanie zostało sfinansowane ze środków Narodowego Instytutu Wolności.
nauka gry w tenisa stołowego 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Trening tenisa stołowego dla początkujących | Poradnik
Na początkowym etapie nauki gry istotna jest konsekwencja i cierpliwość. Należy poświęcić dużo czasu na grę elementów regularnych. Dzięki temu …
Source: maciej-mats.com
Date Published: 7/23/2021
View: 8475
Tenis stołowy – zabawy i gry oswajające z piłeczką i rakietką …
Nauka przebicia prostego. Tenis stołowy – zabawy i gry oswajające z piłeczką i rakietką. Nauka przebicia prostego.
Source: zpe.gov.pl
Date Published: 9/24/2021
View: 5437
Korepetycje tenis stołowy – Nauka tenisa stołowego na …
Nauka gry w tenisa stołowego zwanego ping pongiem. Ogłoszenia korepetycji w ogólnopolskiej bazie e-korepetycje.net.
Source: www.e-korepetycje.net
Date Published: 6/2/2022
View: 5655
Lekcje ping-pong, poziom: Początkujący – 12 nauczycieli
Chętnie pogram w tenisa stołowego, będe dobrym sparingpartnerem na mecze ligowe. … Jestem pasjonatem gry i nauki tenisa ziemnego. teren działań to w …
Source: www.superprof.pl
Date Published: 4/29/2022
View: 9927
주제와 관련된 이미지 nauka gry w tenisa stołowego
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Podstawy gry w tenisa stołowego z Aleksandrą Falarz – Strefa Ruchu Książenice. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 nauka gry w tenisa stołowego
- Author: Strefa Ruchu Książenice
- Views: 조회수 36,065회
- Likes: 좋아요 340개
- Date Published: 2020. 9. 2.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=I8yqM92Bic8
Trening tenisa stołowego dla początkujących
Zaczynasz przygodę z tenisem stołowym? A może chcesz poprawić technikę swojej gry? Niezależnie od tego, na jakim poziomie zaawansowania jesteś, warto uporządkować swoją wiedzę. W tym wpisie znajdziesz wiele przydatnych informacji. Uchwyt rakietki. Technika wykonywanych uderzeń. Poruszanie się przy stole. Cenne rady i podpowiedzi. Filmy video. Wszystko to, co istotne w temacie trening tenisa stołowego dla początkujących.
Trening tenisa stołowego dla początkujących: wstęp
Tenis stołowy to sport, w którym na końcowy sukces składa się bardzo wiele czynników. Przygotowanie techniczne, taktyczne, motoryczne i mentalne. Każdy z tych elementów jest istotny. W tym wpisie skupię się przede wszystkim na technice gry. I teraz pytanie: co to właściwie oznacza? Kiedy można powiedzieć, że ktoś gra poprawnie technicznie?
Jak grać poprawnie technicznie
Gram w tenisa stołowego już od 26 lat. Jako zawodnik miałem styczność z wieloma trenerami. Nie tylko z Polski. I usłyszałem dużo różnych uwag dotyczących mojej techniki. Łokieć wyżej. Trzymaj rakietkę inaczej. Załóż czopa. Graj bliżej stołu. Graj dalej od stołu. Niektóre z tych podpowiedzi cenię sobie do dzisiaj. Niektóre z nich były kompletnie bez sensu.
Na podstawie własnych doświadczeń jako zawodnik, a obecnie jako trener, doszedłem do istotnego wniosku. Poprawnie technicznie nie musi oznaczać ładnie dla oka. Poprawnie technicznie nie oznacza tak samo jak Vladimir Samsonov albo Ma Long. Tenis stołowy to nie jest arkusz Excel czy Word. Nie ma tu funkcji kopiuj i wklej. To nie takie proste.
Na początkowym etapie szkolenia, szczególnie u dzieci, należy poświęcić dużo czasu na technikę poszczególnych uderzeń. Odpowiednie trzymanie rakietki, półwolej forhend i bekhend. To oczywiście niezwykle istotne. Przychodzi jednak taki moment, że zawodnik wręcz powinien znaleźć swój styl, swój sposób gry.
Szukaj swojej drogi
Dla mnie poprawnie technicznie oznacza skutecznie. Im bardziej wszechstronnym się jest zawodnikiem, tym lepiej. Ale to, czy łokieć jest trochę za wysoko albo za nisko… Czy to ma aż tak istotne znaczenie? To nie skoki narciarskie, nie ma tu dodatkowych punktów za styl. Ważne jest, aby ewentualne drobne błędy w technice nie zaburzały/ ograniczały płynności w grze. To jednak sport indywidualny. Każdy człowiek jest inny i ma różne predyspozycje. Pamiętaj o tym. Jako trener staraj się być elastyczny w tej kwestii.
Jesteś zawodnikiem i zastanawiasz się teraz, jak sam masz do tego podejść? Podobnie. Zachowaj balans. Poprawiaj jakość i technikę swoich uderzeń. Podglądaj lepszych od siebie. Ale nie staraj się ich kopiować. To ty masz się czuć komfortowo i to ty masz wierzyć w to, że taka czy inna zmiana w twojej technice podniesie poziom twojej gry.
Podstawowe uderzenia w tenisie stołowym
Temat tego wpisu to trening tenisa stołowego dla początkujących. Dlaczego to podkreślam? Alfabet zaczyna się od litery „A”, nie od „P” albo „J”. Niezależnie od tego, czy jesteś trenerem czy zawodnikiem, pamiętaj o tym. Najpierw należy opanować podstawowe uderzenia, nauczyć się kontrolować piłeczkę i umieć utrzymać ją długo na stole. Tu liczy się konsekwencja i cierpliwość.
Uchwyt rakietki i pozycja
Zacznijmy od uchwytu rakietki. Jak należy ją trzymać? Najprościej położyć rakietkę na stole i złapać ją w sposób zaprezentowany na filmiku poniżej. To uchwyt tzw. europejski, najpopularniejszy i to na grze właśnie tym uchwytem się skupimy.
Wyróżnia się jeszcze uchwyt azjatycki (piórkowy). Tak trzyma rakietkę Wang Zeng Yi, urodzony w Chinach wielokrotny reprezentant Polski.
Uchwyt azjatycki (piórkowy)
Pozycja wyjściowa. Stopy rozstawione szeroko, kolana lekko zgięte, tułów pochylony do przodu. Istotne, aby ciężar ciała przenieść na przednią część stóp. To ułatwia dynamiczne poruszanie się przy stole i wspiera wykonywanie uderzeń. Pilnuj tego! Jeżeli twój zawodnik albo ty sam będziesz „siedział” i utrzymywał ciężar ciała na piętach, znacząco utrudni to grę. Stracisz równowagę i automatycznie odsuniesz się od stołu, czego należy unikać.
Stajemy z prawą nogą lekko wysuniętą do przodu w przypadku zawodników leworęcznych i lewą nogą u zawodników praworęcznych. To ustawienie tzw. forhendowe.
Serwis
Serwis to jedyne uderzenie, na które twój przeciwnik nie ma wpływu. Ilość możliwości jest bardzo duża, ale skupię się na podstawowym, prostym podaniu. Zaczynamy od „A”, nie od „J”, pamiętasz?
A więc należy podrzucić piłeczkę na wysokość co najmniej 16 cm pionowo do góry. Po uderzeniu najpierw powinna odbić się na twojej połowie stołu, a następnie po drugiej. Ale to już wiesz.
Szczegółowe instrukcje dotyczące nauki serwisu, włącznie z filmem szkoleniowym, znajdziesz w artykule https://maciej-mats.com/jak-dobrze-serwowac-w-tenisie-stolowym/ .
Przebicie w tenisie stołowym
Przebicie. Podcięcie. Podcinka. Kosa. Ludzie różnie nazywają to uderzenie. Zostańmy jednak przy przebiciu. To zagranie niezwykle istotne, któremu wielu trenerów poświęca zdecydowanie za mało uwagi. Jest ważne szczególnie przy późniejszym doskonaleniu odbioru serwisu. A to właśnie serwis i odbiór często decydują o tym, kto odchodzi od stołu zwycięsko.
Wiem. Trening przebicia może być nudny. Ale to kwestia odpowiedniego zróżnicowania elementów i, a może przede wszystkim, świadomości. Świadomości, że na tenis stołowy trzeba patrzeć jako całość. I przebicie jest jego ważną częścią.
Jak je poprawnie wykonywać? Zachowaj pozycję wyjściową. Staraj się lekko „przejechać” okładziną po piłeczce. Obejrzyj filmik poniżej.
Zwróć uwagę na pracę nóg. Przy grze krótkiej robimy krok do przodu prawą nogą (zawodnik praworęczny) lub lewą nogą (zawodnik leworęczny). To ważne! Dzięki temu jesteśmy bliżej piłeczki. A to zwiększa kontrolę naszego uderzenia.
Półwolej i topspin
Grając półwolej ważne jest, aby skupić się na odpowiednim ustawieniu całego ciała. Ręka zgięta w łokciu. Odpowiednia pozycja. Skup się na kontroli uderzenia i powtarzalności. Jak wykonywać sam ruch: zobaczysz na filmie poniżej.
Topspin to zagranie trudniejsze, na wyższym poziomie. Zacznij go ćwiczyć kiedy twoi podopieczni bądź ty sama/sam opanujesz już przebicie i półwolej. Topspin wymaga pracy całego ciała. Dodajesz w nim więcej tzw. górnej rotacji. Staraj się „przytrzymać” piłeczkę na okładzinie trochę dłużej, niż przy zagraniu półwolejem.
Inaczej wykonuje się atak z piłki z górną rotacją, a inaczej z rotacją dolną (po przebiciu przeciwnika).
Przy zagraniu z piłki podciętej staraj się zejść nisko na nogach. Pomóż sobie poprzez zrobienie lekkiej „pompki”, wykonując uderzenie. Szczególnie przy zagraniu forhendowym. Pamiętaj o pracy całego ciała.
Jak trenować?
Omówiliśmy już podstawowe uderzenia, które pasują do tematu trening tenisa stołowego dla początkujących. Teraz przejdźmy do tego, jak należy trenować.
W początkowej fazie gramy głównie po przekątnej stołu. Kontrola i ilość powtórzeń jest niezwykle istotna. Z czasem wprowadzaj grę po prostej. Pamiętaj zarówno o stronie forhendowej jak i bekhendowej. Im więcej umiesz ty bądź twoi podopieczni, tym trudniejsze warianty możesz wprowadzać. Jakie? O tym w dalszej części tego wpisu.
Trening na wiele piłek w tenisie stołowym
Chińczycy od lat dominują w tenisie stołowym. Dzieci zaczynają grać już w wieku 3-4 lat. Przez pierwsze dwa lata trenują TYLKO na „wiele piłek” (przykładowe ćwiczenia zobaczysz w filmiku poniżej) . Koncentrują się na pewności i kontroli uderzeń oraz na pracy nóg. Cierpliwość i świadomość, pamiętasz? Wszystko w swoim czasie.
Jaka jest główna zaleta tego treningu? Ilość zagrań, jaką możemy wykonać podczas jednej sesji. Wyobraź sobie dwójkę nastolatków, którzy pierwszy raz trzymają rakietkę do tenisa stołowego. Grają ze sobą. Jak myślisz, ile razy uda im się zagrać np. półwolej po przekątnej? Błędów będzie dużo. Bardzo dużo.
I teraz druga sytuacja. Przy stole staje trener z koszem pełnym piłeczek. Przeprowadza z wcześniej wspomnianymi nastolatkami trening na wiele piłek. Efektywność i intensywność takich zajęć będzie na dużo wyższym poziomie. Zawodnicy mogą skupić się na poszczególnych uderzeniach.
Nie zawsze mamy możliwość, aby przeprowadzać tego typu trening. Jeden trener/sparingpartner pracujący tylko z dwójką zawodników to idealne rozwiązanie. Chcę tylko zaznaczyć, że takie zajęcia spełniają bardzo istotną rolę. I to na każdym poziomie zaawansowania.
Bez względu na to, czy jesteś trenerem czy sam chcesz podnieść poziom swojej gry. Ważne, abyś opanował umiejętność prowadzenia treningu na wiele piłek. A jak nie bardzo masz taką możliwość, możesz zainwestować w…robota. To świetny pomocnik w codziennym treningu.
Trening tenisa stołowego dla początkujących: ćwiczenia
Poniżej lista elementów tzw. regularnych. W treningu dla początkujących albo dla osób chcących poprawić pewność i technikę uderzeń, dobrze skupić się przede wszystkim na tego typu ćwiczeniach. Grając je, poprawisz kontrolę nad piłeczką oraz poruszanie się przy stole.
2xF, 2xB
B, Fśr, B, F
F, Fśr, F, 2xB
2xB, Fo, Fśr
2xF, B, F, 2xB
F, Fśr
B, Fśr
F, B
Już tłumaczę 🙂
F – forhend
B – bekhend
Fśr – forhend grany ze środka stołu
Fo – forhend grany ze strony bekhendowej
2x – dwa zagrania z tego samego miejsca
Na filmiku poniżej możesz zobaczyć, jak poprawnie grać ćwiczenie nr 1 oraz tzw. kopertę. W zależności od poziomu zaawansowania, można te elementy grać przebiciem, półwolejem bądź atakiem topspinowym. Czas trwania jednego ćwiczenia: od 6 do 10 minut.
Zabawy z piłeczką
W treningu tenisa stołowego dla początkujących, a w szczególności u dzieci, istotną rolę odgrywają różnego typu zabawy. Dlaczego? W tenisie stołowym liczy się dobra koordynacja oko-ręka. Zabawy z piłeczką pomagają lepiej zrozumieć rotację, zachowanie piłeczki i kąty odbicia. Poprawiają tzw. czucie piłki. Przykładowe ćwiczenia w filmiku poniżej.
Podsumowanie
Na początkowym etapie nauki gry istotna jest konsekwencja i cierpliwość. Należy poświęcić dużo czasu na grę elementów regularnych. Dzięki temu możemy skupić się na technice uderzenia, pracy nóg i powtarzalności. To jak przygotowywanie fundamentów przy budowie domu. Im będą solidniejsze, tym większa możliwość rozbudowy. Jeżeli jednak zrobisz to niedokładnie i za szybko przejdziesz na wyższe piętra (trudniejsze zagrania) , cała konstrukcja (twoja gra) będzie niestabilna. Mało tego. To grozi zawaleniem całego budynku!
Jak już wiesz, Chińczycy bardzo dużo czasu poświęcają na trening podstawowych uderzeń. Dzięki temu zawodnicy zdobywają pewność, kontrolę i wysoką jakość poszczególnych zagrań. Przechodzą do kolejnych etapów szkolenia dopiero wtedy, gdy ich pingpongowe fundamenty są bardzo solidne.
Kiedy nauczysz się już podstaw, postaraj się zagłębić w temat taktyki gry. To pomoże Ci w pełni zrozumieć, jak dobrze grać w tenisa stołowego i nad jakimi zagraniami warto jeszcze popracować.
Starałem się jak najlepiej przybliżyć Tobie najistotniejsze kwestie związane z treningiem tenisa stołowego dla początkujących. Jeżeli masz jakieś pytania, śmiało! Napisz do mnie, formularz kontaktowy znajdziesz na stronie głównej.
Znalazłaś/znalazłeś tutaj przydatne informacje? Udostępnij ten wpis w swoich mediach społecznościowych.
Jeżeli szukasz trenera tenisa stołowego w Warszawie, formularz kontaktowy znajdziesz na stronie „Trener”.
-Mats
Tenis stołowy – zasady. Jak grać w ping-ponga?
Do rozgrywek w tenisa stołowego dopuszczeni są wszyscy. Zasady gry są proste. W skrócie cała gra polega na odbijaniu piłki w taki sposób, aby nie dać przeciwnikowi (lub przeciwnikom) zdobyć punktu. Jednocześnie należy uderzać piłkę tak, aby nasz rywal nie dał rady jej obronić. Jeśli popełnimy błąd, przeciwnik zdobywa punkt. Do gry potrzebny jest specjalny stół, rakiety oraz piłeczki. Poznaj zasady gry w tenisa stołowego.
Podstawowe zasady gry w tenisa stołowego
Tenis stołowy – popularnie nazywany ping-pongiem – to jedna z najpopularniejszych gier na świecie. Choć z pozoru nie wydaje się trudna, wymaga sporo skupienia, refleksu i kondycji. Osoby, które nigdy nie grały w ping-ponga, mogą kojarzyć go z “leniwym podawaniem sobie piłeczki za pomocą stołu i rakietek”. Jednak prawdziwa gra w tenisa stołowego nie ma nic wspólnego z lenistwem. Podczas meczu rywalizują ze sobą dwie osoby albo dwie drużyny składające się z dwóch osób. Wszystko zależy od rodzaju rozgrywek.
Zawodnicy mają między sobą stół, który jest podstawą gry. Ich zadaniem jest przebijanie piłki do tenisa stołowego w taki sposób, aby odbiła się ona na polu przeciwnika i jednocześnie nie została przez niego odegrana. Jeśli przeciwnik już da radę odegrać piłkę, to jego odegranie to powinno przynieść błąd. Właśnie w takich sytuacjach zdobywamy punkt. W ping-ponga gra się za pomocą specjalnej rakietki do tenisa stołowego. Do gry wymagany jest także stół do tenisa o konkretnych wymiarach i kształcie.
Ping-pong – zasady gry
Mecz zaczyna się od wprowadzenia piłki do gry (to, kto serwuje, wybierane jest losowo). Zawodnik rozpoczynający wprowadza piłkę za pomocą podania. Podanie to podrzucenie piłki i uderzenie jej rakietką w taki sposób, aby najpierw odbiła się raz od naszej połowy stołu, a następnie odbiła się bezpośrednio na polu przeciwnika. Jeśli odbieramy piłkę, musimy zrobić to w taki sposób, aby najpierw trafiła w pole rywala. Piłka może odbić się od siatki, a dopiero potem trafić na drugą połowę stołu. Akcja trwa do momentu, w którym któryś z zawodników nie odbije piłki lub popełni błąd.
Punkty w tenisie stołowym przyznawane są gdy:
przeciwnik nie wykona prawidłowego podania albo odbioru,
piłka po uderzeniu przez rywala nie dotknie pola zawodnika odbierającego,
przeciwnik uderzy piłkę więcej niż jeden raz,
poruszy powierzchnię gry i wpłynie tym samym na przebieg meczu,
wolna ręka (ta, którą nie trzymamy rakiety) dotknie powierzchni stołu,
oraz wtedy, gdy przeciwnik nie da rady odbić prawidłowo zagranej piłki.
W tenisa stołowego zazwyczaj gra się do trzech wygranych setów. Na imprezach wyższej rangi mecze trwają jednak do czterech. Jeden set wynosi 11 punktów. Wygrywa go ta osoba, która jako pierwsza osiągnie właśnie tę liczbę. Jednak jeśli gracze mają po 10 punktów, to wygrywa osoba, która jako pierwsza uzyska dwupunktową przewagę. Co dwa punkty zmienia się osoba podająca piłkę. W przypadku mocno wyrównanego stanu seta następuje gra na przewagi, a więc zmiana osoby serwującej następuje co punkt. Cały mecz wygrywa zawodnik, który pierwszy wygra niezbędną do zwycięstwa liczbę setów.
Co zasady tenisa stołowego mówią o przedmiotach niezbędnych do gry?
Stół do ping-ponga musi posiadać konkretne wymiary: 2,74 metra długości oraz 1,53 metra szerokości. Dokładnie pośrodku musi znajdować się siatka, zawieszona na poziomie 15,25 cm. Jej dół musi znajdować się jak najbliżej blatu stołu, a całość powinna być zamontowana specjalnymi zaciskami. Krawędzie stołu muszą być zaznaczone białymi liniami. Z kolei piłka powinna być matowa i pomarańczowa lub biała.
Rakiety mogą mieć dowolny kształt i masę. Deska musi być jednak sztywna i z jednej strony podścielona okładziną. Im lepsza jakość sprzętu do gry, tym dłużej będzie nam on służyć, warto więc wiedzieć, jak wybrać rakietę do tenisa stołowego. A ponieważ ping-pong jest dynamicznym sportem i zmusza zawodników do częstych podbiegów, to należy też zaopatrzyć się w buty do gry w tenisa.
Polub artykuł 55 Komentarze Udostępnij
Jak serwować w tenisie stołowym?
Mogłoby się wydawać, że gra w ping-ponga jest prosta i nie wymaga szczególnej wiedzy ‒ wszak tenis stołowy jest popularny zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Jednak na amatorskim poziomie zdarza się, że zawodnicy nie są w pełni świadomi zasad i grają niejako „na własnych warunkach”. Jednymi z najczęściej popełnianych błędów są błędy serwisowe. Podpowiadamy, jak ich unikać oraz na co zwrócić uwagę podczas nauki serwisu.
Jak serwować w tenisie stołowym zgodnie z przepisami?
Zasady związane z serwisem w tenisie stołowym nie są szczególnie skomplikowane. Każdy nowy punkt rozpoczyna się podaniem, czyli takim uderzeniem rakietką w piłkę, aby ta najpierw odbiła się na połówce stołu serwującego, następnie przeleciała nad siatką i spadła na połówkę stołu odbierającego. W przypadku gry podwójnej założenie jest takie, że piłka musi najpierw odbić się na prawej połowie strony serwującego, a następnie na prawej połowie strony odbierającego.
Wbrew ustalonym regułom jest tzw. serwowanie z ręki, czyli bez podrzutu. Jest to bardzo częsty błąd popełniany przez amatorów. Zgodnie z przepisami zawodnik serwujący powinien podrzucić piłkę pionowo do góry, bez nadawania rotacji, co najmniej na wysokość 16 cm (czyli niewiele ponad wysokość siatki, która sięga 15,25 cm). Istotne jest również to, że od momentu podrzucenia piłki do jej uderzenia powinna ona znajdować się powyżej poziomu powierzchni stołu oraz za linią końcową osoby podającej.
Niedozwolone jest natomiast ukrywanie zamiaru wykonania serwisu. Dawniej nie było to uregulowane przepisami, ale od 2002 roku obowiązuje zasada, że piłeczka musi być cały czas widoczna dla gracza odbierającego. Podczas serwisu nie można jej zatem zakrywać wolną ręką.
Jak się nauczyć prawidłowego serwowania w ping-pongu?
Jeśli wiesz już, jak serwować w ping-pongu zgodnie z przepisami, powinieneś dowiedzieć się, jak powinna przebiegać nauka serwisu oraz jakie są podstawowe rodzaje podania.
Tak, jak w każdej dyscyplinie sportowej, tak i w ping-pongu początki nie zawsze są łatwe, zwłaszcza jeśli chcesz się nauczyć grać prawidłowo technicznie i zgodnie z obowiązującymi zasadami. Jeśli chodzi o naukę serwisu, to najlepiej podzielić ją na kilka podstawowych etapów, które należy realizować krok po kroku. Są to:
serwis bez piłeczki ‒ skup się na imitacji ruchu, który będziesz wykonywać podczas gry. Najlepiej rozpocząć imitowanie uderzenia ze strony bekhendowej (w kierunku uderzenia skierowany jest grzbiet ręki), a dopiero później z forhendowej. Wykonuj ruchy imitujące podrzut piłeczki, a następnie drugą ręką, trzymając rakietkę, poprowadź ruch do przodu. Takie ćwiczenie pozwoli wypracować odpowiednią koordynację ruchu i timing;
serwis z piłeczką ‒ po wykonaniu pierwszego ćwiczenia należy przejść do kolejnego, tym razem już z piłeczką. Zasada jest prosta ‒ wykonuj te same ruchy serwisowe, najpierw ze strony bekhendowej, a później forhendowej, starając się trafić w piłeczkę w taki sposób, by ta odbiła się najpierw na twojej połówce stołu, a następnie na drugiej;
serwis kontrolowany ‒ na tym etapie zwracaj już większą uwagę na to, by podrzut piłeczki był zgodny z przepisami, czyli na minimum 16 cm. Przed każdym uderzeniem wybieraj kierunek, w którym chcesz posłać piłkę. W dalszej kolejności staraj się kontrolować też długość uderzeń.
Powyższe ćwiczenia powinny pomóc w możliwie szybkiej nauce podstawowego serwisu, który pozwoli wprowadzać piłkę do gry i rozpoczynać wymiany.
Ping-pong ‒ gra wymagająca odpowiedniego sprzętu
Zdecydowanie trudniejszym zadaniem jest nauka serwisu rotacyjnego. W tym przypadku trzeba opanować taki ruch, który pozwoli nadać piłeczce rotację (postępującą, wsteczną lub boczną). Tego typu serwis jest również zdecydowanie trudniejszy do odbioru dla rywala. Trzeba jednak zaznaczyć, że do prawidłowego i efektywnego wykonania tego uderzenia nie wystarczy już zwykła rakietka do tenisa stołowego, ale lepszy sprzęt. Poszukując dobrej rakietki do ping-ponga, która pomoże w nadawaniu rotacji piłce, warto zwrócić uwagę przede wszystkim na przyczepność okładzin. Rakiety o wysokiej przyczepności są najlepsze, ale trzeba za nie zapłacić przynajmniej kilkadziesiąt złotych więcej od tych podstawowych. Wysokiej jakości rakietki do ping-ponga produkują m.in. Tibhar, Joola czy Pongori.
Polub artykuł 1 Komentarze Udostępnij
Czym się różni tenis stołowy od ping-ponga?
Wiele osób myli te dwie różne dyscypliny. Pierwsza z nich jest sportem rozgrywanym na igrzyskach olimpijskich od 1988 roku w Seulu,a pierwsze oficjalne mistrzostwa świata odbyły się w 1926 r. w Londynie. Zaś dopiero od 2011 roku wprowadzono Mistrzostwa Świata w ping-pongu i cieszą się one dużą popularnością.
Z pozoru gra wygląda bardzo podobnie, ale ci którzy kiedyś spróbowali obu sportów wiedzą, że jest to zupełnie coś odmiennego. Najważniejszą różnicą między tenisem stołowym a ping-pongiem jest sprzęt, czyli rakietka. W pierwszym z nich jest to deska i dwie specjalne gumowe okładziny: jedna w kolorze czerwonym, a druga w czarnym. Jest też dobierana dowolnie przez każdego zawodnika pod dany styl gry. Co ciekawe, od niedawna wprowadzono też okładziny o innych kolorach, np. zielonym, fioletowym. W drugim – deska ma podobny kształt, ale inną okładzinę – to bardzo drobny papier ścierny. I zawsze w kolorze niebieskim. Jest ona taka sama dla każdego gracza i pomiędzy setami następuje wymiana rakietek. Ta zasada jest przede wszystkim po to, żeby wszyscy grający mieli wyrównane szanse, ale pozwala też prowadzić dłuższe akcje i skuteczną obronę, zawodnicy mogą grać z dala od stołu. Papier ścierny upraszcza grę – nie ma tu tych podstępnych topspinów, bo rotacja nadana piłeczce to tylko 2 proc. tego, co w standardowej grze olimpijskiej. Stół oraz siatka są takie same, piłeczki jednak nie białe, lecz pomarańczowe. Punktacja również jest inna. W przypadku wieloletniej już dyscypliny gra się do 3 lub 4 wygranych setów. W każdym secie do 11 punktów. Gdy jednak dochodzi do wyniku 10 do 10 walczy się o przewagę dwóch punktów nad oponentem. Zaś w ping-pongu gra się do dwóch wygranych setów, każdy do 15 punktów, i nie ma wygranej na przewagi (czyli przy stanie 14:14 decyduje tzw. złoty strzał). Całkowitą nowością jest tzw. double point, o który w dowolnym momencie przed 12 punktem tylko raz w meczu może poprosić sportowiec i gdy zwycięży piłkę otrzymuje on dwa punkty, jeżeli przegra przeciwnik zdobywa tylko jeden. Myślę, że warto też wspomnieć o ogromnej różnicy w przygotowaniu fizycznym oraz technicznym. Zawodnicy z ścisłej czołówki światowej w tenisie stołowym są można powiedzieć atletami i z taką sprawnością fizyczną i motoryką mogliby uprawiać wiele innych sportów. Poświęcają oni całe życie na trening i pracę nad swoimi umiejętnościami techniki, taktyki, ale przede wszystkim kształcenie charakteru i wytrwałość w dążeniu do celu co przydaje się w codziennym życiu. Nie chce umniejszać ping-pongowi, ale w niego jest w stanie grać każdy i to wszystko nie ma tak dużego znaczenia. Można zacząć trenować w każdym wieku i nie potrzeba tak wielu czynników, aby osiągać sukcesy.
Maciej Kubik, kl. IIA
* praca wykonana w ramach zajęć z Edukacji Medialnej
Tenis stołowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tenis stołowy
Mecz tenisa stołowego Inne nazwy Ping-pong Główna organizacja Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego (ITTF) Charakterystyka Rodzaj sportu gra indywidualna, gra zespołowa Sport kontaktowy nie Liczba uczestniczących 2-4 Popularność Dyscyplina olimpijska tak, od 1988 Dyscyplina paraolimpijska tak, od 1960
Tenis stołowy (znany też jako ping-pong) – gra, w której uczestniczą 2 (gra pojedyncza – singel) lub 4 osoby (gra podwójna – debel, mikst), polegająca na odbijaniu piłeczki rakietką tak, by przeleciała nad siatką lub obok siatki na drugą połowę stołu. Piłeczka może uderzyć o stół tylko raz (na połowie przeciwnika), niedozwolone jest odbijanie piłeczki z powietrza, tak jak to ma miejsce w tenisie. Punkty przyznawane są m.in. za uderzenia, których przeciwnik nie odebrał. Tenis stołowy jest jedną z najpopularniejszych gier na świecie, biorąc pod uwagę liczbę zawodników uprawiających ten sport.
乒乓球 (Ping Pang Qiu) to oficjalna nazwa tenisa stołowego w Chinach, Hongkongu i na Tajwanie.
to oficjalna nazwa tenisa stołowego w Chinach, Hongkongu i na Tajwanie. 卓球 (Takkyu) to oficjalna nazwa tenisa stołowego w Japonii.
Informacje ogólne [ edytuj | edytuj kod ]
Współczesny tenis stołowy jest bardzo szybką grą, wymagającą od zawodników niezwykle energicznych ruchów i reakcji. Rozgrywka polega przede wszystkim na szybkości i rotacji nadawanej piłce, by sprawić przeciwnikowi jak najwięcej trudności przy jej odbiorze. Od 2001 roku, kiedy zasady tenisa stołowego miejscami dość istotnie się zmieniły, set rozgrywany jest do momentu, w którym któryś z zawodników zdobędzie 11 punktów (wcześniej 21). Zwykle gra się do 3 wygranych setów, lub 4 (na imprezach wyższej rangi, np. mistrzowskiej).
Tenis stołowy narodził się w Anglii w latach 80. XIX wieku. Z biegiem czasu, kiedy gra stawała się coraz bardziej popularna (szczególnie wśród zamożniejszych Anglików) postanowiono sprzedawać sprzęt do gry (wcześniej służyły do tego przedmioty używane codziennie). Wkrótce pojawiły się też popularne nazwy powstałe od charakterystycznego dźwięku odbijanej piłeczki, takie jak ping pong czy whiff whaff. Ta pierwsza została nawet zastrzeżona w 1901 roku przez angielskiego producenta sprzętu J. Jaques & Son Ltd. Ping pong był używany jako nazwa w czasie gry drogim sprzętem Jaquesa, choć w tym samym czasie inni producenci używali nazwy „tenis stołowy”. Podobna sytuacja miała miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdy Jaques sprzedał prawa do nazwy ping pong firmie Parker Brothers. Kolejną zmianę wprowadził James Gibb, angielski entuzjasta tenisa stołowego, który po wycieczce do USA w 1901 zaczął używać piłeczki z celuloidu. Ważna data dla tenisa stołowego to rok 1903, kiedy to E.C. Goode wprowadził okładziny przyklejane do deski. Na początku XX wieku gra bardzo szybko się rozwijała, nabywała kolejnych swoich zwolenników, a w 1902 odbyły się nawet nieoficjalne mistrzostwa świata. W 1921 został założony angielski Związek Tenisa Stołowego (ang. Table Tennis Association), a w 1926 powstała Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego (ang. International Table Tennis Federation). W Londynie odbyły się pierwsze oficjalne mistrzostwa świata w roku 1926. Kolejną przełomową datą dla tej dyscypliny sportu był rok 1988, kiedy to tenis stołowy po raz pierwszy pojawił się w programie igrzysk olimpijskich w Seulu.
Od pewnego czasu ITTF starała się tak zmienić reguły gry, by te były bardziej przejrzyste i zrozumiałe dla przeciętnego kibica czy telewidza. Po pierwsze piłki o średnicy 38 milimetrów zostały zastąpione piłkami 40-milimetrowymi. Ten zabieg nieco spowolnił grę, choć przez bardzo szybki dzisiejszy sprzęt i kleje tenis stołowy nadal jest trudny do oglądania w telewizji. Po drugie zmniejszono liczbę punktów potrzebnych do wygrania seta (obecnie – 11, poprzednio – 21). Trzecią bardzo istotną zmianą było zaostrzenie przepisów odnośnie do serwowania (wcześniej serwujący mogli łatwo zasłaniać piłkę), przez co zmniejszono przewagę zawodnika serwującego.
Rakietka do tenisa stołowego
Rakietka składa się z deski i dwóch specjalnych, gumowych (kauczukowych) okładzin. W rozgrywkach międzynarodowych dopuszczalne są tylko czerwono-czarne kolory okładzin na desce.
Deska składa się z zazwyczaj 5, czasem 3 lub 7 sklejek (bardzo rzadko z 1) i musi być zrobiona z co najmniej 85% z drewna. Pozostałe sklejki mogą być zrobione np. z karbonu, włókna szklanego czy kevlaru. Zobacz: Deska.
Zobacz: Okładzina.
Okładziny dzielimy na ofensywne, defensywne i allround (wszechstronne). Okładzina defensywna będzie miała lepszą kontrolę niż rotacje i przyspieszenie, natomiast okładzina ofensywna będzie miała lepsze przyspieszenie i rotację a gorszą kontrolę.
Powierzchnia stołu służącego do gry wynosi 9 × 5 stóp (2,74 × 1,525 metra). Jego wysokość wynosi 0,76 m. Stół musi być prostokątny, pomalowany na zielono, niebiesko lub czarno. Białe pasy na krawędziach powinny mieć szerokość 20 mm, a pasek przedzielający pola stołu powinien mieć szerokość 3 mm.
Siatka ma sześć cali (15,24 centymetra), a jej wysokość na środku stołu powinna wynosić 15,25 cm. Jej napięcie powinno być takie, żeby przy obciążeniu jej na środku ciężarem 100 g opuściła się o 10 mm. Piłeczka o masie 2,7 g jest wykonana z celuloidu lub z plastiku (ze względów ekologicznych wprowadzone w sezonie 2014/2015 – obowiązują w turniejach wojewódzkich, zależnie od związku i bezwzględnie okręgowych oraz rozgrywkach ligowych od 1 wzwyż – w niższych można jeszcze celuloidowymi), ma średnicę 40 mm i powinna być koloru białego bądź pomarańczowego (dopuszcza się dwukolorowe do nauki czytania rotacji). Upuszczona z wysokości 30 cm powinna się odbić od stołu na przynajmniej 23 cm. Wymiary rakietki nie są określone w przepisach gry, ale okładzina po przyklejeniu nie może być mniejsza niż blat deski. Okładzina musi być zatwierdzona przez ITTF (Międzynarodową Federację Tenisa Stołowego) i nie może nosić śladów modyfikacji. Deska może być dowolna. Przepisy bezwzględnie zabraniają klejenia rakietki spoiwami kauczukowymi. Obecnie można używać tylko klejów wodnych, na co podczas zawodów robi się testy.
Aby wygrać set, należy zdobyć 11 punktów (zmiana serwującego co 2 serwy). Przypadek 10:10 opisany jest niżej.
Rozpoczęcie gry [ edytuj | edytuj kod ]
Rozpoczęciem akcji w tenisie stołowym jest podanie (serwis) jednego z zawodników. Na najwyższym poziomie o tym, kto rozpocznie grę decyduje rzut monetą. Każdy z graczy serwuje po dwa razy na przemian, a gdy stan gry wyniesie 10:10 od tego momentu po razie, aż do uzyskania przez jednego z zawodników 2-punktowej przewagi (koniec seta). Od kilku lat zawody rozgrywa się wyłącznie do 11, ale już nie do dwóch lub trzech wygranych setów, a do trzech lub czterech (best of five, best of seven). W przypadku, gdy czas netto (kiedy piłeczka jest w polu gry) rozgrywania seta przekroczy 10 minut, a suma punktów zdobytych w secie przez zawodników jest mniejsza niż 18, przerywa się trwającą akcję i wprowadza się przyspieszony system gry:
pierwszy serwuje zawodnik, który serwował w przerwanej akcji
serwuje się na zmianę, po jednym serwisie
punkt zdobywa broniący (osoba, która nie serwowała), po 13 poprawnym odbiciu, lub w przypadkach opisanych w sekcji Przyznawanie punktu
Przyspieszony system gry może być również wprowadzony wcześniej, na prośbę obu zawodników. W przypadku wprowadzenia przyspieszonego systemu gry obowiązuje on również w każdym kolejnym secie.
Aby poprawnie zaserwować, należy podrzucić otwartą dłonią piłeczkę, pionowo do góry, na wysokość przynajmniej 16 cm, nie wolno uderzyć piłki pod powierzchnią stołu, musnąć siatki, a także nie wolno jej zasłaniać żadną częścią ciała ani ubioru, nie można także podrzuconej piłeczki złapać, oraz minąć osią rakietki toru lotu piłki (“machnąć się”).
Przyznawanie punktu [ edytuj | edytuj kod ]
Punkty są przyznawane za błędy w grze:
za pozwolenie, by piłka odbiła się dwa razy na jednej połowie
nieodbicie piłki, która raz odbiła się na jednej połowie
gdy piłka po odbiciu rakietką odbije się jeszcze raz od naszej połowy
podwójne odbicie piłki, jeśli jest celowe
odbicie piłki jakąś częścią ciała (nie dotyczy dłoni, która trzyma rakietkę)
odbicie piłki w ten sposób, by ta nie dotknęła połowy stołu przeciwnika
odbicie piłki bez uprzedniego odbicia się jej na naszej połowie (czyli odbicie piłki „z powietrza”, co jest dozwolone w tenisie ziemnym)
błędy podczas serwisu (opis poprawnego serwisu w akapicie Serwis )
) dotknięcie, lub poruszenie blatu stołu (nie dotyczy ręki grającej)
Odbicie piłki w taki sposób, by ta wróciła na pole odbijającego
Style trzymania rakietki [ edytuj | edytuj kod ]
Istnieją różne sposoby trzymania rakietki podczas gry. Różne style mogą być zakwalifikowane do dwóch głównych grup:
Shakehand (styl klasyczny) – sposób trzymania rakietki w ten sposób podobny jest do podania ręki, z tą różnicą, że wszystkie palce oprócz palca wskazującego powinny zamknąć uchwyt, a palec wskazujący winien zostać wyprostowany na stronie backhandowej. Styl dominuje praktycznie w całym obecnym tenisie stołowym.
Penhold (styl piórkowy) – w tym stylu rakietkę trzyma się między kciukiem i palcem wskazującym, z pozostałymi palcami z tyłu. Jest on stosunkowo popularny w Japonii, Chinach i Korei. Istnieją dwie największe odmiany, japońska(koreańska) z palcami prostymi po wewnętrznej stronie i chińska z palcami zgiętymi.
Style gry [ edytuj | edytuj kod ]
Styl atakujący – zawodnicy prezentujący ten styl gry starają się grać przede wszystkim silnym, rotacyjnym top spinem forehandowym. Zwykle prezentują też znakomitą pracę nóg, tak by grać przede wszystkim forehandem jak najmniej wykorzystując backhand. Grają też bardzo ofensywnie i efektownie.
Styl wszechstronny (allroundowy) z nastawieniem na atak – gracze prezentujący ten styl starają wykorzystać się niemal wszystkie zagrania istniejące w tenisie stołowym, tak aby zmylić przeciwnika. Często też prezentują znakomite umiejętności gry top spinem zarówno forehandem jak i backhandem.
Styl defensywny – jest to stary, wręcz staromodny styl gry, coraz mniej popularny. Polega na grze okładzinami z czopami na zewnątrz, tak aby ułatwić sobie odbiór mocnych i rotacyjnych zagrań. Jednocześnie możliwości ataku tego typu okładziną są znacznie ograniczone. W ostatnich latach pojawiła się odmiana stylu defensywnego zwana nowoczesną defensywą. Polega na grze okładziną defensywną po jednej stronie i okładziną ofensywną po drugiej stronie.
in – piłka uderzyła na stronę stołu przeciwnika, przeciwnik niewłaściwie odbił piłkę,
out – ostatni gracz uderzył piłkę i wyleciała poza stołem, punkt liczy się dla drugiego gracza,
net – ostatni gracz uderzył piłkę w siatkę. Net oznacza również sytuację, gdy w czasie podania (serwisu) piłka dotyka siatki, po czym dotyka połowy przeciwnika,
let – punkty nie są przyznawane żadnemu graczowi,
deuce – gdy obaj gracze mają po równo po 10 punktów, to gracz musi wygrać jeszcze 2 kolejne punkty,
love all – gra jest rozpoczęta. Gracze mają po 0 punktów,
game set – gdy set jest skończony,
match set – gdy gra jest zakończona.
Tenis stołowy a ping-pong [ edytuj | edytuj kod ]
W odróżnieniu od tenisa stołowego, ping-pong nie jest sportem olimpijskim. Do gry w ping-ponga używa się podobnych rakietek jak w tenisie stołowym, są jednak obłożone drobnym papierem ściernym. Podobne są też stół i siatka, piłeczki mają kolor pomarańczowy. Inna jest także punktacja – gra się do 2 lub 3 setów, w każdym do 15 punktów. W ping-pongu istnieje tzw. double point ball – raz w meczu można zmienić kolor piłki na biały[1].
Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]
Pięta W., Tenis stołowy na Górnym Śląsku w latach 1929-2004, Częstochowa 2005
dr Pięta W. mgr Roczek A. doc. Skrzypczak J., Z dziejów Akademickiego Związku Sportowego – tenis stołowy (1928-2008), Łódź 2010
Chrabąszcz W. – ITTF Handbook 2009-2010 – (Laws of Table Tennis)(Regulations for International Competitions).
zabawy i gry oswajające z piłeczką i rakietką. Nauka przebicia prostego
Uczeń:
zna ćwiczenia, które można wykonywać w domu (bez stołu tenisowego), a które pomagają w opanowaniu techniki gry.
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
Frontalna, praca w zespołach, strumieniowa, metoda realizacji zadań ruchowych: zabawowa, naśladowcza, zadaniowa; metoda nauczania ruchu: kompleksowa, syntetyczna.
Piłeczki do tenisa stołowego
Rakietki do tenisa stołowego
Stoły tenisowe
Drabinki
Podskoki. Z postawy rzucamy piłkę o podłogę – rozpoczynamy skakanie w tempie, w jakim piłka odbija się od podłogi.
Ćwiczenia mięśni grzbietu i ramion: z leżenia przodem dmuchamy piłeczkę jak najszybciej na zadanym dystansie (sposób poruszania – czołganie lub marsz na czworakach).
Ćwiczenia mięśni brzucha i nóg. W siadzie prostym trzymamy piłeczkę w jednej dłoni – wznosimy proste w kolanach nogi (siad równoważny) i przekładamy piłeczkę do drugiej ręki.
Ćwiczenie równoważne. Z postawy, odbijamy piłeczkę o ścianę, obracamy się przez prawe (następnie lewe ramię), chwytamy piłeczkę.
Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej. W siadzie prostym rozkrocznym dmuchnięciem toczymy piłeczkę, a następnie przez skłon tułowia w przód zabieramy ją i powtarzamy ćwiczenie.
Rozgrzewka. Ćwiczenia ramion. Podrzucamy piłeczkę do góry i staramy się chwycić ją oburącz, a następnie jednorącz. Przerzucamy piłeczkę z ręki do ręki.
Zabawy ożywiające. Bieg slalomem między stołami (dzieci biegną rzędem slalomem pomiędzy stołami). „Berek czworak”. Przy każdym stole ustawia się czworo uczniów. Zajmują pozycje na środkach boków stołu. Na sygnał nauczyciela dzieci poruszają się krokiem odstawno‑dostawnym pomiędzy stołami, w tę samą stronę, starając się złapać następnego kolegę. Zwracamy uwagę, by cały czas biegały w ustawieniu twarzą do stołu. Na gwizdek – zmiana kierunku biegu. Wygrywają dzieci, którym najwięcej razy udało się złapać (dotknąć) rywali.
Ćwiczenia oswajające z piłeczką i rakietką. Dzieci zabierają rakietki. Ustawiają się w parach przodem do siebie, rakietki trzymają za gumę w lewej dłoni. Równocześnie podają koledze swoją rakietkę (uchwytem w stronę partnera), „dają cześć” rakietce współćwiczącego, zabierają ją i przekładają do lewej ręki. Nauczyciel sprawdza prawidłowy chwyt rakietki, zwłaszcza ułożenie palca wskazującego.
Kładziemy rakietki na stołach tenisowych. Uczniowie siedzą w siadzie skrzyżnym ok. 3 m od stołu. Na sygnał nauczyciela, jak najszybciej biegną do stołu i zabierają swoją rakietkę. Wygrywają dzieci, które najszybciej zabrały rakietkę i wykonały prawidłowy chwyt.
Każde dziecko dostaje piłeczkę do tenisa stołowego, kładzie ją na rakietce i porusza się po sali, starając się, by piłeczka nie spadła.
Nadal trzymamy piłeczkę na rakietce. Przechodzimy do siadu, leżenia, wstajemy do postawy starając się utrzymać piłkę na rakietce.
Podbijamy piłeczkę forhendem i bekhendem w górę. Kto odbije najwięcej razy forhendem, a kto bekhendem? Próbujemy zmieniać stronę odbijającą rakietki po każdym odbiciu.
Podbijamy piłeczkę raz wysoko, raz nisko.
Ćwiczenie takie, jak w pkt.4, jednak teraz podbijamy piłeczkę w górę podczas zmieniania pozycji.
Ustawiamy się ok. 50 cm przed ścianą. W postawie odbijamy piłeczkę forhendem i bekhendem o ścianę. Stopniowo zwiększamy odległość. Zabawa: kto 10 razy odbije piłeczkę o ścianę z największej odległości. Piłka nie może upaść na podłogę.
Sztafety pingpongowe. Zawodnicy podzieleni na zespoły biorą udział w wyścigach. Cały czas podbijając piłeczkę na rakietce, wykonują określone zadania, np. bieg do półmetka, bieg z przejściem przez ławeczkę, bieg z przejściem pod płotkiem, wyścig z odbijaniem piłki w parach itd.
Nauka przebicia prostego. Nauczyciel pokazuje i objaśnia ruch uderzeniowy. Na sygnał prowadzącego dzieci przyjmują pozycję do uderzenia, po czym wracają do pozycji wyjściowej.
Uczniowie ustawiają się przy stołach. Puszczają piłkę na stół, a po odbiciu od powierzchni przebijają (przepychają) ją na drugą stronę. Partner łapie piłkę i powtarza ćwiczenie.
Wykonujemy teraz przebicie po rzucie od współćwiczącego (lub po podaniu od nauczyciela). Staramy się, by piłka po przebiciu upadła dokładnie na środek przeciwnej połowy.
Ćwiczymy przebicia między partnerami. Staramy się jak najdłużej utrzymać piłkę w grze (można urządzić konkurs „która para odbije więcej razy”). Nauczyciel koryguje błędy poszczególnych uczniów.
Podobne ćwiczenie jak w punkcie 13, lecz staramy się odbijać piłkę po przekątnej (najpierw forhendem, później bekhendem). Następnie jeden ćwiczący podaje piłkę po przekątnej, drugi po prostej.
Nauka tenisa stołowego na korepetycjach
Przedmiot Wszystkie przedmioty język angielski matematyka chemia język niemiecki język polski fizyka biologia – administracja aerodynamika aktorstwo algebra analiza matematyczna anatomia architektura astronomia automatyka badania operacyjne bazy danych BHP bibliotekoznawstwo bilard biochemia biofizyka biologia biologia molekularna biznes boks brydż budownictwo ceramika chemia doradztwo zawodowe druk 3D dziennikarstwo edukacja dla bezpieczeństwa efektywna nauka ekonometria ekonomia ekonomia matematyczna elektroenergetyka elektronika elektrotechnika emisja głosu energetyka energoelektronika ergonomia etyka etykieta biznesu farmacja filozofia finanse i rachunkowość fitness fizjologia fizjoterapia fizyka florystyka fotografia fryzjerstwo genetyka geodezja geografia geologia geometria wykreślna gospodarka przestrzenna gra na instrumentach grafika komputerowa historia historia sztuki hotelarstwo informatyka inżynieria chemiczna jazda konna jazda na deskorolce jazda na łyżwach jazda na nartach jazda na rolkach język afrikaans język akadyjski język albański język angielski język arabski język azerbejdżański język białoruski język bułgarski język chiński język chorwacki język czeski język dari język duński język egipski język esperanto język estoński język fiński język francuski język grecki język gruziński język hebrajski język hindi język hiszpański język holenderski język indonezyjski język islandzki język japoński język jidysz język kataloński język koreański język kurdyjski język litewski język łotewski język łużycki język macedoński język migowy język mongolski język niderlandzki język niemiecki język norweski język ormiański język osmański język paszto język perski język polski język polski dla cudzoziemców język polski dla cudzoziemców pro bono język portugalski język rosyjski język rumuński język serbski język słowacki język słoweński język sumeryjski język szwedzki język tajski język tamilski język turecki język tybetański język ukraiński język ukraiński pro bono język urdu język uzbecki język węgierski język wietnamski język włoski językoznawstwo joga kaligrafia karate konstrukcje inżynierskie kosmetologia kulinaria kultura antyczna kulturoznawstwo łacina literaturoznawstwo logika logistyka logopedia lotnictwo malarstwo i rysunek marketing matematyka matematyka dyskretna matematyka wyższa mechanika mechanika budowli mechanika lotu mechanika płynów mechanika techniczna medycyna metodologia badań metody numeryczne mikrobiologia mikroekonometria modelarstwo modelowanie molekularne motywacja muzyka nauczanie początkowe nauka jazdy nauka o materiałach nauka śpiewu nurkowanie obsługa komputera obsługa programów do zdalnej nauki ochrona środowiska parlamentaryzm pedagogika pływanie i nurkowanie podstawy konstrukcji maszyn politologia pozycjonowanie stron prawo produkcja filmu prognozowanie programowanie przedsiębiorczość przyroda psychologia public relations rachunek prawdopodobieństwa rachunkowość robotyka rolnictwo rozwój osobisty rysunek techniczny rzeźba samoobrona jazda na snowboardzie socjologia sporty walki stateczność jednostki pływającej statystyka strzelectwo sportowe szachy sztuka cyrkowa szycie na maszynie szydełkowanie taniec techniki pamięciowe telekomunikacja tenis tenis stołowy teoria mechanizmów i manipulatorów termodynamika testowanie oprogramowania transport turystyka tworzenie stron weterynaria wiedza o tańcu wiedza powszechna witraż wos wystąpienia publiczne wytrzymałość materiałów zarządzanie żeglarstwo
Lekcje ping-pong, poziom: Początkujący
Z pomocą nauczyciela z: Ping-pong, opanujesz ten przedmiot jeszcze efektywniej.
Nasi prywatni nauczyciele dzielą się swoją wiedzą i doświdczeniem, aby pomóc Ci zgłębić dowolny materiał.
Dostępna jest usługa przesyłania wiadomości, która umożliwia kontakt z nauczycielami na naszej platformie, by omówić szczegóły lekcji.
Znajdź swojego nauczyciela juz dzisiaj.
키워드에 대한 정보 nauka gry w tenisa stołowego
다음은 Bing에서 nauka gry w tenisa stołowego 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Podstawy gry w tenisa stołowego z Aleksandrą Falarz – Strefa Ruchu Książenice
- tenis stołowy
- gra
- sport
- rakietki
Podstawy #gry #w #tenisa #stołowego #z #Aleksandrą #Falarz #- #Strefa #Ruchu #Książenice
YouTube에서 nauka gry w tenisa stołowego 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Podstawy gry w tenisa stołowego z Aleksandrą Falarz – Strefa Ruchu Książenice | nauka gry w tenisa stołowego, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.